بررسی و نقد نظر دستور نویسان در رابطه با وجه وصفی و فعل وصفی
محورهای موضوعی : زبان و ادب فارسی
1 - دانشگاه سلمان فارسی کازرون
کلید واژه:
چکیده مقاله :
فعل در زبان فارسی به دو صورت به کار می رود فعلی که به همه زمانها صرف می شود و دارای شخص ، زمان و افراد است که به آن فعل صرفی می گویند و فعل وصفی که بدون زمان و شخص است؛ یعنی برای همه زمانها و همه اشخاص، به یک شکل به کار می رود. فعل وصفی و وجه وصفی در دستور زبان فارسی مورد بحث زیاد قرار گرفته و راجع به آن نظریات زیادی اعمال شده است. طبق یافته ها استنباط می شود که وجه وصفی ساختاری است که هم به صورت صفت فاعلی است و هم صفت مفعولی و در جمله، نقش وصفی یا قید حالت را ایفا می کند که با شرایط خاص می تواند به جای فعل به کار رود و با افعال دیگر در جمله همنشین شود ولی معادل و جانشین با همه افعال، قرار نمی گیرد. در این پژوهش سعی می شود نظریات تعداد قابل توجهی از دستور نویسان در رابطه با وجه وصفی و فعل وصفی و اشکالی که در این دو مورد، مد نظر آنها بوده بررسی گردد و همچنین نشان دهد که وجه وصفی چگونه تبدیل به فعل وصفی می شود و فعل وصفی چگونه با افعال دیگر همنشین می شود و آیا همنشین شدن با جانشین شدن به یک معناست.
The verb is used in two ways in the Persian language, which is used all the time and contains the person, time and individuals who call it a mere verb and a verb that is without time and person, that is, for all times and all Persons, in one form. The verb and the descriptive aspect of the Persian grammar have been discussed and a lot of theories have been applied. According to the findings, it is deduced that a structural defect is both an adjective and an adjective attribute, and in a sentence, plays the role of an attribute or a condition of a state that can be applied to verbs with specific verbs, with verbs It will no longer be in the companion sentence, but it will not be substituted and equivalent with all verbs. In this research, we try to examine the significant number of writers in relation to the descriptive aspect, the verb, and the forms that are considered in these two cases, as well as to show how the form of a descriptor becomes a descriptive verb and How does the verb come together with other verbs and whether the comedy is a substitute for a meaning.
