بررسی آلودگی گربه‌های پرشین شهرستان تبریز به انگل توکسوکارا کتی

محورهای موضوعی : آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی

شاهرخ شیرازی ¹ (دانشجوی دکتری تخصصی انگل‌شناسی دامپزشکی، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران)
حسین هاشم زاده فرهنگ ² (گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران)
سید علی شبستری اصل ³ (گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران)
یعقوب قره داغی ⁴ (گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران)

تاریخ دریافت : 1387/12/01 تاریخ پذیرش : 1388/10/14 تاریخ انتشار : 1388/12/01

کلید واژه: تبریز, گربه پرشین, توکسوکارا کتی,

چکیده مقاله :

انگل توکسوکارا کتی جزو انگل های معمول و شایع در گربه می باشد که می تواند انسان به ویژه کودکان را آلوده و موجب بروز عوارض و علایم متعددی گردد. به علت ارتباط نزدیک این نژاد به عنوان یک حیوان خانگی با انسان و نیز ارتباط متقاطع این گربه با گربه های ولگرد (مستقیم و یا غیرمستقیم) این بررسی به طور اختصاصی جهت تعیین وضعیت آلودگی گربه های نژاد پرشین شهرستان تبریز برای اولین بار به این انگل صورت گرفت. در این بررسی از 50 گربه پرشین مورد بررسی، 13 قلاده (26%) آلوده به انواع انگل های روده ای بودند که 10 قلاده (20%) آلوده به انگل توکسوکاراکتی بودند. براساس نتایج حاصله، میزان آلودگی مابین گربه‌های پرشینی که در منزل نگه داری می شدند با گربه های که در پانسیون نگه داری می شدند، اختلاف معنی‌داری مشاهده شد (05/0>p). در این بررسی اختلاف معنی داری نیز مابین نسبت آلودگی جنسی نر و ماده مشاهده گردید(05/0>p). بررسی حاضر اختلاف معنی داری مابین نسبت آلودگی در گربه های پرشینی که داروی ضدانگل دریافت کرده بودند با سایرگربه ها نشان داد (05/0>p). با توجه به نتایج بررسی حاضر و آلودگی بالای گربه های پرشین به انگل توکسوکارا کتی و با توجه به این که این انگل زئونوز نیز می باشد، استفاده از یک برنامه منظم دارویی ضد انگلی جهت پیشگیری و درمان، برای تمامی گربه ها مخصوصاً گربه هایی که در پانسیون ها نگه داری می شوند، ضروری به نظر می رسد.

چکیده انگلیسی:

Toxocara cati is among the most common feline parasites which can infect human especially children and cause various symptoms. Due to close connection of this species with humans as pets and with other stray cats either directly or indirectly; this study was conducted specially for the first time to determine the infection status of Persian cats of Tabriz area to this parasite. In this study, from a total of 50 Persian cats studied, 13 (26%) were infected by a variety of enteric parasites and 37 (74%) were without infection and 10 (20%) of the cats were infected by Toxocara cati. According to the results, significant difference in infection rate was observed between Persian cats kept indoors and those that were kept in cattery and also there was significant differences in infection rate between males and females (p<0.05). The current study indicated significant difference in infestation rate between the cats which had received anti-parasitic drugs and those that had not received such medications (p<0.05). According to the results and high infection rate of Persian cats by Toxocara cati and considering that this parasite is zoonotic, the use of a regular anti-parasitic medical program for prevention and treatment of all cats especially those kept in the cattery seems necessary

منابع و مأخذ:

1. اتحادپسند، پ. (1384):بررسی میزان آلودگی گربه­های شهرستان تبریز به انگل توکسوکارا کتی، پایان­نامه دوره دکتری عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، صفحه: 44.
   
   
   1. اسلامی، ع. (1385): کرم‌شناسی دامپزشکی، انتشارات دانشگاه تهران، جلد1، چاپ سوم، صفحه:2.
   
   
   2. اسلامی، ع. (1385): کرم‌شناسی دامپزشکی، انتشارات دانشگاه تهران، جلد2، چاپ سوم، صفحات: 176-172.
   
   
   3. اسلامی، ع. (1385): کرم‌شناسی دامپزشکی، انتشارات دانشگاه تهران، جلد3، چاپ دوم، صفحات: 141-134.
   
   
   4. اسلامی، ع. و رنجبر بهادری، ش. (1383): روش­های آزمایشگاهی تشخیص بیماری­های کرمی، انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، چاپ اول، صفحه: 133.
   
   
   5. رنجبر بهادری، ش. و همکاران (1382): بررسی آلودگی­های کرمی گربه­های ولگرد شهر تهران، مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، دوره 58، شماره 3، صفحات: 174-171.
   
   
   6. شاددل، ف. (1377): انگل‌شناسی دامپزشکی، انتشارات دانشگاه شیراز، چاپ اول، صفحات: 201-131.
   
