اثربخشی آموزش مؤلفههای خودکارآمدی بر افزایش خلاقیت دانشآموزان
محورهای موضوعی : خلاقیت و نوآوری از جنبه‏های روان‏شناختی، علوم شناختی، علوم تربیتی و آموزشی (خلاقیت شناسی روان‏شناختی، خلاقیت شناسی پرورشی)محمود ایروانی 1 , ناصر صبحی قراملکی 2 , داریوش مهرافزون 3
1 - عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرجM.hravani@yahoo.com
2 - عضو هیأت علمی دانشگاه محقق اردبیلی aidasobhi@yahoo.com
3 - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات البرز d.mehrafzoon@gmail.com
کلید واژه: آموزش, خودکارآمدی, خلاقیت, دانشآموزان,
چکیده مقاله :
زمینه: درباره خلاقیت و عوامل مؤثر در آن تحقیقات زیادی در داخل و خارج کشور انجام گرفته است اما بیشتر آنها جنبه توصیفی دارند در حالی که از نوآوریهای این تحقیق انجام مطالعه مداخلهای است. هدف: بررسی تأثیر آموزش مؤلفههای خودکارآمدی بر افزایش خلاقیت دانشآموزان (پسر سال سوم مقطع دبیرستان شهرستان تهران) میباشد. روش: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی است با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 40 دانشآموز در دو کلاس به صورت گروه آزمایش و کنترل مورد پژوهش قرار گرفتند. در مرحله اول پس از اجرای پیش آزمون خلاقیت از هر دو گروه، بستۀ آموزشی مؤلفههای خودکارآمدی طی 8 جلسه به گروه آزمایش ارائه شد و گروه کنترل آموزش خاصی دریافت نکرد. در مرحله دوم، پس آزمون خلاقیت از دو گروه گرفته شد. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش، پرسشنامه سنجش خلاقیت عابدی که بر اساس نظریه تورنس تدوین شده میباشد. یافتهها: در این پژوهش، یک فرضیه اصلی گرفته شده از عنوان تحقیق و چهار فرضیه فرعی گرفته شده از بُعد شناختی نظریه خلاقیت تورنس مطرح گردید. نتیجه گیری: فرضیه اصلی با عنوان خلاقیت دانشآموزانی که از آموزش مؤلفههای خودکارآمدی استفاده میکنند، نسبت به دانشآموزانی که استفاده نمیکنند، بیشتر است مورد تأیید قرار گرفت. در آزمون فرضیههای فرعی، فرضیه دوم و چهارم، مشخص شد که استفاده از آموزش مؤلفههای خودکارآمدی بر ابتکار و بسط فکری دانشآموزان تأثیر دارد و این فرضیهها تایید گردیدند و در فرضیه اول و سوم، مشخص شد استفاده از آموزش مؤلفههای خودکارآمدی در سیالی تفکر و انعطافپذیری دانشآموزان تأثیری ندارد و این فرضیهها رد شدند.
Background: Factors that creativity and a lot of research has been done inside and outside the country, but most of them are descriptive of the innovations of this research study is conducted. Purpose: Effect of self-education initiatives on creativity development for students (third year high school boy city Tehran) is. Method: Quasi-experimental study using a sampling of 40 students in two classes in the experimental and control groups were studied. First, both the pretest creativity, self-efficacy component of the training package for 8 sessions were presented to the experimental group and the control group did not receive special training. Secondly, the creation of the two groups were tested. Data in this study, Abedi creativity questionnaire that is based on the theory developed by Torrance. Result(s): In this study, a main hypothesis derived from the study of four sub-hypotheses derived from the cognitive theory of creativity, Torrance was introduced. Conclusion: The main theory of creativity as students who are self-training component, the proportion of students who do not use more than was approved. Sub-hypothesis testing, second and fourth hypothesis, it was found that the education component of the initiative and develop self-efficacy impact students' thinking, and this hypothesis was confirmed in the first and third hypotheses were identified using a self-learning component the fluid does not affect students' thinking and flexibility and these hypotheses were rejected.