ارزیابی ریسک محیط زیستی خطوط لوله انتقال گاز با استفاده از روش کنت مولبایر
محورهای موضوعی : فصلنامه زمین شناسی محیط زیست
محسن گودرزی
1
(کارشناس ارشد برنامه ریزی و مدیریت محیط زیست دانشگاه تهران)
حمیدرضا جعفری
2
(دانشیار دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران)
سعید گیوه چی
3
(استادیار دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران)
کلید واژه: ارزیابی ریسک محیط زیستی, خط لوله انتقال گاز, روش کنت مولبایر, سطح ریسک,
چکیده مقاله :
هدف از انجام ایم مطالعه استخراج ریسک های محیط زیستی منتج از خط لوله انتقال گاز دلیجان-قزوین بر محیط زیست اطراف آن با استفاده از روش کنت مولبایر می باشد.در روش کنت مولبایر شاخص مجموع،معرف احتمال وقوع خطر و فاکتور نشت،مبین شدت اثر می باشد.نمره نهایی خطر نسبی در روش کنت مولبای از تقسیم شاخص مجموع بر فاکتور نشت حاصل می شود.با توجه به نتایج 32%خط لوله سطح ریسک بسیار زیاد،11%خط لوله ربسک زیاد،23%خط لوله سطح ریسک متوسط و 34%از کل خط لوله دارای سطح ریسک کم می باشد.مهم ترین معیارها و زیر معیارهای تصویر کننده ریسک محیط زیستی در خط لوله مورد مطالعه عبارتند از:سطح فعالیت زیاد،عمق پوشش نامناسب،نبود آموزش کافی،نبود سیستم پیام اضطراری،مجاورت و تقاطع گسل های متعدد با خط لوله،وجود بافت شهری،تراکم جمعیت و وجود مناطق ارزشمند طبیعی ملی.
The purpose of this study is using reformed muhlbauer method in order to evaluate the pipeline environmentalrisk levels. In this method, the total index represents the hazard probability and the leakage factor represents theimpact intensity. The final risk score is obtained by dividing the total score into leakage factor. 32 % of thepipelines contain very high risk and 11 % of the pipelines contain high risk. Medium risk belongs to 23 % of thepipelines and 34 % of the pipelines contain low risk. According to the results of kent malhauber method, themost important risk factor in this study is the High activity levels, low depth of coverage, lack of adequateeducation about the risks of pipelines to nearby residents, the lack of emergency messaging system, Intersectionwith multiple faults, Urban tissue, Population density and Valuable areas Like the National Natural.
