مطالعه کیفیت علامت های تزریقی الاستومر در نوزادان میگوی ببری سبز (Penaeus semisulcatus) رهاسازی شده در آبهای شمالی خلیج فارس، بوشهر

محورهای موضوعی : ارزیابی محیط زیست

نصیر نیامیمندی ¹ (پژوهشکده میگوی کشور، بوشهر)
غلام عباس زرشناس ² (موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، تهران)
خلیل پذیر ³ (پژوهشکده میگوی کشور، بوشهر)

تاریخ دریافت : 1394/10/26 تاریخ پذیرش : 1394/10/26 تاریخ انتشار : 1394/06/01

کلید واژه: کیفیت, علامت الاستومر, میگو, (Penaeus semisulcatus), آبهای بوشهر,

چکیده مقاله :

پژوهش حاضر به منظور بررسی وضعیت و کیفیت علامت تزریق شده در نوزادان میگوی ببری سبز (Penaeus semisulcatus) رهاسازی شده در محیط دریا در دو ایستگاه تحقیقاتی تکثیر میگوی بندرگاه و سالن تکثیر میگوی بخش خصوصی شرکت آبزیستان (دلوار) در استان بوشهر از بهمن 1390 تا خرداد 1391 انجام شد. بدین منظور میگوهای مولد از دریا در دی ماه جمع آوری و به دو سالن تکثیر میگو در بندرگاه و دلوار منتقل شدند. پس از تخمریزی و رشد لاروها به حدود 1 گرم، تعدادی از آنها به تانک های نگهداری نوزادان منتقل و با استفاده از سرنگ های انسولین با رنگ های قرمز فلورسنت و آبی معمولی علامت گذاری شدند. در ایستگاه بندرگاه تعداد 90 عدد میگوی نوزاد با رنگ قرمز فلورسنت در 3 تانک 300 لیتری علامتگذاری و نگهداری شدند. در شرکت آبزیستان 180 عدد نوزاد با رنگ آبی معمولی و قرمز فلورسنت در 6 تانک (هر تانک حاوی 30 عدد نوزاد) نگهداری شدند. در مدت آزمایش شرایط زیست محیطی برای تانک ها در هر منطقه یکسان بود. وضعیت علامت های تزریق شده در زمان های مختلف ثبت گردید. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که کیفیت رنگ های آبی و قرمز در مدت زمان 2 هفته پس از نگهداری نمونه ها کاهش یافت. حرکت مایع تزریق شده پس از 3 هفته در بافت بدن میگو مشاهده گردید. این نتایج بیانگر تاثیر منفی نشانگرهای تزریقی می تواند در بازگیری میگوهای علامتگذاری شده و محاسبه بازگشت شیلاتی آْنها می باشد.