بررسی روابط ایلخانان و ممالیک مصر دردوره سلطنت غازان خان (703-694 ﻫ/ 1304-1295 م)
محورهای موضوعی : باحث معرفتی و روش­ شناختی تاریخ پژوهی
امید سپهری راد
1
(استادیار گروه تاریخ
دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد)
کلید واژه: غازان, ممالیک مصر, وادی الخزاندار, وقعه شقحب, اسلام پذیری, شام,
چکیده مقاله :
غازان خان در سال 694ﻫ/1295م به مقام ایلخانی دست یافت. با آغاز سلطنت او جنگ‌های چهارساله داخلی ایلخانان که پس از مرگ ارغون خان شروع شده بود پایان یافت وحکومت ایلخانی رسماً دین اسلام را پذیرفت. تأثیر اسلام پذیری غازان در سیاست خارجی کمتراز سیاست داخلی نبود. زیرا اسلام‌گروی او بر خلاف آنچه انتظار می‌رفت به هیچ وجه از دشمنی ایلخانان با ممالیک مصر و شام نکاست و نبرد بین غازان و ممالیک به همان الگوی اسلافش (هلاکو خان و اباقا خان) بر پا شد. غاران خان نخست در سال 699ﻫ و سپس در سال‌های 700ﻫ و703ﻫ به قلمرو ممایک لشکرکشی کرد. به استثنای نبرد مجمع المروج (699ﻫ) در دو یورش بعدی، غازان خان با شکست مواجه شد.این نوشتار بر آن است تا به زمینه‌ها، عوامل و دستاویزهای غازان خان برای حمله به شام پرداخته، علل پیروزی و ناکامی یورش‌های سه گانه ایلخان مغول را مورد ارزیابی قرار دهد.
Ghazan Khan aot to position of Ilkhani in 1295 BC, weth the begunning of his reign, the enternal 4 year war initiating after the death of Arghon Khan, ended. Ilkhani government formally accepted Islam religion. The affect of acceptance the religion by Ghazan from the political point of views, was nat oy less importance abroad than at home , because his adherence to Islam , in spite of ewery expectation The enmity from Egypt Mamalik and Sham was never on the decrease, and the battle between them went on in the same way as his ancestors (hulagu and Abagh). Ghazan sent military forces against mamalik in 699 AH then in 700 and in 703 AH . Except in 699 in the battle of maymaol moravej where he won the battle he was defeated during two next attacks. This article is to survey the backgrounds cowers and the pretexts of Ghazankhan for attacking to sham and to value his winning a war , and to criticize the two other unsuccessful ones.
