Determining Leisure Time as a Mechanism to Reduce Youth Generation Drug Use
محورهای موضوعی :اسماعیل قربانی 1 , مریم شجاعی 2 , حسین فیض آبادی 3
1 - Mashahad
2 - Tehran uni
3 - Tehran
کلید واژه: Addiction, Planning, Leisure Time, young people,
چکیده مقاله :
The purpose of this study is to determine the youth generation leisure time as an important factor in reducing their inclination toward drug use in North Khorasan Province, by comparing drug addicted youth in addiction treatment centers of Social Welfare Organization with other non-addicted youth. This was a survey study and a questionnaire was used for data collection. The data was analyzed by SPSS software. The findings showed that: 1-Non-addicted youth devoted more of their free time to leisure activities. 2- Leisure time activities of addicted youth have less diversity comparing to non-addicted ones. 3- The rate of satisfaction of facilities in addicted youth is less than non-addicted.3- Addicted youth devote a little percentage of their free time to leisure activities. Finally, the problems and shortages in this regard are: the lack of proper planning by government, financial problems, lack of leisure time facilities, lack of prediction of facilities according to youth needs  and lack of proper planning by family.
هدف تحقیق تبیین اوقات فراغت جوانان به عنوان عاملی مهم در زمینه کاهش گرایش آنان به اعتیاد مواد مخدر است که در سطح استان خراسان شمالی به صورت مقایسهای بین جوانان معتاد تحت پوشش مراکز ترک اعتیاد بهزیستی و سایر جوانان غیر معتاد صورت گرفته است.روش تحقیق پیمایشی بوده و برای جمعآوری دادهها از تکنیک پرسشنامه استفاده شده است. تحلیل دادهها با نرم افزار SPSS صورت گرفته است. نتایج نشان دادند:1- بطور معناداری افراد غیرمعتاد زمان بیشتری را به اوقات فراغت خود اختصاص داده اند.2- فعالیتهای اوقات فراغت جوانان معتاد در مقایسه با جوانان غیرمعتاد از تنوع بسیار کمتری برخوردار است.3- پایینبودن رضایتمندی جوانان معتاد از اوقات فراغت. 4-از کل وقت آزاد جوانان معتاد درصد کمی از آن به اوقات فراغت سپری میگردد. نهایتاً اینکه مشکلات اوقات فراغت از دیدگاه جوانان معتاد به ترتیب اهمیت عبارتند از ضعف برنامهریزی دولتی، مشکلات مالی، ضعیفبودن امکانات اوقات فراغت، عدم پیشبینی اماکن متناسب با نیازجوانان، ضعف برنامهریزی مناسب توسط خانواده
