گفتمان و عناصر پستمدرن در اشعار سید مهدی موسوی
محورهای موضوعی : ادبیات تطبیقی (فارسی- انگلیسی)زینب وطن خواه 1 , سید محمود سید صادقی 2 , مریم پرهیزکاری 3
1 - دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
2 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
3 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
کلید واژه: مدرنیته, شعر پستمدرن, سید مهدی موسوی, عناصر شعر مدرن,
چکیده مقاله :
شعر کلاسیک فارسی بهویژه غزل در ادامۀ سیر تکاملی خود، پس از انقلاب مشروطیّت و پس از تسلّط فکری جریان نیمایی، ساحات و جریانات مختلفی را شاهد بوده است که یک جریان آن عمدتاً تحت لوای غزل امروز یا غزل نو یا شعر نئوکلاسیک از آن یاد میشود. در دهۀ هفتاد شمسی جریانی نوپا با تکیه بر اندیشه پستمدرنیسم غربی، فضایی را ایجاد کرد که به آن شعر، فرم یا آوانگارد اطلاق کردند که در طبیعت خود، نوعی تعارض با معیارهای شناختهشدۀ ادبی داشت. سید مهدی موسوی، شاعر پیشرو، این جریان با انتشار کتابفرشتهها خودکشی کردند بهعنوان پرچمدار این سبک مطرح شد. این مقاله در پی واکاوی گفتمان این اندیشه و ویژگیها و رویکردهای زبانی و محتوایی اشعار موسوی است. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی است. در این پژوهش، دیوان اشعار موسوی، موردبررسی قرارگرفته و یافتههای پژوهش نشان میدهد که اندیشۀ پستمدرنیسم ابتدا در اشعار شاعران نو سرا و سپیدگو با بحران مخاطب مواجه بوده است؛ ولی در نتیجۀ تلاشهای جریان دوم با محوریّت موسوی و انتخاب شعر موزون و مقفّی، توانسته راه خود را باز کند و یافتۀ بعدی نشان میدهد، ساختارشکنیهای زبانی، نحوی، اخلاقی و توجّه به زبان و عدم قطعیّت معنا و سایر ویژگیهایی چون طنز اجتماعی و تکثرگرایی در شعر موسوی بارز است.
Persian classical poetry, especially lyric , in continuation of its evolution, after the constitutional revolution and after the intellectual domination of the Nimaei current, has witnessed various areas and currents, one of which is mainly under the banner of today's lyric or new lyric or neoclassical poetry. Be. In the 1970s, a fledgling movement based on the idea of Western postmodernism created an atmosphere known as form poetry or avant-garde. Which in its nature had a kind of conflict with the known criteria of the literary tradition. Seyyed Mehdi Mousavi, the leading poet of this movement, became the flagship of this style with the publication of the book "fereshtaha kodkosh kardand". This article seeks to analyze the discourse of this idea and the linguistic and content characteristics and approaches of Mousavi's poems.The method of the present research is qualitative and descriptive. In this research, the mentioned poems have been examined and the findings of the research show: The idea of postmodernism, which showed itself in literature, was initially faced by the poems of the poets Nosora and SepidgooBut with effort Mousavi and the choice of rhythmic and maqfi poetry has been able to open its way.The next finding shows that linguistic, syntactic, moral and attention to language deconstructions are evident in Mousavi's poetry.
_||_