بررسی رابطه میزان دین‌داری و سبک زندگی جوانان

محورهای موضوعی : جامعه شناسی

سیدناصر حجازی ¹ , هابیل حیدرخانی ²

1 - عضو هیات علمی و دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دهاقان- ایران.
2 - دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی بررسی مسائل اجتماعی ایران، مدرس دانشگاه آیت‌الله بروجردی شهر بروجرد- ایران.

تاریخ دریافت : 1394/12/22 تاریخ پذیرش : 1394/12/22 تاریخ انتشار : 1391/08/01

کلید واژه: سبک زندگی, مدیریت بدن, دین‌داری, هنجارهای مصرف, روابط بین شخصی,

چکیده مقاله :

جهت گیری جامعه شناسی معاصر به سمت پذیرش اهمیت رو به افزایش حوزه مصرف و فعالیت های سبک زندگی در شکل دادن به هویت شخصی و جمعی است. در این پژوهش با استفاده از روش میدانی، تکنیک پیمایش و ابزار تحقیق پرسشنامه به دنبال پاسخ به این سوال اصلی هستیم که چه رابطه ای بین میزان دین داری و ابعاد مختلف سبک زندگی از دیدگاه جوانان شهر اصفهان وجود دارد؟ جامعه آماری پژوهش حاضر شهر اصفهان می باشدکه تعداد 372 نفر از جوانان 18 تا 29 سال این شهر به عنوان حجم نمونه مورد بررسی قرار گرفته است. درجهت پاسخگویی به سوال اصلی این پژوهش، به بررسی و تحلیل متغیرهای دین داری در سه بعد مناسکی، پیامدی و اعتقادی، سن، وضعیت تأهل و تحصیلات به عنوان متغیرهای مستقل و سبک زندگی به عنوان متغیر وابسته پرداخته شد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین میزان دین داری و سبک زندگی (بعد هنجارهای مصرف) رابطه وجود دارد؛ بین میزان دین داری و سبک زندگی (بعد روابط بین شخصی) رابطه وجود دارد؛ بین دین داری و میزان کل سبک زندگی رابطه وجود دارد؛ سبک زندگی پاسخگویان برحسب تحصیلات آنان متفاوت است؛ سبک زندگی پاسخگویان بر حسب وضعیت تأهل آنان متفاوت است. اما بین متغیرهای دین داری و بعد مدیریت بدن سبک زندگی و هم چنین سن و سبک زندگی ارتباط معناداری مشاهده نشد.

چکیده انگلیسی:

Contemporary sociological orientation is toward appreciating the importance of consumption and lifestyle activities in shaping personal and collective identity. Using field survey techniques and a questioner this study answers this question that, what is the relationship between religiosity and various aspects of life from the viewpoints of young adults in Isfahan. The population of the study is Isfahan city that 372 young people aged 18 to 29 years selected as the sample size. In order to answer the main research question, religiosity in ceremonial, consequenting and ideological aspects, age, marital status, and education were analyzed as independent variables and also lifestyle is examined as the dependent variable. The results show that there is a relationship between these variables: religiosity and lifestyle (consumption norms dimension); religiosity and lifestyle (interpersonal relations dimension); between religiosity and the whole lifestyle. Also, life style of respondents varies depending on their education and marital status. But there aren’t significant relationships between religiosity and lifestyle management and between age and lifestyle.

منابع و مأخذ:

اباذری، ی؛ و دیگری. (۱۳۸۱). از طبقة اجتماعی تا سبک زندگی: رویکردهای نوین در تحلیل جامعه­شناختی. نامة علوم اجتماعی. شمارة ۲۰، صص 27-3.

باکاک، ر. (۱۳۸۱). مصرف. ترجمه: خ، صبوری. تهران: انتشارات شیرازه.

 بندیکس، ر. (۱۳۸2). سیمای فکری ماکس وبر. ترجمه: م، رامبد. تهران: انتشارات هرمس.

بوردیو، پ. (۱۳۸۰). نظریه کنش؛ دلایل عملی و انتخاب عقلانی. ترجمه: م، مردیها، تهران: انتشارات نقش و نگار.

بیدگلی، م، ا. (1379). بررسی عوامل اجتماعی- فرهنگی مؤثر بر از خود بیگانگی دانشجویان. پایان­نامه کارشناسی ارشد، داشگاه اصفهان.

تامین، م، (۱۳۷8). جامعه­شناسی قشربندی و نابرابری­های اجتماعی. ترجمه: ع، ا. نیک­گهر، تهران: نشر توتیا.

 حمیدی، ن؛ و دیگری. (1386). سبک زندگی و پوشش زنان در تهران. تهران: فصلنامه تحقیقاتفرهنگی. سال اول، شماره ۱، پاییز ۱۳۸۶، صص 92- 65.

ربانی، ر؛ و دیگری. (1387). جوان، سبک زندگی و فرهنگ مصرفی. تهران: ماهنامه مهندسی فرهنگی. سال سوم، شماره 23 و 24.

رسولی، م، ر. (1382). بررسی مولفه­های سبک زندگی در تبلیغات تجاری تلویزیون. تهران: فصلنامه دانشگاه علامه طباطبایی. شماره23.

 فاضلی، م. (۱۳۸۲). مصرف و سبک زندگی. قم: صبح صادق.

کرمی­قهی، م، ت؛ و دیگری. (1392). سنجش بررسی رابطه دین­داری و سبک زندگی (مورد مطالعه: زنان 20 ساله و بالاتر شهر تهران). زندرفرهنگوهنر. دورة 5، شمارة 1، بهار.

گیبینز، ج، آ؛ و دیگری. (۱۳۸۱). سیاست پست مدرنیته. ترجمه: م، انصاری. تهران: انتشارات گام نو.

گیدنز، آ. (1382). جامعه­شناسی. ترجمه: م، صبوری. تهران: نشر نی. چاپ دهم.

مهدوی­کنی، م، س. (1387). دینوسبکزندگی. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق. چاپ اول.

وبر، م. (1385). اخلاقپروتستانیوروحسرمایه­داری. ترجمه: ع، ا؛ و دیگری. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.

هیوود، ل؛ و همکاران. (1380). اوقات فراغت. ترجمه: م، احسایی. تهران: امید دانش.

Bourdieu, P. (1984). Distinction. London: Routledge and Kegan Paul.

Chaney, D. (1996). Lifestyle, London, Routledge.

Chaney, D. (2001). FromWays  ofLife to Lifestyle: Rethinking Culture as Ideology and Sensibility. in J. Lull (ed.)". Culture in the Communication Age, cited In Taylor, Lisa. P.p. 75-88.  

Desmond‚ J. (2003). Consuming Behaviour. NewYork: Palgrave.  

Reimer, B. (1995). Youth and Modern lifestyles. in J. Fornas and G. Bolion(ens) Youth Culture in Late Modernity, London: sage.

Southerton Dale. (2001). Consuming Kitchens: Taste, context and identity formation .Journalof Consumer Culture. Vol 1(2): P.p. 179–203.

Wynne, Derek. (2000). Leisure, Lifestyle and new middle class. London and New York: Routledge.