بررسی تقابل ناتو و پیمان شانگهای در خلیج فارس
محورهای موضوعی : مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی
مهدی کردی کلاک
1
,
ماشاالله حیدرپور
2
,
مهدی جاودانی مقدم
3
1 - دانش آموخته دکتری تخصصی روابط بین الملل، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران
2 - استادیار گروه روابط بین الملل، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایران: نویسنده مسئول
3 - استادیار گروه روابط بین الملل، دانشگاه امام صادق(ع)، تهران، ایران
کلید واژه: چین, خلیج‌فارس, سازمان پیمان آتلانتیک شمالی ناتو, سازمان پیمان همکاری شانگهای, روسیه,
چکیده مقاله :
ناتو، یکی از مهمترین سازمان‌های بین‌المللی است که پس از جنگ سرد و تحول کارکردی در مأموریت‌های خود، گسترش به شرق را به‌عنوان یکی از اولویت‌هایش تعریف نموده است. در این چارچوب، ناتو در قالب ابتکار همکاری استانبول، تلاش نموده تا در راستای تأمین امنیت انرژی، ایفای نقش در امنیت منطقه و محصور نمودن ایران، حضور خود در خلیج‌فارس را تحکیم نماید. در این شرایط، تلاش سازمان همکاری شانگهای برای نقش‌آفرینی در مسائل امنیتی، ایجاد محدودیت برای ناتو و کنترل مسیرهای مواصلاتی انرژی در خلیج‌فارس، تداعی‌کننده رویارویی پیمان ورشو با ناتو است. این مقاله تلاش دارد تا به این سؤال اصلی بپردازد که تقابل امنیتی ناتو و شانگهای در خلیج‌فارس بر مبنای چه رویکرد و عللی قابل‌تحلیل است؟ فرضیه پژوهش، علل اصلی تقابل را در اهداف امنیتی متعارض، تزاحم منافع در مسیرهای مواصلاتی انرژی و دیدگاه‌های متفاوت در قبال ایران می‌داند.
Mahdi Kordi Kalak [1],Mashallah Heydarpour[2]*,Mahdi Javdani Moghadam[3] Abstract: NATO is one of the most important international organizations that has defined expansion to the East as one of its priorities after the Cold War and the functional transformation of its missions.In this context, NATO, in the framework of the Istanbul Cooperation Initiative, has tried to strengthen its presence in the Persian Gulf in order to ensure energy security, play a role in regional security and enclose Iran.Under these circumstances, the Shanghai Cooperation Organization (SCO) effort to map out security issues, impose restrictions on NATO, and control energy transit routes in the Persian Gulf is reminiscent of the Warsaw Pact confrontation with NATO.This article seeks to address the key question of what approach and causes of the NATO-Shanghai security confrontation in the Persian Gulf can be analyzed?The research hypothesis considers the main causes of confrontation in conflicting security goals, conflict of interests in energy transportation routes and different views towards Iran. [1].Graduated in PhD in International Relations, Qom Branch, Islamic Azad University, Qom, Iran [2].Assistant Professor,Department of International Relations, Qom Branch, Islamic Azad University, Qom, Iran ,Corresponding Author [3].Assistant Professor, Department of International Relations, Imam Sadegh University, Tehran, Iran
_||_
