بررسی جامعه شناختی موانع توسعه سیاسی با تاکید بر فرهنگ سیاسی مشارکتی (مطالعه موردی دانشجویان دانشگاه شیراز)
محورهای موضوعی : مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی
صدیقه رزم جوئی
1
,
علیرضا خدامی
2
,
کرامت اله راسخ
3
1 - دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی سیاسی، واحد جهرم، دانشگاه آزاد اسلامی، جهرم ، ایران
2 - استادیار گروه جامعه‌شناسی، واحد جهرم، دانشگاه آزاد اسلامی، جهرم، ایران: نویسنده مسئول
3 - دانشیار گروه جامعه‌شناسی، واحد جهرم، دانشگاه آزاد اسلامی، جهرم ، ایران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
این تحقیق با هدف بررسی جامعه شناختی موانع توسعه سیاسی با تاکید بر فرهنگ سیاسی مشارکتی دانشجویان دانشگاه شیراز انجام گرفته است. داده ها از نمونه آماری 377 نفر از میان دانشجویان دانشگاه شیراز با استفاده از روش نمونه گیری طبقه بندی شده گرد آوری شده و دریافته است بین فرهنگ سیاسی مشارکتی و توسعه سیاسی رابطه مستقیم و مثبت وجود دارد و بین فرهنگ سیاسی تبعی و فرهنگ سیاسی محدود و توسعه سیاسی رابطه منفی مشاهده شد. از سوی دیگر، بین متغیرهای اعتماد اجتماعی، فرهنگ گفتگو، فردگرایی، چندپارگی های سیاسی و اجتماعی، تمرکز منابع قدرت و فرهنگ سیاسی مشارکتی رابطه منفی است. بین متغیرهای فعالیت های مدنی، استفاده از رسانه های همگانی، فرصت های برابر اجتماعی و سیاسی و فرهنگ سیاسی مشارکتی رابطه مثبت وجود دارد. مدل مفهومی تدوین شده توانایی تبیین مؤلفه های فرهنگ سیاسی و موانع توسعه سیاسی را داراست.
This study aims to conduct Sociological study of barriers to political development with emphasis on the participatory political culture of Shiraz University students. Data were collected from a statistical sample of 377 students of Shiraz University using stratified sampling method. There is a direct and positive relationship between participatory political culture and political development and a negative relationship between subordinate political culture and limited political culture and political development. On the other hand, there is a negative relationship between the variables of social trust, dialogue culture, individualism, political and social fragmentation, concentration of power sources and participatory political culture. There is a positive relationship between the variables of civic activities, use of mass media, equal social and political opportunities, and participatory political culture. The developed conceptual model has the ability to explain the components of political culture and obstacles to political development.
