مطالعه رابطه میزان مهارت‌های ارتباطی مدیران و ادراک عدالت سازمانی با رضایت شغلی در بین کارکنان دانشگاه صنعتی سهند تبریز

محورهای موضوعی : جامعه شناسی

ناهید مصطفایی ¹ , مهران صمدی ²

1 - کارشناس‌ارشد ارتباطات اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز- ایران.
2 - استادیار گروه ارتباطات اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز؛ تبریز- ایران (نویسنده مسئول).

تاریخ دریافت : 1396/01/28 تاریخ پذیرش : 1396/01/28 تاریخ انتشار : 1395/05/01

کلید واژه: رضایت شغلی, مهارت‌های ارتباطی‌, عدالت سازمانی‌, عدالت توزیعی‌, عدالت مراوده‌ای‌, عدالت رویه‌ای و عدالت اطلاعاتی,

چکیده مقاله :

پژوهش حاضر به منظور تعیین و مطالعه رابطه مهارت های ارتباطی مدیران و ادراک عدالت سازمانی با رضایت شغلی در بین کارکنان دانشگاه صنعتی سهند اجرا شده است. جامعه آماری این تحقیق را کلیه کارکنان دانشگاه صنعتی سهندکه شامل 235 نفرکارمند می باشد تشکیل می دهد . از این میان تعداد 147 نفر بر اساس فرمول کوکران به عنوان حجم نمونه به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شده اند . روش تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از جهت نوع ، توصیفی و همبستگی بوده و برای گردآوری اطلاعات از سه پرسشنامه عدالت سازمانی نیهوف و مورمن ، پرسشنامه مهارت های ارتباطی بارتون جی. ای و پرسشنامه رضایت شغلی اسمیت ، کندال و هیولین استفاده گردید . جهت برآورد میزان ضریب پایایی پرسشنامه ها از تکنیک آلفای کرونباخ استفاده گردید که مقدار به دست آمده برابر 965/0 بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن استفاده شده است . یافته ها نشان داد که بین مهارت های ارتباطی مدیران و ادراک عدالت سازمانی بارضایت شغلی رابطه ای معنا دار وجود دارد، هرچهار مولفه مهارت - های ارتباطی با رضایت شغلی رابطه معنادار دارد. از این مولفه ها مهارت شنیداری کمترین همبستگی را با رضایت شغلی دارد . هم چنین هر چهار مولفه عدالت سازمانی با رضایت شغلی رابطه معنادار دارد و از این مولفه ها عدالت توزیعی کمترین همبستگی را با رضایت شغلی دارد .

چکیده انگلیسی:

This paper studies the relationship between managers’ communicational skills and perceiving the organizational justice with job satisfaction among the employees of Sahand Technical University. The population of the study is all employees (235) working in Sahand Technical University in Tabriz among whom 147 people were selected as the sample using Cochran formula and stratified random sampling method. The purpose and the type of this study are applied and descriptive and correlational respectively. In order to gather the data three questionnaires were used; organizational justice questionnaire of Neihoff and Moorman, communicational skills questionnaire of Barton and job satisfaction questionnaire of Smith, Kendall and Hulin. To test the reliability of the questionnaires, Alpha Cronbach was used that equals to 0.965, also to analyze the data Pearson Correlation Coefficient and Spearman were used. The results show that, there is a meaningful relationship between managers’ communicational skills and perceiving the organizational justice with job satisfaction, and all four elements of communicational skills has the meaningful relationship with job satisfaction. However, from these elements listening skill has the lowest correlation with job satisfaction. Also, all four elements of organizational justice have meaningful relationship with job satisfaction and from those elements distributional justice has the lowest relationship with job satisfaction. 

منابع و مأخذ:

آزموده، ص. (1389). تاثیر مهارت­های ارتباطی مدیران کسب و کار در افزایش رضایت مشتریان، (مطالعه موردی باشگاه­های ورزشی خصوصی شمال و غرب تهران). پایان­نامه کارشناسی­ارشد، دانشکده کارآفرینی، دانشگاه تهران.

