مقایسه تطبیقی شاخص های کمی و کیفی مسکن مناطق 22گانه شهر تهران در سال 1395 و پیش بینی ابعاد اجتماعی مسکن در سال 1405
محورهای موضوعی : جغرافیا و برنامه ریزی شهری و منطقه ای
احمد پوراحمد
1
(استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران)
شهلا عباسی
2
(کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهرات)
کلید واژه: شاخص های کمی مسکن, شاخص های کیفی مسکن, مقایسه تطبیقی, مناطق 22گانه شهر تهران, پیش بینی سال,
چکیده مقاله :
مقوله مسکن نه به عنوان سر پناه ,بلکه به عنوان هویت ,امنیت و منبع سرمایه در میان ساکنان یک شهر مطرح است همچنین شاخص های مسکن مهمترین و کلیدی ترین ابزار در برنامه ریزی مسکن محسوب می گردد که با بررسی انها می توان پارامترهای موثر در امر مسکن را شناخت و هر گونه برنامه ریزی و تصمیم گیری در مورد مسکن را تسهیل نمود هدف تحقیق مقایسه تطبیقی شاخص های کمی وکیفی مسکن هر یک از این مناطق 22 گانه شهر تهران در سال1395وپیش بینی جمعیت وابعاد اجتماعی مسکن در سال 1405 است نوع تحقیق از نوع کاربردی بوده و روش تحقیق از نوع توصیفی - تحلیل بوده و نتایج حاکی ازان است که که منطقه 3 به لحاظ نفر در واحد مسکونی و شاخص مالکیت مسکن نسبت به سایرمناطق روندمطلوب تری داشته که نشانگر سرمایه گذاری افراد درمسکن و سطح اگاهی افراد میباشد و منطقه 7 نیز به لحاظ نفر در اتاق نسبت به سایر مناطق روندمطلوب تری داشته و منطقه17 به لحاظ نوسازی ساختمان هانسبت به سایرساختمان روندنامطلوبتری داشته ونیز منطقه 22 به لحاظ استحکام بنا تا حدودی نسبت به سایرمناطق روندنامطلوبتری داشته همچنین منطقه 13 و 14 به لحاظ استحکام بنا تا حدودی روند مطلوبتری داشته ودر سال1405 منطقه 4به لحاظ شاخص تراکم خانوار در واحدمسکونی ومنطقه 10 به لحاظ نفر در واحدمسکونی روندمطلوبتر خواهد داشت که علت ان را گرایش مردم به فرزند کمتر ,بحث تنظیم خانواده و اقتصادی فکر کردن خانواده ها می باشد .
