بررسی اختلالات کلیوی و گوارشی در کره اسبهای مبتلا به رودوکوکوزیس و تاثیر درمان با آزیترومایسین توام با ریفامپین بر اختلالات مذکور
محورهای موضوعی : آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکیعلی حسن پور 1 , علیرضا منادی 2 , حمیدرضا علیپور خیرخواه 3
1 - دانشیار گروه آموزشی علوم درمانگاهی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
2 - دانشیار گروه آموزشی پاتوبیولوژی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
3 - دانشآموخته دکتری دامپزشکی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
کلید واژه: کلیه, رودوکوکوزیس, کره اسب, گوارش, آزیترومایسین, ریفامپین,
چکیده مقاله :
این مطالعه به منظور بررسی عوارض ناشی از رودوکوکوزیس و همچنین تاثیر داروهای مصرفی جهت درمان این بیماری (آزیترومایسین توام با ریفامپین) بر عملکرد کلیه و دستگاه گوارش انجام شد. این مطالعه روی 17 رأس کره اسب مبتلا به رودوکوکوزیس در محدوده سنی 2 تا 5 ماه و 18 رأس کره سالم به عنوان گروه شاهد در اسب داری های اطراف تبریز انجام گرفت. بیماری در کره اسبهای مبتلا بر اساس نشانههای آزمایشگاهی و بالینی تایید شد. از هر دام نمونه خون از ورید وداج به میزان 20 میلی لیتر اخذ شد و پس از لخته شدن خون، سرم جداسازی و منجمد گردید. در هر بیمار معاینه سیستمیک بهعمل آمده و وضعیت عملکردی کلیهها و گوارش به صورت بالینی ثبت شد. عملکرد کلیوی بر اساس میزان سطح سرمی نیتروژن آمونیاکی خون (BUN)، کراتینین (Cr)، پروتئین تام (Pr)، سدیم (Na) و پتاسیم (K) خون مورد ارزیابی قرار گرفت. عملکرد دستگاه گوارش با معاینه بالینی و بررسی وجود اسهال، اشتهای دام و وجود یا عدم وجود زخم معده با استفاده از آندوسکوپی انجام پذیرفت. در هر بیمار جهت درمان، آنتیبیوتیک آزیترومایسین توام با ریفامپین به صورت خوراکی بهمدت 2 هفته روزانه یک نوبت استفاده شد. در آخر دوره درمان، از هر بیمار مشابه زمان قبل از درمان، نمونهها مجدداً اخذ گردید. در کره اسبهای بیمار بعد از درمان، نشانههای بالینی بیماری رفع شد ولی در 13 رأس شلی مدفوع وجود داشت. رخداد زخم معده در کره اسبهای بیمار بیشتر از کرههای سالم بود و بیشتر زخمها در ناحیه غیرغدهای و از نوع درجه دو بودند. میانگین BUN، کراتینین و پتاسیم سرم در گروه بیمار بعد از درمان افزایش معنیداری نسبت به زمان قبل از درمان و گروه شاهد نشان داد (05/0p<). میانگین پروتئین تام سرم در گروه بیمار در زمان قبل از درمان افزایش معنیداری داشت (05/0p<) ولی بعد از درمان این افزایش برطرف شد. نتیجه نهایی اینکه در بیماری رودوکوکوزیس در کره اسبها هم خود بیماری و هم درمان با آزیترومایسین توام با ریفامپین باعث درگیری و ایجاد اختلال در عملکرد دستگاه گوارش و کلیه ها می شود.
This study was conducted for evaluation of urinary and gastrointestinal disorders in foals with Rhodococcosis and the effect of treatment with azithromycin plus rifampin on these disorders. The study was performed on 17 foals with Rhodococcosis (2-5 months old) and 18 normal foals as control in horse stablesaroundTabriz area, Iran. Sick foals were detected with clinical and laboratory (culture of nasal discharge) findings. Blood samples C20 ml were collected from the jugular vein in all foals and serum was separated. Sick foals were examined and the clinical function of urinary and gastrointestinal systems were recorded. Kidney function was evaluated with measurement of blood urea nitrogen (BUN), creatinine (Cr), total protein (Pr), sodium (Na) and potassium (K) in the serum. The gastrointestinal function was evaluated by considering the presence of diarrhea, appetite and gastric ulcer (with endoscopy). Azithromycin plus rifampin was used orally once a day for 2 weeks in foals with Rhodococcosis. Blood Sampling was conducted at the end of treatment and the preview parameters were evaluated. In sick foals, the clinical findings were resolved but soft stool wasstillobserved in 13 cases. Gastric ulcer were higher in the sick group with most of them considered grade II in the nonglandular region of the stomach. BUN, Cr and P increased significantly after treatment in the sick group. Rhodococcosis increased total protein in the serum significantly but was corrected after treatment. In conclusion, both Rhodococcosis and its treatment using azithromycin plusurinaryand gastrointestinaldysfunction.