ارزیابی رادیوگرافی و اولتراسونوگرافی دستگاه گوارش در اسهال پاروویروسی سگ
محورهای موضوعی : آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی
عبدالواحد معربی
1
,
بهمن مصلی نژاد
2
,
مهدی پورمهدی بروجنی
3
,
امید قزوانچاهی
4
1 - دانشیار گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
2 - استاد گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
3 - استاد گروه بهداشت و مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
4 - دانش¬آموخته دکترای حرفه¬ای، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
کلید واژه: پاروویروس, اولتراسونوگرافی, رادیوگرافی, سگ, اسهال.,
چکیده مقاله :
اسهال پاروویروسی در سگ‌سانان، یک بیماری مهم، همراه با اسهال و استفراغ خونی می¬باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی یافته¬های اولتراسونوگرافی و رادیوگرافی دستگاه گوارش سگ¬های مبتلا به اسهال پاروویروسی سگ بود. بدین منظور تعداد 30 قلاده سگ مبتلا به پاروویروس، از نژادهای مختلف و در محدوده سنی بین 2 تا 11 ماه، مورد بررسی قرار¬گرفتند. در ادامه مختصات مورد نظر در دستگاه گوارش سگ¬ها، توسط دستگاه اولتراسونوگرافی لاندویند اندازه¬گیری شد. میانگین ضخامت دیواره معده، روده باریک و قولون، به¬ترتیب برای حیوانات گروه‌های A1 (سگ¬های زیر 6 ماه دچار اسهال خونی پاروویرسی) 38/1، 14/2، 9/0 و A2 (سگ¬های بالای 6 ماه دچار اسهال خونی پاروویرسی) 5/1، 96/1 و 84/0 میلی¬متر به¬دست آمد. همچنین مقادیر پارامترهای فوق برای حیوانات گروه¬های B1 (سگ¬های زیر 6 ماه دچار اسهال خونی غیرپاروویرسی)، B2 (سگ¬های بالای 6 ماه دچار اسهال خونی غیرپاروویرسی)، C1 (سگ¬های زیر 6 ماه دچار اسهال غیر¬خونی) و C2 (سگ¬های بالای 6 ماه دچار اسهال غیر¬خونی) نیز، تعیین شد. میانگین تعداد انقباضات پریستالتیک در روده باریک سگ¬های گروه¬های A1، A2، B1، B2، C1 و C2 هم به-ترتیب 6/1، 4/1، 18/2، 5/1، 1/2 و 4/2 ثبت شد. نتایج نشان داد که اسهال خونی می¬تواند تعداد انقباضات پریستالتیک را کاهش دهد. البته، تفاوت معنی¬داری را بین گروه¬های A و B با C نشان داد (05/0>p)، اما تفاوت بین گروه¬ A با B معنی¬دار نبود (05/0<p). همچنین تغییر در اکوژنیسیته به‌صورت هیپراکوئیک (20 درصد) و هیپواکوئیک (67/16 درصد) نیز مشاهده گردید. یافته¬های فوق می¬توانند تا حد زیادی در روند درمان اسهال سگ¬ها، کمک¬کننده باشند.
Canine parvovirus (CPV-2) is an important disease with high relatively prevalence. In the present study, the ultrasonographic and radiographic findings of the gastro-intestinal tract were detected in dogs suffering from hemorrhagic and non-hemorrhagic diarrhea. Thirty dogs between 2 until 11 months of age (mean= 5.43 months) were examined with confirmed canine parvovirus enteritis by immunochromatography assay (ICA). The studied dogs were categorized into three groups and each group was divided into subgroups (less than 6 months) and (above 6 months). The mean of wall thickness of stomach, small intestine and colon were recorded 1.38, 2.14 and 0.9 mm for group A1 and 1.5, 1.96 and 0.84 mm for group A2 respectively. The above parameters were detected for groups B1, B2, C1 and C2. The mean of peristaltic contractions in small intestine of different groups A1, A2, B1, B2, C1 and C2 were recorded 1.6, 1.4, 2.18, 1.5, 2.1 and 2.4 respectively. The statistical analysis showed a significant difference between groups A and B with C group (p<0.05), but the difference was not significant between groups A with B (p>0.05). The obtained results showed that hemorrhagic diarrheas (parvovirus and non-parvovirus) can decrease the number of peristaltic contractions in small intestine. Changes in echogensity were seen as hyperechoic (6 out of 30; 20%) and hypoechoic (5 out of 30; 16.67%). Although none of the above changes are pathognomonic for canine parvovirus enteritis, but the above findings in combination with other signs can be highly helpful in the treatment process.
