تبیین تاریخی تأثیر ناهنجاری‌ها بر خلقیات ایرانیان با تأکید بر بی‌تفاوتی اجتماعی نمونه موردی : دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر

محورهای موضوعی : جامعه شناسی

کاوه حق پرست ¹ , غلامرضا جعفرنیا ² , رضا دشتی ³

1 - دانشجوی دکترای جامعه‌شناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
2 - دانشیار گروه جامعه‌شناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران(نویسنده مسئول) [e-mail]
3 - استادیار گروه جامعه‌شناسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران

تاریخ دریافت : 1402/03/22 تاریخ پذیرش : 1402/07/08 تاریخ انتشار : 1403/03/31

کلید واژه: دانشجویان, ناهنجاری, خلقیات, بی‌ تفاوتی‌ اجتماعی,

چکیده مقاله :

هدف پژوهش حاضر، تبیین تاریخی تأثیر ناهنجاری‌های اجتماعی بر خلقیات ایرانیان با تأکید بر بی‌تفاوتی‌اجتماعی (نمونه موردی: دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر) است. روش تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و به ‌صورت میدانی از نوع همبستگی و از نظر ابزار، پیمایشی بوده است. در تحقیق حاضر، جهت بررسی متغیرها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. به ‌منظور تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و آزمونرگرسیون گام ‌به‌گام و سطح معناداری (05/0P<) استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین پیشینه اجتماعی و بعد احساسی بی‌تفاوتی‌اجتماعی رابطه معکوس معنا دار وجود دارد. همچنین بین پیشینه اقتصادی و ابعاد احساسی و شناختی موثر بر تبیین تاریخی بی‌تفاوتی‌اجتماعی رابطه معکوس معنا دار وجود دارد. همچنین بین پیشینه فرهنگی و سیاسی با ابعاد احساسی و رفتاری موثر بر تبیین تاریخی بی‌تفاوتی‌اجتماعی رابطه معکوس معنادار وجود دارد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر بیانگر آن است که هرچه توجه و آگاهی دانشجویان نسبت به عوامل جامعه‌شناختی مؤثر بر تبیین تاریخی بی تفاوتی‌اجتماعی بیشتر شود، میزان بی تفاوتی‌اجتماعی در آنان کاهش خواهد یافت.

چکیده انگلیسی:

The purpose of the current research is to explain the historical impact of social anomalies on the moods of Iranians with an emphasis on social apathy (case example: Bushehr Azad University students). The current research method was applied in terms of purpose and in the field of correlation type and in terms of tools, it was a survey. In this research, a researcher-made questionnaire was used to examine the variables. In order to analyse the data, Pearson's correlation coefficient and stepwise regression test and significance level (P<0.05) were used. The findings showed that there is a significant inverse relationship between the social background and the emotional dimension of social apathy. The findings showed that there is a significant inverse relationship between the social background and the emotional dimension of social apathy. Also, there is a significant inverse relationship between economic background and emotional and cognitive dimensions affecting the historical explanation of social apathy. Also, there is a significant inverse relationship between cultural and political background with emotional and behavioural dimensions affecting the historical explanation of social apathy. Also, there is a significant inverse relationship between cultural and political background with emotional and behavioural dimensions affecting the historical explanation of social apathy. The results of the present research show that the more the attention and awareness of students towards sociological factors affecting the historical explanation of social apathy increases, the level of social apathy among them will decrease.

منابع و مأخذ:

بنی فاطمه، حسین، و رسولی، زهره. (1390). بررسی میزان بیگانگی اجتماعی در بین دانشجویان دانشگاه تبریز و عوامل مرتبط با آن. جامعه‌شناسی کاربردی، سال بیست و دوم، شماره پیاپی (41)، شماره اول، صص 26-1.

توسلی، غلام عباس، و نورمرادی، سکینه. (1391). بررسی جامعه‌شناختی علل گستره آسیب‌های اجتماعی در بین حاشیه‌نشین‌های شهر تهران موردمطالعه منطقه چهار (خاک سفید). مجله مطالعات توسعه اجتماعی ایران، سال چهارم، شماره سوم، صص 79-65.

حبیب زاده، افشین. (1385). بی‌تفاوتی سیاسی کارگران و تأثیر آن در کاهش مشارکت سیاسی آنان در جمهوری اسلامی ایران، پایان‌نامه دوره کارشناسی ارشد رشته علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز.

حسینی پاکدهی، علیرضا، و رضوانی، سعیده. (1391). چگونگی بازنمایی آسیب‌های اجتماعی کودکان و نوجوانان در مستندهای اجتماعی پس از انقلاب اسلامی ایران. فصلنامه علوم اجتماعی، شماره 60، صص 122-79.

