بررسی نقش گردشگری خلاّق هنرمحور با تأکید بر آموزش صنایع دستی به کودکان (مطالعه موردی: شهر اصفهان)

محورهای موضوعی : خلاقیت و نوآوری از جنبه‏های فرهنگی و اجتماعی (خلاقیت شناسی جامعه شناختی)

بشری مهاجر ¹ (گروه مدیریت جهانگردی، دانشکده پژوهش‌های عالی هنر و کارآفرینی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران)
زاهد شفیعی ² (استادیار، دانشکده پژوهش‌های عالی هنر و کارآفرینی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران)
علیرضا خواجه احمد عطاری ³ ( استادیار، دانشکده صنایع دستی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران)

تاریخ دریافت : 1397/04/13 تاریخ پذیرش : 1397/12/21 تاریخ انتشار : 1397/12/26

کلید واژه: اصفهان, کودک, صنایع دستی, گردشگری خلاّق,

چکیده مقاله :

زمینه:گردشگری صنعتی فراگیر و عمومی است که باید تمام بخش‌های جامعه، فارغ از سن، نژاد و جنسیت را مورد توجه قرار دهد. از آن‌جا که کودکان بخش مهمی از جامعه به شمار می‌روند، توجه به پرورش و ارتقای خلاّقیت آنان از ضروریات جامعه بوده است. همواره هنر می‌تواند نقش مهمی در این امر ایفا کند. شهر اصفهان پتانسیل بالایی در زمینه‌ی هنر و صنایع دستی دارد و در سال‌های اخیر به عنوان شهر خلاّق صنایع دستی شناخته شده است. هدف: پژوهش حاضر به بررسی نقش گردشگری خلاّق هنرمحوردر کودکان در شهر اصفهان پرداخته است. روش پژوهش: این پژوهش کاربردی بوده و از روش تحلیل محتوی استفاده شده است که در این راستا، پرسش‍نامه محقق ساخته و نیمه ساختار یافته در قالب مصاحبه از متخصصین حوزه‌های گردشگری، هنر ، صنایع دستی و کودک پرسیده شد و داده‌ها از طریق کدگذاری باز و محوری تحلیل شدند. سوالات از 28 متخصص که از روش گلوله برفی برای یافتن آنان استفاده شده است، به صورت عمقی پرسیده شده است تا بیشترین نتیجه به دست آید. یافته‌ها: یافته‌ها حاکی از اهمیت گردشگری خلاّق هنر محور برای کودکان می‌باشد؛ از این‌رو پرورش کودکان و ارتقای خلاّقیت آنان باید به یکی از اولویت‌های متولیان گردشگری و صنایع‌دستی و حوزه کودک مبدل شود تا از این طریق فرهنگ و هنر به کودکان آموزش داده شده و موجب ارتقای خلاقیتشان گردد. نتیجه گیری:گردشگری خلاق هنر محور نقش‌های متعددی از جمله ارتقای مهارت‌های فردی ، اثرات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و کمک به توسعه پایدار و رشد فرهنگی و اقتصادی جوامع محلی را ایفا می‌کند.

چکیده انگلیسی:

context: Tourism is a general and inclusive industry which all sectors of society, regardless of age, race and gender must be paid attention. In this regard, children as an important part of society, due to the growing needs of the community and considering the promotion of their creativity and arts can play an important role in this issue. However, Isfahan as a creative city has lots of potentials for creative tourism based on handicrafts. purpose: The current study attempts to characterize the role of creative art-based tourism emphasizing on the training of handicrafts for children. methodology: This is a practical research and content analysis method is used. Data was collected using in-depth interviews with 28 experts in the field of tourism, arts and handicrafts, and children, which were found by snowball sampling, and data were analyzed through open coding and axial. The existing literature point out to the economical roles and improving the creativity of children. So raising children and promoting their creativity should be one of the basic priorities of Tourism and Handicrafts and the children become custodians. results: The results indicated that the art-based creative tourism is important for children; because it plays multiple roles, including the promotion of individual skills, the social, economic, cultural impacts, and contributes to sustainable development.

منابع و مأخذ:

جان لنکستر.( 1377). هنر در مدرسه، مترجم: میر محمد سید عباس زاده، تهران، انتشارات مدرسه، 1377.

جهانیان، رمضان.(1395). عوامل مؤثر در پرورش و توسعه خلاقیت دانش‌آموزان مدارس ابتدایی استان البرز. فصلنامه ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی. 175-202.

حاجی ابراهیمی، مریم و خاندوزی، جعفر.( ۱۳۹۵). نقش آموزش صنایع دستی در ایجاد خلاقیت در کودکان دبستانی، نخستین همایش بین المللی هنر و صناعات در فرهنگ و تمدن ایرانی اسلامی، اصفهان، دانشگاه اصفهان، دانشگاه هنر اصفهان، بازیابی شده از:

 https://www.civilica.com/Paper- ACIICC01-ACIICC01_049.html.

