تحلیل فضایی میزان برخورداری از فناوری اطلاعات و ارتباطات در استان کرمان
محورهای موضوعی : آمایش محیط
حسین غضنفرپور
1
(
(استادیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه شهید باهنر کرمان)
)
کلید واژه: تحلیل فضایی, استان کرمان, فناوری اطلاعات و ارتباطات, میزان برخورداری,
چکیده مقاله :
مناطق و نواحی جغرافیایی ایران پتانسیل ها و توانمندی های متفاوتی دارند، تفاوت در پتانسیل ها به علاوه سیاست دولت ها باعث تفاوت در سطح توسعه ی مناطق می شود. در استان کرمان تفاوت جغرافیایی مناطق، گستردگی استان و تغییرات مداوم در تقسیمات کشوری، باعث سطوح متفاوتی از توسعه شده است. آگاهی از این تفاوت ها مسیر روشنی را در برابر برنامه ریزان قرار می دهد تا با شناخت بهتر در جهت کاهش این اختلافات برنامه ریزی نمایند. اختلاف در زمینه های مختلف قابل مشاهده است یکی از آن ها شاخص های فناوری اطلاعات و ارتباطات است. در این پژوهش سعی شده تا جایگاه هر یک از شهرستان های استان کرمان از نظر برخورداری از شاخص های فناوری اطلاعات و ارتباطات مورد تحلیل و ارزیابی قرار گیرد. رویکرد حاکم بر این پژوهش از نوع کمی- تحلیلی است داده های تحقیق از نتایج سرشماری 1390 استان کرمان استخراج گردیده و با استفاده از تکنیک های امتیاز استاندارد شده و شاخص تمرکز و گستاف، پاسی و دورسلر سعی شده به تحلیل مؤلفه های فناوری اطلاعات در استان کرمان پرداخته شود. نتایج مدل امتیاز استاندارد شده نشان می دهد که شهرستان کرمان با شاخص ترکیبی 45.253 در رتبه نخست استان و سطح ورا تمرکز قرار داشته است و بیش ترین تمرکز شاخص های فناوری اطلاعات را در مرکز استان شاهد هستیم. شاخص تمرکز وگستاف، پاسی و دورسلر نشان می دهد که بیش ترین تمرکز مؤلفه های فناوری اطلاعات متعلق به شهرستان کرمان است و این شهرستان با شاخص 8.94 در رتبه نخست استان و در سطح ورا تمرکز قرار گرفته است. در سطح فرا تمرکز شهرستان رفسنجان؛ در سطح میان تمرکز شهرستان های جیرفت، بم، سیرجان، بافت، زرند و کهنوج؛ در سطح فرو تمرکز شهرستان های شهر بابک، بردسیر، راور، عنبرآباد، رودبار جنوب، منوجان، انار، قلعه گنج، کوهبنان، رابر، ریگان و فهرج قرار گرفته اند.
The geographical sites of Iran have a wide range of potentials and capabilities which is beneficial to governmental policies which in turn may lead to discriminated development levels in different regions. In Kerman province, the difference in geographical areas, the vastness of the region, and the country divisions have all led to differing levels of development. In the present study, the attempt was made to investigate and assess the status of the communication technology accessibility of each one of the cities of Kerman province. This study was one of the quantitative – analytical and the applied approach for analyzing the elements of information technology in Kerman province which has deployed standard scoring, Vigstaph, Pacy, and Doursler's concentration scale. The results of the standard model demonstrated that the city of Kerman was at the first place having access to communication technology with the combination scale of 45.253; this city was at the over-concentration rate as the most communication technology concentrate in Kerman city. Yet the results of this study revealed that Rafsanjan (city) was located at the above-concentration rate position, and at the mid-concentration rate position were the cities of Jiroft, Sirjan, Baam, Baaft, Zarand, Kahnouj, Shahrbabak, and Bardsir; Meanwhile at the under-concentration rate position were the cities of : Ravar, Anbarabad, Southern Roudbar, GhalehGanj, Manoujan, Rigan, Fahraj, Kouhbanan, Rabor, and Anar. According to the Vigstaph, Pacy, and Doursler's concentration scale, the most concentrated elements of communication technology was that of Kerman city and it was placed at the first city in rank and at the over-concentration rate with 8.94 score scale.
