تاثیر سطح فعالیت بدنی بر اهمال کاری تحصیلی و شادی و نشاط دانشجویان زن

محورهای موضوعی : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتی

کبری امامی ریزی ¹ , شهلا دهقان قهفرخی ²

1 - گروه علوم تربیتی،واحد ایذه،دانشگاه آزاد اسلامی ،خوزستان،ایران
2 - گروه تربیت بدنی،واحد ایذه،دانشگاه آزاد اسلامی،خوزستان،ایران

تاریخ دریافت : 1396/09/07 تاریخ پذیرش : 1400/05/23 تاریخ انتشار : 1397/12/01

کلید واژه: اهمال کاری تحصیلی, سطح فعالیت بدنی, شادی و نشاط,

چکیده مقاله :

هدف پژوهش حاضرتعیین اثربخشی سطح فعالیت بدنی بر اهمال‌کاری تحصیلی و شادی و نشاط بود. پژوهش از نوع تحقیقات نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان زن متاهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایذه بودند که در سال تحصیلی 96-95 به تحصیل اشتغال داشتند ، تعداد 90 نفر به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و در سه گروه، آزمایش یک، آزمایش دو و کنترل تقسیم شدند. ابتدا از هر سه گروه پیش آزمون به عمل آمد. سپس گروه های آزمایش در دو برنامه تمرینی متفاوت با سطح شدید و متوسط به مدت 8 هفته شرکت کردند و گروه کنترل در این مدت تمرینی دریافت نکرد. پس از پایان دوره تمرینی از هر سه گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه اهمالکار تحصیلی راسولومون (1984) و پرسشنامه شادی و نشاط زارع (1390) بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss و آزمون آنکوا استفاده شد. نتیجه پژوهش بیانگر تاثیر سطح فعالیت بدنی بر اهمال‌کاری تحصیلی و شادی و نشاط بود.

چکیده انگلیسی:

The aim of this study was to investigate the effect of physical activity level on academic proclivity and happiness. The research was semi experimental and pre-test, post-test with control group. The statistical population was all married female students of Islamic Azad University, Izeh Branch, who were studying in the academic year of 2016-2017. A total of 90 people were randomly selected and divided into 3 groups: 1, 2, and control. First, groups were tested pre-test, Then the experimental groups participated in two programs with a high and moderate physical activity level and the control group did not receive a training program during this period. After exercise, groups were tested to post-test. The data gathering tool was Roswellman Educational Inventory (1984) And Zare's joy and happiness questionnaire (2011). SPSS software and ANCO test were used to analyze the data. The result of the study indicated the effect of physical activity on academic proclivity and happiness and vitality (p> 0.05).