ﻇﺮﻓﯿﺖ ﻫﺎی ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﺟﻤﻬﻮری اﺳﻼﻣﯽ اﯾﺮان در دﯾﭙﻠﻤﺎﺳﯽ ﻋﻤﻮﻣﯽ

محورهای موضوعی : فصلنامه مطالعات سیاسی

محمدعلی خسروی ¹ (اﺳﺘﺎدﯾﺎر رواﺑﻂ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻞ و ﻋﻀﻮ ﻫﯿﺄت ﻋﻠﻤﯽ داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ واﺣﺪ ﺗﻬﺮان ﻣﺮﮐﺰی)
عباسعلی جباری ثانی ² (ﮐﺎرﺷﻨﺎس ارﺷﺪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﻨﻄﻘﻪ ای واﺣﺪ ﺗﻬﺮان ﻣﺮﮐﺰی)

تاریخ دریافت : 1396/08/26 تاریخ پذیرش : 1396/08/26 تاریخ انتشار : 1390/03/01

کلید واژه: فرهنگ, دیپلماسی, قدرت نرم, سیاست خارجی, دیپلماسی عمومی,

چکیده مقاله :

پیشبرد سیاست خارجی در جهان معاصر بیش از پیش به انگاره‌سازی‌ها و تصویر سازی‌ها وابسته شده و سیاست خارجی و تامین اهداف و منافع ملی تا حدود زیادی به میزان داشتن منابع و ابزارهای قدرت نرم بستگی دارد. دیپلماسی عمومی‌نیز به‌عنوان یکی از منابع قدرت نرم و از ابزارهای مهم سیاست خارجی به دلیل تحول در ساختار قدرت در جهان و جابجایی منابع قدرت از سخت به نرم از یک سو، و افزایش نقش افکارعمومی‌در مناسبات بین‌المللی، تأثیرگذاری فرهنگ بر روابط بین‌الملل و تاثیرگذاری مردم در تعیین سیاست‌های داخلی و خارجی از سوی دیگر، نقش بسیار ممتازی را در اجرای سیاست خارجی کشورها پیدا کرده است. در این نوشتار سعی شده است؛ ضمن نگاهی گذرا به مفاهیم دیپلماسی عمومی، به ظرفیت‌های بالقوه و بالفعل جمهوری اسلامی‌ایران در حوزه فرهنگ نیز اشاره شود.

چکیده انگلیسی:

Implementation of foreign policy in our contemporary world is more and more based on imagination and speculation of decision makers. Achievements in Foreign policy and the attainment of national goals and national interests are depended mainly on the availability of  resources and, now a day, on software power of nation.General diplomacy as one of the sources of software power and a tool of foreign policy due to the changes in world power structure and displacement of hardware power by soft one and also increasing influence of public opinion in international relation all of which has now led to the stronger public and cultural role in the formation of foreign policy. In this article, it is tried to have a look at the principles of general diplomacy, the capacity and the role of culture as influential factors on the Iranian foreign policy.