   
   7. شاددل، ف. (1378): انگل‌شناسی بالینی دامپزشکی ، انتشارات دانشگاه شیراز، چاپ اول، صفحات: 59-56.
   
   
   8. شیرازی، ش.، هاشم­زاده فرهنگ، ح. و قره­داغی، ی. (1388): گزارش اولین مورد آلودگی دو گربه نژاد پرشین به تک­یاخته ایزوسپورا فلیس در شهرستان تبریز، خلاصه مقالات ششمین گردهمایی دامپزشکان علوم بالینی ایران، تبریز، 8-6 مرداد، صفحه: 265.
      
      
      1. Baker, M.K., Lange, L., Verster, A. and Van der Dlaat, S. (1989):  A survey of helminthes in domestic cats in the Pretoria area of tranval, republic of South Africa. Journal of South Africa Veterinary Association, 60(3): 139-142.
      
      
      2. Calvete, C., Castillo, J.A. and Estrada, R. (1998): Gastrointestinal helminthes parasites in stray cats from the mid-Ebro valley. Spain, Journal of Veterinary Parasitology, 75(2-3): 235-240.
      
      
      3. Dah-sheng, L., Lai, S., Bowman, D.D., Jacobson, R.H., Barr, M.C. and Giovengo, S.L. (1990): Feline immunodeficiency virus, feline leukemia virus, Toxoplasma gondii, and intestinal parasitic in Taiwanese cats. British Veterinary Journal, 146: 468-475.
      
      
      4. Eberhard, M.L. and Alfano, E. (1998): Adult Toxocara cati infections in USA children. Journal of Tropical Medicine Hygienic, 59(3): 404-405.
      
      
      5. Georgi, J.R. and Georgi, M. (1990): Parasitology for Veterinarian. 5^th ed., Saunders, London, pp: 316-318.
      
      
      6. Kirkpatrick, C.E. and Laczak, J.P. (1985): Giardiasis in a cattery, Journal of Veterinary Medicine Association, 187(2): 161-162.
      
      
      7. Labarthe, N., Serrero, M.L., Ferreira, A.M., Almeida, N.K. and Guerrero, J. (2004): Surrey of gastrointestinal helminthes in cats of the metropolitan region of Rio de Janeiro, Brazil. Journal of Veterinary Parasitology, 123(2): 133-139.
      
      
      8. Luty, T. (2001): Prevalence of Toxocara in dogs, cats and red foxes from the Poznan region, Dorland. Journal of Helminthology, 75(2): 153-156.
      
      
      9. Martinez, B. (2003): The prevalence of Toxocara cati in domestic cats Mexico City. Journal of Veterinary Parasitology, 114(1): 43-49.
      
      
      10. Nichol, S., Ball, S.J. and Snow, K.R. (1981): Prevalence of intestinal parasites in feral cats in some urban areas of England. Journal of Veterinary Parasitology, 9(2): 107-110. 
      
      
      11. Overgauw, P.A. (1998): A survey of Toxocara infections in cat breeding. Journal of Veterinary Parasitology, 19(10): 14-17.
      
      
      12. Ruiz de Ybanez, M.R., Garijo, M.M. and Alonso, F.D. (2001): Prevalence and   viability of eggs of Toxocara spp. and Toxascaris leonina in public parks in eastern Spain. Journal of Helminthology, 75(2): 169-173.
      
      
      13. Shimada, A., Muraki, Y., Awakura, T., Umemura, T., Sanekata, T., Kuroki, T., et al. (1992): Necrotic colitis associated with Entamoeba histolitica infection in a cat. Journal of Pathology, 106(2): 195-199.
      
      
      14. Soulsby, E.J.L. (1986): Helminthes, Arthropods and Protozoa of Domesticated Animals. 7^th ed., Baillere Tindall, London, pp: 152-155.
      
      
      15. Tzannes, S., Batchelor, D.A. and Graham, P. (2008): Prevalence of Cryptosporidium, Giardia and Isospora species infections in pet cats with clinical signs of gastrointestinal disease. Journal of Feline Medicine & Surgery, 10: 1-8.
      
      
      16. Wilson, K.H. and Kauffman, C.A. (1983): Persistent Strongyloides stercoralis in a blind loop of the bowel, Successful treatment with mebendazole. Archive of Internal Medicine Journal, 143(2): 237-256. 
      
      
      17. Wolmer, C.S., Thompson, R.C.A., Traub, R.J., Rees, R. and Robertson, I.D. (2008): National study of the gastrointestinal parasites of dogs and cats in Australia. Journal of Veterinary Parasitology, 151(2): 181-191.
      
      
      18. Yong-Hun, K. and Sun, H. (2005): Prevalence of Toxocara canis, Toxascaris leonina and Dirofilaria immitis in dogs in Chuncheon, Korea. Journal of Parasitology, 43(2): 65-67.