کاربرد مدل ساختاری تفسیری برای سطح‌بندی زنجیره نوآوری و فناوری در دانشگاه علوم پزشکی تهران

محورهای موضوعی : مدیریت

زهرا هاشمی دهقی ¹ (دانشجوی دکتری، دانشگاه علوم پزشکی تهران، مرکز تحقیقات چشم فارابی، مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، تهران، ایران (عهده دار مکاتبات))
سید فرزاد محمدی ² (دانشیار، دانشگاه علوم پزشکی تهران، مرکز تحقیقات چشم فارابی، مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، تهران، ایران)

تاریخ دریافت : 1396/03/29 تاریخ پذیرش : 1396/03/29 تاریخ انتشار : 1396/01/01

کلید واژه: نوآوری, فناوری, دانشگاه علوم پزشکی تهران‌, مدل‌سازی ساختاری-تفسیری,

چکیده مقاله :

در محیط پویا و اقتصادی امروز، وجود دانشگاه نوآور برای نقش‌آفرینی مستقیم در فرآیند توسعه ملی و تولید ثروت یک ضرورت است. لذا با توجه به اهمیت نوآوری و فناوری در توسعه و تعالی دانشگاه علوم پزشکی تهران، هدف از انجام این پژوهش کاربرد مدل ساختاری- تفسیری برای سطح‌بندی و دسته‌بندی عوامل اثرگذار در زنجیره نوآوری و فناوری جهت کمک به نوآور بودن دانشگاه علوم پزشکی تهران می‌باشد. در این پژوهش با استفاده ازنظر متخصصان (که 10 نفر از اساتید دانشگاه بودند و از جامعه هدف به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شده‌اند) و مرور ادبیات نظری، 9 دسته عوامل مؤثر بر زنجیره نوآوری و فناوری شناسایی شدند. سپس با نظرات خبرگان و اعمال مدل ساختاری-تفسیری، ارتباط و قدرت نفوذ عوامل بر هم مشخص و عوامل در 5 دسته سطح‌بندی شدند. نتایج این روش نشان می‌دهد که سه عامل بهره‌برداری از منابع، استقراض و سرمایه‌گذاری خارجی و اکتساب علم و انتقال فناوری در پایین‌ترین سطح خروجی این مدل قرار داشته و دارای قدرت نفوذگذاری بسیار مناسبی می‌باشند که منجر به توسعه نوآوری در دانشگاه می‌شود. با توجه به نتایج تحقیق امید است که بتوان مدیران را در برنامه‌ریزی صحیح یاری رساند.

چکیده انگلیسی:

Innovative universities, in today’s dynamic and economic environment, are essential due to their direct role in the process of national development and generation of wealth. Therefore, and in light of the importance of innovation and technology in development and progress of Tehran Medical Science University, the present study is aimed at using astructural-interpretive model to rank and classify the factors effective on innovation and technology chain. The mode was used to facilitate progress of the university toward innovativeness. Nine categories of the factors effective on innovation and technology chain were determined based on interviews with experts (10 university professors selected purposefully from the study population) and literature review. Afterward, relevance and influence of these factors on each other were determined based on the expert’s feedbacks and implementation of the structural-interpretive model and based on which the factors were categorized into five categories. The results showed that the three factors of using the resources, foreign investment and borrowing, and acquiring knowledge and transfer of technology were at the bottom of the list with a satisfactorily penetration power to motivate development of innovation in the university. Managers and planners can use the results of this study to develop more efficient plans