تجربه زیسته مادران دانش آموزان آسیب دیده شنوایی: مطالعه پدیدارشناسانه

محورهای موضوعی : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتی

فاطمه مرتضوی کیاسری ¹ (دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی عمومی و استثنایی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
رضا دنیوی ² (استادیار، گروه روانشناسی، واحد نکا، دانشگاه آزاد اسلامی، نکا، ایران)
بهرنگ اسماعیلی شاد ³ (استادیار گروه علوم تربیتی، واحد بجنورد، دانشگاه آزاد اسلامی، بجنورد، ایران)

تاریخ دریافت : 1402/05/22 تاریخ پذیرش : 1402/07/29 تاریخ انتشار : 1402/06/01

کلید واژه: مادران, تجارب زیسته, آسیب شنوایی,

چکیده مقاله :

هدف از پژوهش حاضر، تبیین و شناسایی تجارب زیستة مادران دانش آموزان آسیب دیدة شنوایی بود. روش تحقیق کیفی و از نوع پدیدارشناسی بود. جامعه آماری عبارت بود از کلیه مادران دارای فرزند با آسیب شنوایی بودند که فرزندشان در مدارس ابتدایی استثنائی شهرستانهای ساری و میاندورود ثبت نام نموده بودند. از شیوه نمونه گیری هدفمند تا حد اشباع داده ها برای نمونه گیری استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها، مصاحبه بود. پایایی کل به روش دو کُد گذار برابر 90/0 می باشد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش هفت مرحله ای کلایزی (1978) استفاده شد. یافته های حاصل از مصاحبه ها در 10 مضمون اصلی شامل برطرف سازی احساس تنهایی در کودک ناشنوا؛ رفع احساس ناامیدی در کودک ناشنوا؛ تعامل زیاد با فرزند ناشنوا؛ رفع احساس درماندگی در کودک ناشنوا؛ رفع احساس خستگی در کودک ناشنوا،کنترل هیجان؛جستجوی راهکارهای ارتباط، بهره گیری از تجربیات مادران دارای فرزند ناشنوا؛ پذیرش مشکل ناشنوایی فرزند؛ رسیدگی به فرزند و 30 مضمون فرعی طبقه بندی گردید.

چکیده انگلیسی:

   The purpose of this research was to explain and identify of lived experiences of mothers of hearing-impaired students. The research method was qualitative and phenomenological. The statistical population consisted of all mothers with hearing-impaired children whose children were enrolled in exceptional primary schools in Sari and Miandorud cities. Purposive sampling method was used until data saturation. The data collection tool was interview. The total reliability is equal to 0.90 by the method of two coders. In order to analyze the data, the seven-step method of Colaizi (1978) was used. Findings from the interviews were classified in 10 main themes including "eliminating the feeling of loneliness in a deaf child"; "Fixing the feeling of despair in a deaf child"; "a lot of interaction with a deaf child"; "Eliminating the feeling of helplessness in a deaf child"; "Fixing the feeling of fatigue in a deaf child", "Emotion control"; "Searching for communication solutions", "Using the experiences of mothers with deaf children"; "Accepting the child's deaf problem"; "Getting a child" and 30 subthemes.