رابطه بین کمال گرایی منفی و اهمالکاری تحصیلی: نقش میانجی اضطراب امتحان و تعدیل کننده شفقت به خود
محورهای موضوعی : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتی
محمدرضا تمنایی فر
1
(
دانشگاه کاشان
)
الهام محبوبی
2
(
دانشگاه کاشان
)
کلید واژه: اضطراب امتحان, شفقت به خود, کمالگرایی منفی, اهمالکاری تحصیلی,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین کمالگرایی منفی و اهمالکاری تحصیلی با نقش میانجی‌گری اضطراب امتحان و تعدیل‌گری شفقت به خود در دانش‌آموزان انجام گرفت. اعضای نمونه را ۳۶۲ دانش آموزان دختر و پسر دوره دوم متوسطه شهر کاشان که به روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب شدند، تشکیل می‌دادند. به منظور جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه اهمالکاری تحصیلی، پرسشنامه کمالگرایی چند بعدی، پرسشنامه اضطراب امتحان و مقیاس شفقت به خود – فرم کوتاه استفاده شد. ارزیابی الگوی پیشنهادی با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری انجام گرفت. نتایج نشان داد الگوی پیشنهادی از برازش قابل قبولی برخوردار است. همچنین ارزیابی مسیرهای الگو نشان داد مسیر مستقیم کمالگرایی منفی به اهمالکاری تحصیلی معنی‌دار نبود، در حالی‌که مسیر کلی آن معنی‌دار بود. علاوه بر این، مسیر غیر مستقیم کمالگرایی منفی به اهمالکاری تحصیلی از طریق اضطراب امتحان معنی‌دار بود. همچنین نتایج حاکی از آن است که رابطه میانجی‌شده کمالگرایی منفی به اهمالکاری تحصیلی از طریق اضطراب امتحان در دانش‌آموزان دارای شفقت به خود بالا و پایین متفاوت بود. این یافته‌ها در محیط‌های آموزشی دارای تلویحات کاربردی بوده و می‌توانند در موفقیت تحصیلی دانش آموزان نقش داشته باشند.
The purpose of this study was to investigate the relationship of negative perfectionism and academic procrastination according to the mediating and moderating role of test anxiety and self-compassion in students. Sample consisted of 362 male and female students of 2th course of high school of Kashan who were selected by multi - stage random sampling. In order to collect information the Academic Procrastination Scale, Multidimensional Perfectionism Scale, Test Anxiety Scale and Self-Compassion Scale—Short Form were used. The proposed model of the present study was analyzed using Structural Equation Modeling. The results indicated that the purposed model has relatively acceptable fit. Also, analysis of model indicated direct path of negative perfectionism to academic procrastination was non- significant, but the total path of negative perfectionism to academic procrastination was significant. Furthermore, indirect path of negative perfectionism to academic procrastination through test anxiety was significant. The results also indicated that the mediated relationship between negative perfectionism and academic procrastination was different from the test anxiety in students with high and low self-compassion. These findings have empirical implications in educational environments that can have the role in students' academic achievement.
_||_
