اثربخشی آموزش مثبت اندیشی با تأکید بر آموزه‌های دینی بر شاد زیستی و بهزیستی روان‌شناختی دانش آموزان
محورهای موضوعی : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتی
امیر یکانی زاد
1
,
اکبر سلیمان نژاد
2
,
نوریه حاجی‌زاده
3
,
مریم منظری
4
1 - کارشناسی ارشد گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
2 - استادیار گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
3 - کارشناس ارشد گروه روانشناسی بالینی، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی، مرند، ایران
4 - کارشناس ارشد گروه علوم تربیتی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران
کلید واژه: بهزیستی روان‌شناختی, آموزه‌های دینی, مثبت اندیشی, شاد زیستی,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی آموزش مثبت اندیشی با تأکید بر آموزه‌های دینی بر شاد زیستی و بهزیستی روان‌شناختی دانش آموزان انجام شد. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون– پس‌آزمون با گروه گواه و پیگیری 3ماهه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر سال سوم دوره دوم متوسطه شهر خوی در سال تحصیلی 1401- 1400 بود. آزمودنی‌ها به شیوه تصادفی با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای 40 نفر به‌صورت تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش (20 نفر) و گروه گواه (20 نفر) جایگزین شدند. برای هر دو گروه پیش‌آزمون اجرا شد. برنامه مداخله‌ای مثبت اندیشی بر مبنای آموزه‌های دینی به گروه آزمایش مدت 10 جلسه 90 دقیقه‌ای آموزش داده شد. در پایان دوره آموزش، پس‌آزمون اجرا گردید. برای جمع‌آوری داده‌ها در این پژوهش از پرسشنامه شاد زیستی آکسفورد (آرجیل و لو،1989) و پرسشنامه بهزیستی روان‌شناختی (ریف، 1989) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس اندازه های مکرر بررسی شد. نتایج تحلیل نشان داد آموزش مثبت اندیشی بر مبنای آموزه‌های دینی توانسته است شاد زیستی و بهزیستی روان‌شناختی دانش آموزان را افزایش دهد و افراد مورد مطالعه در گروه آزمایش در مرحله پس‌آزمون به‌طور معناداری، شاد زیستی و بهزیستی روان‌شناختی بیشتری داشتند (005/0P<). همچنین اثربخشی در مرحله پیگیری 3 ماهه تداوم داشت.
The present study aimed to investigate the effectiveness of the teaching positive thinking skills with emphasis on religious teachings happiness and Psychological well –being of students. The study was quasi-experimental with a pretest-posttest design, a control group and a three-month follow-up. The statistical population consisted of all Third year male students of high school in Khoy city in the academic year 2021-2022. The sample consisted of 40 people who were selected by multistage random cluster sampling and assigned in experimental and control groups (20 in each group). A pre-test was conducted for both groups. Positive thinking skills with emphasis on religious teachings were trained in 10 sessions of 90 minutes to the sample group. The end of the training period, a post-test was conducted. In order to collect data in this study, Oxford happiness questionnaire (Argyle & Lu, 1989) and Psychological well –being questionnaire (Ryff, 1989) were used. Data analysis was performed using analysis of repeated measures variance. The results of the data analysis showed that positive thinking with emphasis on religious teachings can increase the happiness and psychological well –being of children, and the subjects in the experimental group in the post test stage had significantly higher happiness and Psychological well –being (P <0.005). Also this effectivenes was stable at the follow-up 3-month stag.
_||_