حسینی، افصل السادات.(1385). الگوی رشد خلاقیت و کارایی آن در ایجاد مهارت تدریس خلاق در معلمان ابتدایی، فصلنامه نوآوری‌های آموزشی، سال پنجم، شماره 15، 177-203.

ذکریایی، منیژه؛ سیف نراقی، مریم؛ شریعتمداری، علی و نادری، عزت‌اله. (1387). بررسی اجرای برنامه‌های درسی با بهره‌گیری از قصه‌گویی و نمایش خلاق بر خلاقیت و یادگیری دانش‌آموزان دختر پایه چهارم ابتدایی. پژوهش‌نامه تربیتی. 4(16)،19-52.

فرخیان، فیروزه. (1394). شناسایی پتانسیل‌های اصفهان به عنوان یک مقصد گردشگری خلاق با تأکید بر صنایع دستی. پایان­نامه­کارشناسی­ارشد. دانشگاه هنر اصفهان. گروه مدیریت جهانگردی.

فلاحتی، ز. (1391). اثر آموزش هنرهای محیط زیست بر خلاقیت مدارس ابتدایی. پایان‌نامه ارشناسی ارشد. دانشگاه تهران.

کارکوب، زهرا. (1393). طراحی الگوی سفرهای آموزشی مدارس (دوره دوم ابتدایی-شهرتهران). پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبایی. گروه مدیریت و حسابداری.

کاظم پور، اسماعیل. (1395). تأثیر آموزش تلفیقی هنر در ریاضی بر میزان یادگیری و خلاقیت دانش‌آموزان. فصلنامه ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی. 73-90.

میرزا آقایی، حمید. ((1387.فرهنگسازیبرایپرورشکودکخلاق. مجموعه مقالات اولین کنفرانس ملی خلاقیت شناسی و نوآوری ایران. 14 تا 15 آبان ماه1387 ، بازیابی شده از:

 http://www. fekreno. org/articlefekreno/arfek310. htm

 Abdulla, A. M., & Cramond, B. (2017). After Six Decades of Systematic Study of Creativity: What Do Teachers Need to Know About What It Is and How It Is Measured? Roeper Review, 39 (1), 9-23.

Alena, Nikolaeva, Maslo, Irina, Pevzner, Mikhail. )2011.( Educational Tourism as a strategy to Professionalization of Lifelong Learning, Latavijas University.Ali, F., Ryu, K., & Hussain, K. (2016). Influence of experiences on memories, satisfaction and behavioral intentions: A study of creative tourism. Journal of Travel & Tourism Marketing, 33 (1), 85-100.

Amabile, T.M. (2001). Effects of external evaluation on artistic creativity. Journal of personality and Social Psychology, 37,pp. 221-223.

Batey, M. (2012). The measurement of creativity: From definitional consensus to the introduction of a new heuristic framework. Creativity Research Journal, 24 (1), 55-65.

Berelson, B. (1992). Content Analysis in Communication Research NewYork:Hafner.

Berenato, C.  (2008).  A  Historical  analysis  of  the  influence  of  john Dewey's educational  philosophy  on  the  Barnes  foundations  art educational experience. Unpublished Doctoral Dissertation, unpublished: Saint Joseph's University.

Blichfeldt, B. S., Pedersen, B. M., Johansen, A., & Hansen, L. (2011). Tweens on holidays. In-situ decision-making from children's perspective. Scandinavian Journal of Hospitality and Tourism, 11 (2), 135-149.

Chawla, L., & Heft, H. (2002). Children's competence and the ecology of communities: a functional approach to the evaluation of participation. Journal of environmental psychology, 22 (1-2), 201-216.

Creative Tourism New Zealand (2010), Creative Tourism New Zealand, available at: www. creativetourism. co. nz (accessed 15 July 2010).

Cullingford, C. (1995). Children's attitudes to holidays overseas. Tourism Management, 16 (2), 121-127.

De Bruin, A., & Jelinčić, D. A. (2016). Toward extending creative tourism: participatory experience tourism. Tourism Review, 71 (1). Lipman, M., Sharp, A. M., & Oscanyan, F. S. (2010). Philosophy in the classroom. Temple University Press.

Dillon,Justin, Rickinson,Mark, Teamey,Kelly, Morris,Marian, Young Choi,Mee, Sanders,Dawn and Benefield,Pauline.(2006). The value of outdoor learning: evidence from research in the UK and elsewhere, School Science Review, March, 87(320).

Florida, R. (2002). The rise of the creative class: And how it is transforming work, leisure, community, and everyday life. New York: Basic Books.

Fountain, H.  L.  R. (2007). Using art to Differentiate Instruction:  an Analysis of Its Effect’s on Creativity and the Learning Environment. Unpublished Doctoral Dissertation: Purdue University.

Heft, H., & Chawla, L. (2006). 12 Children as agents in sustainable development: the ecology of competence. Children and their environments, 199-216.

