بررسی اختلالات ظاهری دندانی در اسبهای اسبداریهای اطراف تبریز
محورهای موضوعی : آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی
علی حسن پور
1
(
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
)
سیدمهدی دلجو
2
(
دانش آموخته دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
)
مجید ابراهیمی حامد
3
(
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اورمیه، اورمیه، ایران
)
کلید واژه: اسب, اختلالات ظاهری, دندان,
چکیده مقاله :
این مطالعه بهمنظور ارزیابی اختلالات ظاهری دندانی در اسبهای منطقه تبریز انجام گرفت. 120 رأس اسب مورد بررسی قرار گرفت که(83/65%)آنها اختلال دندانی داشتند. بیشترین اختلال دندانی مشاهده شده، جرم دندانی (22/65%) و کمترین آن پوسیدگی دندان (43/5%) بود. رخداد جرم دندانی بهطور معنیداری بیشتر از بقیّه موارد بود (01/0p<). اسبهای نژاد عرب بیشترین اختلال دندانی را داشتند ولی اختلاف معنیداری با بقیّه نژادها نداشتند. رابطه بین سن و فراوانی اختلال دندانی با ضریب همبستگی 873/0=r معنیدار برآورد شد (05/0p<). در اسبهایی که دچار اختلال رفتاری گازگیری آخور بودند، بیشترین اختلال دندانی مشاهده شده سایش دندانی بود و ارتباط معنیداری بین سایش دندانی و وجود این اختلال رفتاری برقرار بود (01/0p<) و (736/0=r).
This study was done to evaluate apparent dental disorders of horses in Tabriz area. Among the 120 horses evaluated, 65.83% had dental disorders. The most prevalent dental disorder observed was dental tartar (65.22%) while dental caries was the least prevalent (5.43%). The occurrence of dental tartar was significantly higher than the other disorders (p<0.01). Arab horses had the greatest number of dental disorders but they had no significant difference in comparison with the other breeds. The relationship between age and prevalence of dental disorders was considered significant with a regression coefficient of r=0. 873 (p<0.05). Dental wear was the most prevalent type of dental disorder observed in horses that had the abnormal behavior of crib- biting and there was a significant relationship between the presence of dental wear and crib- biting (p<0.01) (r=0.736).