مضامین مشترک در اشعار سلمان هراتی و بدرشاکرالسیّاب با تکیه بر«أنشودة المطر»
محورهای موضوعی : ادبیات تطبیقی (فارسی- انگلیسی)
راضیه کارآمد
1
(دانشجوی دکترای زبان و ادبیّات عرب دانشگاه حکیم سبزواری)
دکترحسین شمس آبادی
2
(گروه زبان و ادبیات عرب دانشگاه حکیم سبزواری)
کلید واژه: نماد, وطن, امید, بدر شاکر السیّاب, سلمان هراتی,
چکیده مقاله :
ادبیات تطبیقی به مقایسه و موازنه میان آثار ادبی می‌پردازد و این مقاله کوششی تطبیقی است که برخی از مضامین مشترک را در آثار سلمان هراتی، شاعر پارسی‌گوی و أنشوده المطر بدر شاکر السیاب، شاعر عرب بیان کند. هردو شاعر به وطن خویش عشق ورزیده و آن را چون موجودی زنده به تصویر کشیده‌اند؛ سلمان هراتی در توصیف وطن، عقل و عشق و معنویت را در هم آمیخته‌است. این دو شاعر در اشعار خود، از غفلت مردم گلایه می‌کنند و در عین حال به آن‌ها نوید فردای بهتر و روشن‌تر را می‌دهند. سلمان هراتی، امید به فردا را با مفهوم انتظار در هم می‌آمیزد و السیاب با بهره‌گیری از نماد باران، این امید را منعکس می‌کند. بدر شاکر السیاب و سلمان هراتی، برای بیان آن‌چه که از گفتن صریح آن عاجز هستند، از نمادها و رمزهای گوناگونی مانند شب، باران، حیوانات و... کمک می‌گیرند و این کاربرد در اشعار السیاب از پیچیدگی بیشتری برخوردار است و وی آن را با اسطوره‌ها در هم آمیخته‌است.
Comperative literature deals with the comparison and balance between literary works and this article is an adaptive attempt to express some of the common themes in the works of Salman Herati, the Persian poet, and the Arabic poet Badr Shaker al-Sayab, the Arabic poet. Both poets have loved their homeland and portrayed it as a living creature. Salman Harati is interwoven intellect and love and spirituality in the description of the homeland. The two poets complain about the neglect of the people in their poems and at the same time give them the promise of a better and brighter future. Salman Herati brings hope to future with the concept of expectation, and al-Sayab, utilizing the symbol of rain, reflects this hope. Badr Shaker al-Sayyab and Salman Herati help to express what they can't say explicitly from various symbols such as night, rain, animals, etc. This is more complexity in Sayyab's poems since he did it with myths.
_||_
