مقایسه اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد ACT و زوج درمانی شناختی رفتاری CBT بر خشونت زناشویی و سبک های اسناد زوجین متقاضی طلاق
محورهای موضوعی : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتی
مجید صادقی
1
,
حسین بقولی
2
,
آذر میدخت رضایی
3
,
حجت اله جاویدی
4
1 - 1دانشجوی دکتری روانشناسی، گروه روانشناسی. دانشکده روانشناسی وعلوم تربیتی. واحد مرودشت. دانشگاه آزاد اسلامی. مرودشت. ایران.
2 - گروه روانشناسی. دانشکده روانشناسی وعلوم تربیتی. واحد مرودشت. دانشگاه آزاد اسلامی. مرودشت. ایران.
3 - گروه روانشناسی. دانشکده روانشناسی وعلوم تربیتی. واحد مرودشت. دانشگاه آزاد اسلامی. مرودشت. ایران
4 - گروه روانشناسی. موسسه آموزش عالی زند. شیراز. ایران.
کلید واژه: واژه های کلیدی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد , زوج درمانی شناختی - رفتاری , خشونت, سبک های اسناد,
چکیده مقاله :
هدف : پژوهش حاضر جهت مقایسه میزان تاثیر زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و زوج درمانی شناختی-رفتاری (CBT) بر کاهش خشونت و اسنادهای زناشویی زوجین متقاضی طلاق انجام شد. روش : پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است. نمونه آماری ۶۰ نفر، از زوجین متقاضی طلاق شهر یاسوج در سه ماهه نخست سال 1402 بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در سه گروه ۲۰ نفره، گروه زوج درمانی شناختی رفتاری، گروه زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد، گروه کنترل ( هر گروه 10 زوج) قرار گرفتند. قبل و پس از اجرای مداخلات، آزمودنی ها به مواد پرسشنامه همسرآزاری قهاری (1384) و مقیاس زمینه یابی نگرش زناشویی پاسخ دادند. یافته ها : نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد بین میانگین نمرات آزمودنی ها در مولفه های خشونت عاطفی و خشونت جسمانی و اسناد های زناشویی در گروه های آزمایش (ACT) و (CBT) با گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (05/0P<). آزمون تعقیبی بونفرونی نیز نشان داد بین گروه (ACT) و (CBT) تفاوت معناداری وجود ندارد. بحث و نتیجه گیری: هر دو مداخله زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و زوج درمانی شناختی - رفتاری بر کاهش میزان خشونت و بهبود اسناد های زناشویی زوجین متقاضی طلاق موثرند و می توان هر یک از مداخلات را به صورت جداگانه و یا تلفیقی مورد استفاده قرارداد.
Objective: The present study was conducted to compare the impact of acceptance and commitment-based couple therapy (ACT) and cognitive-behavioral couple therapy (CBT) on reducing violence and marital attribution styles of couples seeking divorce. Method: The current semi-experimental research is of an experimental type with a pre-test and post-test design with a control group. The statistical sample consisted of 60 couples applying for divorce in Yasuj city in the first quarter of 2012, who were selected by purposive sampling and randomly assigned to three groups of 20 people, cognitive behavioral couple therapy group, acceptance and commitment based couple therapy group, The control group (10 couples in each group) were included. Before and after the implementation of the interventions, the subjects responded to the Qahari Spouse Abuse Questionnaire (2014) and the Matrimonial Attitude Context Finding Scale. Findings: The results of covariance analysis showed that there is a significant difference between the average scores of the subjects in the components of emotional violence and physical violence and marital documents in the experimental (ACT) and (CBT) groups with the control group (P<0.05). ). Post hoc Bonferroni test also showed that there is no significant difference between (ACT) and (CBT) groups. Discussion and conclusion: both interventions of couple therapy based on acceptance and commitment and cognitive-behavioral couple therapy are effective in reducing the level of violence and improving the marital attribution styles of couples applying for divorce, and each of the interventions can be used separately or combined. Contractual use.
