ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺣﻀﻮر ﻧﺎﺗﻮ در اﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎن؛ ﺑﺮﻗﺮاری اﻣﻨﯿﺖ و ﯾﺎ ﮔﺴﺘﺮش ﻧﺎاﻣﻨﯽ و ﺗﺮورﯾﺴﻢ
محورهای موضوعی : فصلنامه مطالعات سیاسی
1 - ﻋﻀﻮ ﻫﯿﺎت ﻋﻠﻤﯽ و داﻧﺸﯿﺎر رواﺑﻂ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻞ داﻧﺸﮕﺎه آزاداﺳﻼﻣﯽ واﺣﺪ زﻧﺠﺎن
کلید واژه: تروریسم, امنیت, ناتو, افغانستان, طالبان,
چکیده مقاله :
در سال‌های اخیر سیاست جدید سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) براساس توانایی‌های این سازمان در گسترش حوزه‌های جغرافیایی تحت پوشش و افزایش شرح وظایف از جمله مبارزه با تروریسم ارزیابی می‌گردد. ناتو با استفاده از خلاء قدرت ناشی از اضمحلال پیمان ورشو تلاش دارد ضمن باز تعریف شرح وظایف خود با عنایت به تحول مفاهیم قدرت و امنیت و مولفه‌های هریک، دامنه نفوذ خود را از حوزه جغرافیایی سنتی خود یعنی آتلانتیک و اروپا به آسیا، اقیانوسیه و خاورمیانه گسترش دهد. نوشتار حاضر با بهره‌گیری از متدولوژی توصیفی- تحلیلی و با هدف شناخت توانایی‌ها و چالش‌های فراروی ناتو در برقراری امنیت در افغانستان در صدد پاسخگویی به سوال اصلی چگونگی وضعیت فعلی حضور ناتو در افغانستان و میزان موفقیت آن در محو پایگاه‌های تغذیه تروریسم در این کشور می‌باشد.
In recent years, NATO’s new policy is assessed in accordance to the abilities of expanding its geographical sphere and increased role in world’s affairs including fight against terrorism. By taking advantage of present power vacuum, due to falling apart of WARSAW Pact after the demise of communism in Russia and other communist nations in Eastern Europe, NATO tries to expand its sphere of influence from its traditional area, such as Atlantic and Europe, to Asia, Oceanic and Middle East. The present study, by employing the descriptive-analytic method, aims to know the capabilities of NATO and challenges faced with in establishing order and security in Afghanistan. Hence, the main question to be answered in this paper is what are the prospects of NATO being able to eliminate the network and the bases of terrorism in Afghanistan?
_||_
