اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب امتحان دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم
محورهای موضوعی : فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی
1 - کارشناس ارشد روان شناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد، بجنورد ایران
کلید واژه: اضطراب امتحان, درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, دانشآموزان دختر مقطع متوسطه,
چکیده مقاله :
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش اضطراب امتحان تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم بود. روش: جامعه آماری این پژوهش شامل همه دانشآموزان دختر مقطع متوسطه دوم دبیرستان منطقه 5 تهران بود که از این تعداد 24 نفر به روش نمونه گیری در دسترس براساس نمره اضطراب امتحان اسپیل برگر (1980) انتخاب شد که نمونه آماری را تشکیل دادند. این ۲۴ نفر به طور همتا در ۲ گروه ۱۲ نفره آزمایش و کنترل گزینش شدند که گروه آزمایش، 8 جلسه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کرد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار داشتند. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج به دست آمده از مقایسه پسآزمون اضطراب امتحان در دو گروه با کنترل کردن اثر پیشآزمون حاکی از این است که پس از شرکت در جلسات درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، نمرات اضطراب امتحان دانش آموزانی که در گروه آزمایش شرکت داشتند، نسبت به دانش آموزانی که در گروه گواه جایگزین شده بودند، کاهش معناداری داشته است نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان می شود. به عبارت دیگر دانش آموزان با شرکت در جلسات درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می توانند بر اضطراب امتحان خود فائق بیایند.
Purpose: The purpose of this study was to investigate the effectiveness of acceptance and commitment therapy on reducing the academic test anxiety among female high school students. Method: The statistical population of this study included all second-grade female high school students in District 5 of Tehran, of which 24 were selected by available sampling method based on the Spielberger test (1980). They comprised a statistical sample. The 24 subjects were randomly selected in two groups of 12 experimental and control groups. The experimental group received 8 sessions of acceptance and commitment therapy, and the control group was on the waiting list. Analysis of covariance was also used to analyze the data. Results: The results of the comparison of the posttest anxiety test in the two groups by controlling the effect of the pre-test indicated that after taking part in admission and commitment treatment sessions, the test anxiety scores of the students who participated in the test group Had a significant decrease compared to the students who were replaced in the control group. Conclusion: The results of this study showed that acceptance and commitment therapy reduced students' test anxiety. In other words, students will be able to overcome their test anxiety by attending acceptance and commitment therapy sessions.
_||_