مسجد - مدرسه فیلسوف الدوله
محورهای موضوعی : باستان‌شناسی اسلامی
1 - فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد باستان‌شناسی
کلید واژه: مجموعه, امامزاده, آب انبار, مسجد-مدرسه فیلسوف‌الدوله, بازار و میدان سید اسماعیل,
چکیده مقاله :
از همان آغاز گسترش اسلام فعالیت‌های آموزشی از جمله آموزش خط و کتابت، در مساجد صورت می‌گرفت و زمان پرداختن بدان به نحوی بود که موجب بروز اشکال در انجام فعالیت‌های عبادی نمی‌شد. اما گسترش فعالیت‌های متنوع آموزشی و مذهبی سبب شکل‌گیری مدارس جهت آموزش علوم مذهبی و سایر علوم مربوط به آن گردید. در ایران، عمدتاً مدارس به دو صورت ساخته می‌شدند، یا به‌عنوان بخشی از مساجد، عملکرد مسجد و مدرسه در یک ساختمان تلفیق می‌شد و یا به شکل یک واحد مستقل جهت تحصیل و اقامت طلاب احداث می‌گردید. دوره اوج توجه به احداث مسجد – مدرسه را عصر قاجار باید دانست که بیشترین شمار این نوع بنا در تهران، پایتخت آن روزگار، ساخته شد. مسجد – مدرسه فیلسوف‌الدوله که کارکردهای اصلی مسجد و مدرسه را توأمان دارد، متعلق به همین دوره است. این بنا به صورت بخشی از مجموعه سید اسماعیل در قلب محله چال‌میدان احداث شده است.
Since the beginning of the spread of Islam, educational activities, including teaching calligraphy and writing, were carried out in mosques, and the time to deal with it was in a way that did not cause problems in performing religious activities. The expansion of various educational and religious activities led to the formation of schools to teach religious sciences and other related sciences. In Iran, schools were mainly built in two ways, either as a part of mosques, the functions of mosque and school were combined in one building, or they were built as an independent unit for students to study and stay. The peak period of attention to the construction of mosques and schools should be considered the Qajar period, when the largest number of this type of building was built in Tehran, the capital city. The Filosuf al-Dawlah mosque-school, which combines the main functions of a mosque and a school, belongs to this period. This building was built as a part of Seyed Ismail complex in the heart of Chalmaidan neighborhood.
_||_