Ivcevic, Z., & Mayer, J. D. (2009). Mapping dimensions of creativity in the life-space. Creativity Research Journal, 21 (2-3), 152-165.

Kolb­, B. (2005). A Model for Developing the Arts as a Tourist Product­. In 8th International Conference of Arts and Cultural Management (AIMAC), Montréal, Canada­.

Lipman, M., Sharp, A. M. , & Oscanyan, F. S. (2010). Philosophy in the classroom. Temple University Press. Tan, S. K., Kung, S. F., & Luh, D. B.

Markwick, M. C. (2001). Tourism and the development of handicraft production in the Maltese islands. Tourism Geographies, 3 (1), 29-51.

Marques, L. (2012). Boosting potential creative tourism resources: the case of Siby (Mali). Journal of Tourism Consumption and Practice, 4 (2), 111-128.

Minnaert,Lynn, 2012, Social Tourism as Opportunity for Unplanned Learning and Behavior Change, Journal of Travel Research published online.

Newton, D.P, Donkin, H.  (2011).,  Some  notions  of  artistic  creativity amongst  history   of  art  students  acquired  through  incidental learning,  International  Journal  of   Education  through  Art,  Vol.7,

Nick, R.  (2011).,  Creativity  in  treatment:  The  use  of  art,  play,  and imagination,  International  Journal  of  Psychoanalytic  Self Psychology, Vol. 6, No. 1, Pp.127-129.

Ohridska-Olson, R. V., & Ivanov, S. H. (2010, September). Creative tourism business model and its application in Bulgaria. In Proceedings of the Black Sea Tourism Forum'Cultural Tourism–The Future of Bulgaria.

Plucker, J. A., Beghetto, R. A., & Dow, G. T. (2004). Why isn’t creativity more important to educational psychologists?  Potentials, pitfalls, and future directions in creativity research.  Educational psychologist, 39, 83–96.

Quezada, L, Reyes, 2004, Beyond Educational Tourism: Lessons Learned While Student Teaching Abroad, International Education Journal, Vol 5, No 4.

Raymond, C. (2003). Case Study–Creative Tourism New Zealand. Creative Tourism New Zealand and Australia Council for the Arts, fuel4arts. Com.

Raymond, C. (2007). Creative tourism New Zealand: The practical challenges of developing creative tourism. Tourism, creativity and development, 145-157.

Richards, G. (2010). Increasing the attractiveness of places through cultural resources. Tourism Culture & Communication, 10 (1), 47-58.

Richards, G. (2011). Creativity and tourism: The state of the art. Annals of Tourism Research, 38,

Richards, G. (2011). Tourism trends: tourism, culture and cultural routes. Cultural tourism trends in Europe: a context for the development of Cultural Routes. In: Khovanova-Rubicondo, K. (ed.) Impact of European Cultural Routes on SMEs’ innovation and competitiveness, Strasbourg: Council of Europe Publishing, 21-39.

Richards, G. W. (1999). Developing and marketing crafts tourism.

Richards, G., & Wilson, J. (2006). Developing creativity in tourist experiences: A solution to the serial reproduction of culture? Tourism management, 27 (6), 1209-1223.

Runco, M. A. (2004). Creativity, Annual Review of Psychology, 55, 657–687.

Seaton, A. V., & Bennett, M. M. (1996). The marketing of tourism products: Concepts, issues and cases. Cengage Learning EMEA.

Shushma, H. (2012). Tourism and handicraft–exploring the linkages. J Multidiscip Res, 1, 31-40.

Sternberg, R. J., & Grigorenko, E. L. (2004).  Successful intelligence in the classroom. Theory into Practice, 43, 274–280.

Stipanovic, C. , & Rudan, E. (2014, January). Development concept and strategy for creative tourism of the Kvarner destination. In Faculty of Tourism and Hospitality Management in Opatija. Biennial International Congress. Tourism & Hospitality Industry (p. 507). University of Rijeka, Faculty of Tourism & Hospitality Management.

UNESCO. (2006). Towards Sustainable Strategies for Creative Tourism Discussion Report of the Planning Meeting for 2008 International Conference on Creative Tourism Santa Fe, New Mexico, USA October 25–27.

UNICEF Serbia.(2012). Child and Youth Educational Tourism In Rural Areas, National tourism Organization of Serbia.

Waite, Sue, Davis, Bernie, Brown, Kylie.(2006). Five Stories Of Outdoor Learning From Settings For 2-11 Year Olds In Devon, University of Plymouth, Consultation report.

Ward J, Thompson, LD, Ely, R, et al. (2008). Synesthesia, creativity and art: What is the link? British Journal of Psychology, Vol. 99, No.4, Pp.127–141.

Weaver, D. B., & Lawton, L. J. (2007). Twenty years on: The state of contemporary ecotourism research. Tourism management, 28 (5), 1168-1179.

Wurzburger, R., Aageson, T., Pattakos, A. & Pratt, S. (2010). A global conversation. How to provide unique creative experiences for travelers worldwide. Santa Fe: Sunstone Press.