آقائی فروشانی، م. (1386). بررسی تاثیر عدالت سازمانی بر رفتارهای شهروندی سازمانی. پایان­نامه کارشناسی­ارشد، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران.

امیر­خانی­، طیبه­؛ و دیگری­. (1387). تاملی بر امکان توسعه سرمایه اجتماعی در پرتو عدالت سازمانی در سازمان­های دولتی­. شماره 1­، صص 32-19.

ایمانی، ج. (1386). بررسی رابطه بین رضایت شغلی و عدالت سازمانی در بین معلمان مدارس استثنایی شهرستان بندرعباس. پایان­نامه کارشناسی­ارشد، دانشگاه آزد اسلامی واحد مرودشت.

پورسلطانی زرند­، ح؛ و همکاران. (1390). ارتباط ادراک از عدالت سازمانی با رضایت شغلی و تعهد سازمانی کارشناسان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران. دو فصلنامه پژوهش در مدیریت ورزشی و علوم حرکتی. سال اول، شماره 1.

حسین­زاده­، ع؛ و دیگری. (1386). عدالت سازمانی. تدبیر.  شماره 190، صص 23^_18.

رضاییان، ع. ( 1379). اصول مدیریت. تهران: انتشارات سمت. چاپ نهم.

رضائیان، ع. ( 1374). مدیریت رفتار سازمانی. تهران: انتشارات دانشکده مدیریت دانشگاه تهران. چاپ سوم.

سید جوادین، س، ر؛ و همکاران. (1387). شناخت نحوه تاثیرگذاری ابعاد عدالت سازمانی بر جنبه­های گوناگون رضایت شغلی و سازمانی­. نشریه مدیریت بازرگانی. شماره 1، صص 70-55 .

عبداللهی. (1388). اثر عدالت سازمانی بر رضایت شغلی کارکنان در محیط­های آموزشی. فصلنامه تعلیم و تربیت. سال بیست و پنجم، شماره 4.

قادری. (1386). www.sanat khodro.com

قربانی، ن. (1378). مهارت­های ارتباطی، زیربنای مدیریت بهره­ور. ماهنامه توسعه مدیریت.

مشرف جوادی، م، ح؛ و دیگری. (1385). عدالت سازمانی در سایه عدالت علوی. فصلنامه مدیریت فردا.

منظری توکلی، ع، ر؛ و دیگری. (1392). بررسی رابطه ادراک از عدالت سازمانی و رضایت شغلی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمان. مجله بهداشت و توسعه. دوره 2، شماره 1.

نعامی، ع؛ و دیگری. (1385). بررسی رابط ساده و چندگانه عدالت سازمانی با خشنودی شغلی در کارکنان یک شرکت صنعتی. مجله علوم تربیتی و روان­شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز. سال یازدهم، شماره­های 1و2، صص 70-57.

یعقوبی، م؛ و همکاران. (1387). رابطه عدالت سازمانی با رضایت شغلی. فصلنامه علمی-  پژوهشی مدیریت سلامت.

Cole, N. D. & etal. (2004). Perceptions of distributive and procedural justice in employee benefits: flexible versus traditional benefit plans. Journal of Managerial Psychology. 19(1), P.p: 19-40.

Colquitt, J. A. (2001). On the dimensionality of organizational justice: A construct validation of a measure. Journal of Applied Psychology. 86 / 3, P.p: 386-400.

Greenberg, J. (1990). Organization justice: Yesterday, today, and tomorrow. Journal of Management. 16(2), P.p: 399-432.

Robbins, S. P. (2001). Organizational Behavior. New Dehli. Prentice Hall, Inc.

Scandura, T. A. (1999). Rethinking Leader-Member Exchange: an Organizational Justice Perspective. Leadership Quarterly. Vol.10, P.p: 25-40.