بررسی مقایسهای کنشهای اجتماعی دینی شهروندان شهر تبریز قبل و بعد از اجرای برنامه هدفمندسازی یارانهها
محورهای موضوعی : جامعه شناسیحمید پارچهباف شمالی 1 , کامران صداقت 2 , محمد عباسزاده 3
1 - کارشناسی ارشد جامعهشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، گروه علوم اجتماعی؛ تبریز- ایران (نویسنده مسئول).
2 - عضو هیأت علمی پژوهشکده امور اقتصادی وزارت امور اقتصادی و دارایی.
3 - دانشیار دانشگاه تبریز، گروه علوم اجتماعی؛ تبریز- ایران.
کلید واژه: کنشهای اجتماعی, کنشهای دینی, هدفمندسازی یارانهها,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر اجرای برنامه هدفمندسازی برکنش اجتماعی دینی در بین شهروندان تبریز انجام شد. در این تحقیق در راستای نیل به هدف تحقیق و به دلیل ارزیابی اثر برنامه هدفمندسازی یارانهها بر روی کنشهای اجتماعی شهروندان، روش ارزیابی مورد استفاده قرار گرفته است. جامعه آماری شهروندان بالای 20 سال شهر تبریز که 562 نفر با فرمول کوکران و نمونه گیری خوشه ای به پرسشنامه پاسخ دادند. میانگین کنشهای اجتماعی دینی قبل ازاجرای برنامه هدفمندسازی یارانهها 84/32 بود که در مقام مقایسه میانگین بعد از اجرای برنامه هدفمندسازی یارانهها 36/31 به دست آمد. بااجرای برنامه هدفمندسازی یارانهها، کنشهای دینی دربین طبقات اجتماعی جامعه کاهش یافته است و این کاهش در بین طبقات متوسط رو به پایین و متوسط جامعه بوده است.
The aim of this study was to recognize the effect of administration of goal-directed subsidy plan on social religious actions among citizens in Tabriz. To conduct this study 562 people over 20 years old as the sample of study were selected. The research method is questionnaire and kokran formula and cluster sampling were used to analyze data. The mean score of social religious action before administering goal-directed subsidy plan was 32.84, whereas after administering the mean score became 31.36. Administering goal-directed subsidy plan, religious actions among social status have decreased and this decrease was between down-oriented middle class and middle class.
استونز، ر. (1383). متفکران بزرگ جامعهشناسی. ترجمه: مهرداد میردامادی. تهران: نشر الوان. چاپ سوم.
توحیدفام، م؛ و دیگری. (1388). تلفیق کنش و ساختار در اندیشه گیدنز، بوردیو و هابرماس و تاثیرآن بر جامعهشناسی جدید. پژوهشنامه علوم سیاسی. سال چهارم، شماره سوم، صص 107-79.
توسلی، غ. (1374). نظریههای جامعهشناسی. تهران: انتشارات سمت. چاپ پنجم.
جلاییپور، ح؛ و دیگری. (1387). نظریههای متاخر جامعهشناسی. تهران: نشر نی. جلد اول.
جنکینز، ر. (1952). پیر بوردیو. ترجمه: لیلا جوهر افشانی و دیگری. تهران: نشر نی. چاپ اول.
جمشیدیها، غ؛ و دیگری. (1386). دیالکتیک منش و میدان در نظریه عمل پیر بوردیو. فصلنامه علوم اجتماعی. شماره 30.
ریتزر، ج. (1377). نظریههای جامعهشناسی در دوران معاصر. ترجمه: محسن ثلاثی. تهران: نشر علمی. چاپ سوم.
سرمد، ز؛ و دیگران. (1376)، روشهای تحقیق در علوم رفتاری. تهران: نشر آگه. چاپ اول.
شجاعیزند، ع. (1384)، مدلی برای سنجش دینداری درایران. مجله جامعهشناسی ایران. دوره ششم، شماره یک، صص 36-35.
شفیعی، ا؛ و دیگران. (1387). هدفمندی یارانهها، بررسی مفهوم و تجربه کشورها. دفتر مطالعات اقتصادی.
فروند، ژ. (1383). جامعهشناسی ماکس وبر. ترجمه: عبدالحسین نیکگهر. انتشارات توتیا، چاپ اول.
مصباحیمقدم، غ؛ و دیگران. (1388). بررسی و آسیبشناسی هدفمندسازی پرداخت یارانهها. فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد اسلامی. سال نهم، شماره 35، صص 161 تا 192.
نوذری، ح. (1384). بازخوانی هابرماس. تهران: نشر چشمه. چاپ دوم.
Allport, G. W. (1967). The religion context of prejudice. Journal for the scientific study of religion.
Fowler, Bridget. (1998). Rules, Pierre Bourdieu & cultural Theory, SAGE publications.