صرّامی، حمید، و هندیانی، عبدالله. (1394). نگرشی جامعه‌شناختی به آسیب‌های اجتماعی ایران. فصلنامه سلامت اجتماعی و اعتیاد، دوره 2، شماره ۶، صص 134-113.

ظهیری نیا، مصطفی، و گلابی، فاطمه، و هدایت ایوریق، رحیم. (1394). شناسایی عوامل مؤثر بی‌تفاوتی اجتماعی در بین دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی. مطالعات علوم اجتماعی ایران، سال دوازدهم، شماره چهل و پنجم، صص 121-86.

فخری، مریم. (1396). نقش نماز در کاهش آسیب­های اجتماعی دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر بوشهر در سال 96-95. پایان­نامه کارشناسی ارشد، رشته علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر.

فولادی، محمد. (1391). علل و عوامل پیدایش آسیب‌های اجتماعی و راه‌های پیشگیری از آن. مجله معرفت، شماره 91، صص 15-1.

فولادیان، احمد. (1394). بررسی رابطه‌ی بین میزان بیگانگی اجتماعی و میزان بی‌تفاوتی اجتماعی در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد. فصلنامه جامعه‌شناسی مطالعات جوانان، دوره 5، شماره 17، صص 144-125.

قاضی‌زاده، هورامان، و کیانپور، مسعود. (1394). بررسی میزان بی‌تفاوتی اجتماعی در بین دانشجویان (موردمطالعه: دانشگاه اصفهان). پژوهش‌های راهبردی امنیت و نظم اجتماعی، سال چهارم، شماره پیاپی 9، شماره اول، صص 78-59.

کلانتری، صمد، و ادیبی، مهدی، و ربانی خوراسگانی، رسول، و احمدی، سیروس. (1386). بررسی بی‌تفاوتی و نوع‌دوستی در جامعه شهری ایران و عوامل مؤثر بر آن، دوماهنامه علمی پژوهشی دانشور رفتار، دوره 14، شماره 22 (ویژه مقالات روان‌شناسی 8)، صص 35-27.

کوهی، کمال. (1392). جوانان و آسیب‌های اجتماعی (تبیین جامعه‌شناختی انحرافات اخلاقی دانش آموزان دبیرستانی در استان آذربایجان شرقی). فصلنامه دانش انتظامی آذربایجان شرقی، سال سوم، شماره سوم (پیاپی 10)، صص 47-27.

مجیدی، امیر. (1391). بررسی عوامل اجتماعی و فرهنگی مرتبط با بی‌تفاوتی اجتماعی در بین دانشجویان دانشگاه کردستان و دانشگاه پیام نور مرکز سنندج در سال 1390، پایان‌نامه کارشناسی ارشد علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور استان تهران، دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی.

محسنی تبریزی، علی‌رضا. (1370). بیگانگی، فصلنامه علوم اجتماعی، شماره 2، صص 73-25.

محسنی تبریزی، علی‌رضا. (1375). بیگانگی؛ مانعی برای مشارکت و توسعه ملی: بررسی رابطه‌ی میان بیگانگی و مشارکت اجتماعی و سیاسی، فصلنامه پژوهش فرهنگی، شماره 1، صص 109-89.

محسنی تبریزی، علی‌رضا. (1381). آسیب‌شناسی بیگانگی اجتماعی -فرهنگی بررسی انزوای ارزشی در دانشگاه‌های دولتی تهران، فصلنامه پژوهش و برنامه‌ریزی در آموزش عالی، شماره 182، صص 182-119.

محسنی تبریزی، علیرضا، و صداقتی فرد، مجتبی. (1390). پژوهشی دربارۀ بی‌تفاوتی اجتماعی در ایران (موردپژوهش: شهروندان تهرانی). جامعه­شناسی کاربردی، دوره 22، شماره 3، صص 22-1.

مسعودنیا، ابراهیم. (1380). تبیین جامعه‌شناختی تفاوتی شهروندان در حیات اجتماعی- سیاسی، مجله اطلاعات سیاسی اقتصادی، شماره 167 و 168، صص 165-152.

نادری، حمداله، و بنی فاطمه، حسین، و حریری اکبری، محمد. (1388). الگوسازی ساختاری رابطه بین بیگانگی و بی‌تفاوتی اجتماعی. فصلنامه علوم اجتماعی (دانشکده ادبیات و علوم انسانی مشهد)، دوره 6، شماره 2، صص 59-29.

نبوی، عبدالحسین، و نواح، عبدالرضا، و امیرشیرزاد، نرگس. (1393). بررسی عوامل مؤثر بر بی‌تفاوتی اجتماعی (موردمطالعه: شهروندان 18 سال به بالای شهر دزفول). مجله‌ی جامعه‌شناسی ایران، دوره 15، شماره 3، صص 161-132.

