تأثیر آموزش حلخلاق مسأله بر مؤلفههای خلاقیت دانشآموزان
محورهای موضوعی : خلاقیت و نوآوری از جنبه‏های روان‏شناختی، علوم شناختی، علوم تربیتی و آموزشی (خلاقیت شناسی روان‏شناختی، خلاقیت شناسی پرورشی)سارا برون 1 , علیرضا حیدریی 2 , سعید بختیار پور 3 , سیما برون 4
1 - نویسنده مسئول
2 - نویسنده
3 - نویسنده
4 - نویسنده
کلید واژه: آموزش, دانش آموزان, حل خلاقانه مسأله, مؤلفههای خلاقیت,
چکیده مقاله :
زمینه: خلاقیتیکیازموضوعهای بسیارجالبوبحث برانگیزدرحوزههایمختلف علمیبهویژهعلومتربیتیوروانشناسی استاینموضوعدرهردورهازتاریخ،به عنوانقدرتاساسیذهنبشر،هدفاصلی مدارسومراکزآموزشیبودهاست. هدف: هدف این پژوهش، بررسی تأثیر روش حل خلاقانه مسأله بر مؤلفه های خلاقیت (سیالی، بسط، انعطاف پذیری و ابتکار) دانش آموزان پایه سوم راهنمایی شهر اهواز است. روش: این پژوهش از روش تحقیق آزمایشی طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه استفاده کرده است. نمونه این پژوهش 50 نفر از دانش آموزان دختر پایه سوم راهنمایی ناحیه دو شهر اهواز در سال تحصیلی 91-90 بود که به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای اندازه گیری مؤلفه های خلاقیت، از آزمون خلاقیت تصویری تورنس - فرم ب استفاده شد. پس از انتخاب تصادفی گروه های آزمایش و کنترل ، ابتدا برای هر دو گروه پیش آزمون اجرا شد. سپس مداخله آزمایشی در 6 جلسه 90-70 دقیقه ای به گروه آزمایش ارائه گردید و پس از اتمام برنامه آموزشی ، از هر دو گروه، پس آزمون گرفته شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها به روش کوواریانس یک راهه (آنوا) در سطح 05/0<Pانجام شد. نتایجنشاندادکهتفاوتمعناداریبینگروهآزمایشوکنترلدرمؤلفههایخلاقیت (سیالی، انعطاف پذیری و ابتکار )وجوددارد. بحث و نتیجه گیری: با آموزش حل خلاقانه مسأله می توان خلاقیت (سیالی، ابتکار و انعطافپذیری ) دانش آموزان را افزایش داد.
Background: Creativity is one of the most interesting and challenging topic in different scientific fields, especially in education and psychology. In this period of history as a major power in the human mind, the main purpose of schools and educational centers. Objective: This research examines the effect of creative problem solving method to creativity components (fluid, expansion, flexibility and originality) Third-grade students Ahwaz. Method(s): The study sample of 50 third grade secondary school students in Ahvaz city in the 90-91 school year as a cluster random sampling, which divided into two groups of experimental and control group .The dependent variable to measure creativity, Torrance Tests of Creative Thinking (TTCT) is used .The research design was experimental of the type pre and post test with control group .After random selection of experimental and control group, first for all two groups, pre test was performed, than the pilot intervention in 8 sessions of 70-90minutes to the test group were presented and after the training program, post-test was taken for both groups Result (s): One-way analysis of covariance method (Ancova) at the level of p Conclusion: Accordingly we can conclude that the training of creative problem solving can be creative component (fluid, originality and flexibility) students increased