بررسی سیاست خارجی ترکیه و تهدیدات امنیتی آن برای جمهوری اسلامی ایران ( از سال 2002 تا سال 2013 )
محورهای موضوعی : مجله پژوهش های سیاسی و بین المللی
نیلوفر حمدی
1
,
حسین احمدی
2
,
سعید میرترابی
3
1 - دانشجوی دکتری روابط بین الملل، واحد شهرضا، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرضا، ایران
2 - گروه علوم سیاسی، واحد شهرضا، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرضا، ایران: نویسنده مسئول
3 - استادیار روابط بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
کلید واژه: جمهوری اسلامی ایران, مکتب کپنهاگ, سیاست خارجی ترکیه, تهدیدات امنیتی,
چکیده مقاله :
با به قدرت رسیدن حزب عدالت و توسعه ترکیه تلاش کرد تا با ورود به عرصه‌های همگرایی با نظام بین المللی، مناسبات امنیتی سیاست خارجی را گسترش دهد. پرسش اصلی این است که چه الگویی بر مناسبات امنیتی سیاست خارجی ترکیه از سال 2002 تا سال 2013حاکم بود و اتخاذ این سیاست چه تهدیدات امنیتی برای ایران در پی داشت؟ براساس مکتب کپنهاگ فرض خواهد شد که سیاست خارجی ترکیه از سال 2002 تا 2013 در حوزه امنیتی تغییر زیادی داشته و از مناسبات امنیتی در بعد نظامی کاسته و سیاست خارجی این کشور حول موضوعات امنیتی مثل مسائل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و سیاسی استوار گشته است. رابطه ترکیه با امریکا، شرکت در ائتلاف اسرائیل و آذربایجان، اتحاد با کشورهای عرب مخالف ایران، موجب تهدید امنیت ایران در زمینه‌های سیاسی- نظامی، اقتصادی و اجتماعی شد. هدف پژوهش حاضر واکاوی ابعاد و تأثیرات مختلف امنیتی سیاست خارجی ترکیه است.
An important development was made in Turkish foreign policy after Justice and Development Party got into power. The question is "What pattern did govern the security relations of Turkish foreign policy from 2002 to 2013? What security threats will follow for Iran? According to the security studies in Copenhagen School, it will be supposed that Turkish foreign policy from 2002 to 2013 had the considerable modification in the field of security and reduced the volume of security relations in terms of military individually and foreign policy of Turkish mostly relied on the multiple security subjects including the economic, social and political issues. Turkey's relationship with the USA, participation in Israel and Azerbaijan coalition, unity with Arab countries opposing Iran, posed a threat to Iran's security in the political-military, economic, and social fields. The aim of this study is to investigate the various dimensions and security effects of Turkish foreign policy.
_||_
