بررسی عقد اجاره در مواجهه با عذر عام
محورهای موضوعی : حقوق خصوصی
سید محمد حسن مومنی
1
(دانشگاه تهران)
عابدین مومنی
2
(دانشگاه تهران)
کلید واژه: خیار فسخ, عذر, عذر عام, بطلان عقد, انفساخ عقد, استیفاء منافع, قبض مستأجر,
چکیده مقاله :
اصل اولی در غیرعقود جائز در کلیه عقود و قراردادها بر لزوم است، ولی این اصل توسط عذر عام شکسته می‌شود. عذر عام عاملی است خارج از اراده طرفین که به طور عموم مانع اجرای تعهد و قرارداد و از جمله مانع استیفاء منافع در مثل عقد اجاره می‌شود. تحقق عذر عام نسبت به استفاده از منافع در عقد اجاره، بسته به زمان پیدایش آن اثرگذار است. عذر عام گاه قبل از آن که مورد اجاره در اختیار مستأجر قرار بگیرد و گاه بلافاصله بعد از آن و گاه در اثناء استفاده از آن بروز می‌کند. این پژوهش به بررسی این صور و آثار فقهی – حقوقی آن می‌پردازد.
In all contracts, the first principle is based on necessity, but use of this principle by common excuse can be abolished. The common excuse against the special excuse is a barrier out of parties will which generally prohibits the obligation of contract or in some cases like lease contract it can hamper the vindication of benefits. The prohibition of the vindication of benefits by common excuse depending on the time of appearance would had been effected because common excuse can be appear in various times, because the common excuse can be happened sometimes before bill of subject of hire and sometimes immediately after that and sometimes with an interval after bill maybe before any exploitation of benefits or during the exploitation or at the end of the that. This research has investigated these aspects especially related to lease contract