نوابخش، مهرداد، و میرزاپوری ولوکلا، جابر. (1394). تحلیل جامعه‌شناختی تأثیر بی‌هنجاری بر بی‌تفاوتی اجتماعی (موردمطالعه: شهروندان شهر بابل). مجله مطالعات توسعه اجتماعی ایران، سال هفتم، شماره سوم، صص 67-53.

یزدان پناه، لیلا. (1386). موانع مشارکت اجتماعی شهروندان تهرانی. فصلنامه رفاه اجتماعی، دوره ۷، شماره ۲۶، صص 130-105.

Al. Mizjaji. A.D. (2011). Public Apathy towards

Bureaucracy as a Constraint on The Development of Saudi Arabia. Public Administration Quarterly, fall, 25, 3/4, Abi/ Inform Global. P: 270.

2. 2. Fouladiyan, Ahmed. (2014). Investigating the relationship between the level of social alienation and the level of social indifference among the students of Islamic Azad University, Mashhad branch. Quarterly Journal

 of Sociology of Youth Studies, Volume 5, Number 17, pp. 125-144.

3. 3. Fuladi, Mohammad. (2011). The causes and factors of the emergence of social harms and ways to prevent them. Marafet Magazine, No. 91, pp. 1-15.


4. 4. Gans, H. (1992). Political Participation and Apathy.Phylon. Vol 13,

No.3.

5. 5. Habib zadeh, Afshin. (2006). The political indifference of workers and its effect on reducing their political participation in the Islamic Republic of Iran, master's thesis in the field of political science, Islamic Azad University, Tehran branch.


6. 6. Hirshi, T. (2001). Caused of delinquency, Berkeley, CA: University of California Press.


7. 7. Jahangiri, Jahangir, and Mohammadi, Nasrin. (2018). Sociological explanation of the relationship between political hope and social indifference. The study of Shiraz University students. Journal of Social Studies and Research in Iran, 7th Volume, 1st Issue, pp. 127-150


8. 8. Kalantari, Samad, and Adibi, Mahdi and Khorasgani, Rasool, and Ahmadi, Siroos. (2007). Investigating indifference and altruism in the urban society of Iran and the factors affecting it, Daneshvar Behavaret bimonthly scientific research journal, volume 14, number 22 (special psychological articles 8), pp. 27-35.


9. 9. Karroubi, Mahdi, and Ferdowsi, Sajjad. (2021). The political indifference of workers and its effect on reducing their political participation in the Islamic Republic of Iran, master's thesis in the field of political science, Islamic Azad University, Tehran branch.


10. 10. Merton, R. (1968). Social Theory and Social Structure. New York: Free Press, Enlarged Edition.


11. 11. Mohseni Tabrizi, Alireza, and Sedaghati Fard, Mojtaba. (2011). A

research on social indifference in Iran (case study: Tehrani citizens).

Applied Sociology, Volume 22, Number 3, pp. 1-22.

12. 12. Moradi, A, and Saffariyan, Mohsen. (2019). Investigation of social factors related to indifference. The study of the people of Kermanshah. Journal of Economic Sociology and Development, 8th year, 1st issue, pp. 159-189


13. 13. Nabawi, Abdul Hossein, and Navah, Abdul Reza, and Amirshirzad,

Narges. (2013). Investigating factors affecting social indifference (case study: citizens aged 18 and over in the city of Dezful). Iranian Journal of Sociology, Volume 15, Number 3, pp. 132-161.

14. 14. Navabakhsh, Mehrdad, and Mirzapuri Valukla, Jaber. (2014).

Sociological analysis of the impact of abnormality on social indifference

(case study: citizens of Babol city). Iranian Journal of Social

Development Studies, 7th year, 3rd issue, pp. 53-67.

15. 15. Saaei, Arasi, Iraj, and Bahadori, Hadi. (2015). Investigating social-economic factors on indifference social. studied by students of Ardabil city. Journal of Behavioral Sciences, 25th issue, pp. 63-86


16. 16. Safiri, Khadijeh, and Hojjati, Kermani, Soodeh. (2020). Investigating the sociology of social indifference in Tehran. Journal of Cultural and Communication Studies, No. 60, pp. 111-131


17. 17. Sarrami, Hamid, and Handiani, Abdullah. (2014). A sociological

approach to Iran's social harms. Social Health and Addiction Quarterly,

Volume 2, Number 6, pp. 113-134.

18. 18. Seyyedin, N., Khademiyan, T. (2022). Sociological analysis of the

 impact of abnormality on social indifference, Journal of Sociological Research 16th year, 3rd issue, pp. 55-80353-367.

19. 19. Tsimonis, K. (2022). Apathy is not enough: changing modes of student management in post-Mao China. Europe-Asia Studies, 74(7), 1123-1146