بررسی مدفوع تک‌سمی‌های شهرستان تبریز از نظر آلودگی به کرم‌های لوله گوارشی

محورهای موضوعی : آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی

علی اسلامی ¹ , یعقوب قره‌داغی ² , علی هاشم‌زاده کرگری ³

1 - گروه انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2 - گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
3 - دانش آموخته دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران

تاریخ دریافت : 1386/10/15 تاریخ پذیرش : 1387/02/30 تاریخ انتشار : 1386/12/01

کلید واژه: تک سمی, مدفوع, استرونگل, تریشوریس,

چکیده مقاله :

از تیر تا آبان‌ماه سال 1385، اقدام به اخذ نمونه مدفوعاز 242 رأس اسب و پونی باشگاه‌های سوارکاری و 119 رأس تک‌سمی بومی شهرستان تبریز جهت تعیین EPG و فون کرم‌های انگلی لوله گوارش اقدام گردید. پس از انجام آزمایش شناورسازی تخم‌ها به‌روش کلیتون-لین و با استفاده از محلول کلرور روی و نمک اشباع، مشخص گردید که مدفوع 40 درصد از اسب‌های سوارکاری و 15/78 درصد از تک‌سمی‌های بومی آلوده به تخم کرم‌های انگلی لوله گوارش هستند. در مدفوع 2/4 درصد از تک‌سمی‌های بومی تخم تریشوریس مشاهده شد. پس از کشت نمونه‌های مدفوع اسب‌های سوارکاری در همة آن‌ها استرونگل کوچک و در تک سمی‌های بومی 2 مورد استرونژیلوس ولگاریس و در مابقی استرونگل کوچک تشخیص داده شد. بر اساس آزمون t مستقل اختلاف بین نر و ماده و گروه‌های سنی از لحاظEPG معنی‌دار نبود.

چکیده انگلیسی:

     From July to October 2006, fecal samples were collected from 242 horses and ponies of Tabriz jockey clubs and 119 local equids in order to determine their EPG and parasitic fauna of gastrointestinal helminthes. After performing the Clayton- laen method of floatation test using zinc chloride and saturated sodium chloride solutions, it was determined that the feces of 40% of jockey club horses and 78.15% of local equids were infected by the eggs of parasitic gastrointestinal helminthes. Trichuris eggs were observed in 4.2% of the feces of local equids. Fecal culture revealed that all the eggs in the feces of jockey club horses were small strongyles while 2 of the local equids were infected by Strongyles vulgaris and the rest by small strongyles. Based on independent t-test, the differences between males and females and different age groups were insignificant.

منابع و مأخذ:

1. اسلامی، ع. (1376): کرم‌شناسی دامپزشکی، جلد دوم، انتشارات دانشگاه تهران، صفحات:  51-1.


2. اسلامی، ع. و رنجبر بهادری، ش. (1383): روش‌های آزمایشگاهی تشخیص بیماری‌های کرمی، انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، صفحات: 73- 55 و 192-163.


3. اسلامی، ع. و نادعلیان، م. (1366): گزارش درباره آلودگی تک سمی‌ها به کرم‌های پهن در ایران، محله دامپزشکی دانشگاه تهران 42 (1): صفحات:  38-33.


4. اسلامی، ع. (1375): اولین کنگره بیماری‌های اسب، جامعه دامپزشکی ایران، جلد اول، صفحات: 15-1.
   
   
   1. Burgu, A. and Doganay, A. (1995): Helminthes species found in horses. J. Ankara Veterinary Faculty, 42(2): 207-215.
   
   
   2. Cirak, V.Y. and Gulegen, E. (2005): The prevalence of Strongyle infections and persistent efficacy of Pyrantel embonate, Ivermectin and Moxidectin in Turkish horses. Hour. Turki. Vet. Anim. Sci., 29:175-181.
   
   
   3. Demir, S., Tinar, R. and Kaplan, A. (1995): Helminthes obtained from a donkey. J. Turkiye parazitoloji., 19(1): 119-23.
   
   
   4. Demir, S., Tinar, R., Aydin, L., Cirak, V.Y. and Ergul, R. (1995): Prevalence of helminthes species by fecal examination in equines of Bursa. J. Turkiye parazitoloji Dergisi, 19(1): 124-131.
   
   
   5. Eslami, A., Bokai, S. and Tabatabai, V. (2005): Equines parasites in Iran. J. Eq. Vet. Sci., 25(4): 143-144
   
   

10. Meana, A., Pato, N.F., Martin, R., Mateos, A., Perez-Garcia, J. and Luzon, M. (2005): Epidemiological studies on equine cestodes in central Spain. J. Veterinary Parasitology, 130: 233-240

11. Pereira, J.R. and Vianna, S.S.S. (2006): Gastrointestinal parasitic worms in equines in the Paribas valley, State of Sao Paulo, Brazil. J. Veterinary Parasitology, 140:289-299.