کارآیی تثبیت کننده‌‌های قارچ flavus Talaromyces در کنترل بیولوژیک بیماری مرگ گیاهچه چغندرقند
محورهای موضوعی : آفات گیاهیشیده مهربان‌بوشهری 1 , لاله نراقی 2 , محمد ترابی 3
1 - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین - پیشوا، دانشکده کشاورزی، گروه بیماری‌شناسی گیاهی، ورامین، ایران
2 - استادیار، موئسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، بخش تحقیقات بیماری‌های گیاهان، تهران، ایران
3 - گروه بیماری‌شناسی گیاهی،دانشگاه آزاد اسلامی، واحـد ورامیـن- پیشوا، دانشکـده کشاورزی، ورامین، ایران
کلید واژه: کنترل بیولوژیک, کربوکسی متیل سلولز, دی سیکلوسرین, سولفات منیزیم, مرگ گیاهچه چغندرقند,
چکیده مقاله :
در این تحقیـق، ابتـدا فرمولاسیـون های برتر برای T. flavusباتوجـه به میزان اسپـور های فعال قارچ مذکور در شرایط آزمایشـگاه تعییـن و سپس کارآیی آن ها در کنتـرل بیمـاری مرگ گیاهچـه چغنـدرقنـد ناشـی از قـارچ های solaniRhizoctoniaو proliferatum Fusarium در شرایط گلخانه بررسی شد. این آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با تیمار اصلی روش های مصرف فرمولاسیون ها در سه سطح (افزودن به خاک، آغشته سازی بذر و ترکیب دو فرم با هم) و تیمار فرعی فرمولاسیون های مختلف در هشت سطح (هر شش فرمولاسیون برتر منتـج از نتایج آزمایشـگاهی شامل TF-Su-K-1- دی سیکلو سرین، TF-Su-K-2- دی سیکلو سرین، TF-Su-K-3- دی سیکلو سرین، TF-Su-K-3- سولفات منیزیم، TF-Su-K-2- کربوکسی متیل سلولز و TF-Su-K-3- نیترات سدیم، شاهد سالم و شاهد آلوده) در چهار تکرار انجام شد. نتایج آزمایش گلخانه ای نشان داد که در آزمایش های تأثیر تیمار اصلی و فرعی به صورت جداگانه، فرمولاسیون تثبیت کننده دی سیکلوسرین و جدایه TF-Su-K-3 بیش ترین کارآیی را در کنترل بیولوژیک بیماری مرگ گیاهچه داشتند. نتایج آزمایش اثر متقابل روش مصرف و زادمایه نشان داد که فرمولاسیون تثبیت کننده دی سیکلوسرین و جدایه TF-Su-K-2 با نحوه مصرف به صورت افزودن به خاک و یا افزودن به خاک توأم با آغشته سازی بذر کم ترین میزان وقوع بیماری را موجب گردید.
In the present study, first the superior bioformulations for Talaromyces flavus,containging some chemical stabilizers were determined by measuring the presentage of active spores in bioformulations and then their efficacy in biological control of sugar beet seedling damping-off was investigated in greenhouse. An experiment was performed in split plot based on randomized complete block design with four replications in greenhouse. Three inoculum application methods (soil treatment, seed treatment and combination of both methods) were considered as the main factor and eight different inoculum formulations including six superior bioformulations Dicycloserin-TF-Su-K-1,Dicycloserin-TF-Su-K-2,Dicycloserin-TF-Su-K-3, Carboxymethilcellolose-TF-Su-K-2, Sulfate magnesium-TF-Su-K-3 and Nitratesodium-TF-Su-K-2. together with two control treatments (healthy and infected checks) were considered as the sub-factor.The results indicated that the most effective treatments for biological control of sugar beet damping-off were Dicycloserin stabilizer and isolate TF-Su-K-3, separetely. Results of the interaction effects of inoculum application method and inoculum showed that the treatment of Dicycloserin-TF-Su-K-2 applied as soil treatment or as combination of soil and seed treatment resulted in less disease occurrance.
_||_
