بررسی مشروعیت تیموریان(912-771 ق.) با رویکرد به اندیشه های سیاسی ایرانی
محورهای موضوعی : باحث معرفتی و روش­ شناختی تاریخ پژوهی
زهرا اعلامی زواره
1
(دانشگاه اصفهان)
فریدون الهیاری
2
(دانشگاه اصفهان)
کلید واژه: قدرت, تیموریان, مشروعیت, فره ایزدی, حق الهی,
چکیده مقاله :
مشروعیت در اصطلاح سیاسی به معنای پذیرش و فرمانبرداری آگاهانه و داوطلبانه مردم از نظام سیاسی و قدرت حاکم است. همه انواع نظام های سیاسی، نیاز به مشروعیت دارند؛ تا از یک سو ثابت نمایند که سلطه و حاکمیت ایشان بر حق و درست است و از سوی دیگر با آگاه نمودن زیر دستان از حقانیت خود، موجبات اطاعت سیاسی آنان را فراهم آورند. هر حاکمیتی در چارچوب شرایط عصر خود و با توجه به مذهب، فرهنگ، خلقیات و پیشینه جامعه، اصول خاصی را به عنوان مبنای مشروعیت ارائه می کند. مساله مهم در اینجا توان تلفیق این اصول با شرایط مختلف است. یکی از ابزارهایی که حکومت ها برای اعتبار بخشی به حاکمیت خود استفاده می نمودند، بهره گیری از اندیشه ها و عقاید سیاسی ایرانی در مورد جایگاه والای حکومت و لزوم اطاعت از حاکم بود. تیموریان912-771 ق. نیز در جهت کسب مشروعیت به این اصل مهم توجه داشتند. این مقاله بر آن است تا پس از بیان مقدمه ای از بحث، مشروعیت حاکمیت تیموریان را بر مبنای اندیشه های ایرانی و در قالب عناوینی همچون؛ حقّ الهی حکومت، فرهمندی، تأیید الهی، تأثیر پذیری از آداب ملکداری پادشاهان ایرانی و... به روش توصیفی و تحلیلی و بر اساس اطلاعات کتابخانه ای بررسی نماید.
In political discourse, Legitimacy means peoples acceptance of and submission to the current government, a choice of knowledge and will. All political systems need legitimacy to prove on the one hand, that they have true and irreplaceable authority and on the other hand, lead the subordinates towards obedience. Each government considers variant elements as the basis of its legitimacy, depending on the social conditions, culture, ethics and history. What matters is distinguishing these elements from different situations. One way of legitimizing has been using Iranian political thoughts about the supremacy of government and the necessity to follow it. This is what Timurid have shrewdly observed. This article, after an introduction, tries to analyze Timurid legitimacy on the basis of Iranian thoughts and in the form of categories such as divine rights, divine approval and influences of the government polices of Iranian kings. The article uses a descriptive- analytical method on the basis of library information.
_||_
