تاثیر زوج درمانی هیجان مدار بر کاهش افسردگی و بهبود الگوی ارتباطی زوجین شاغل در ادارات شهرستان رامهرمز
محورهای موضوعی : روانشناسي اجتماعي
علیرضا مومنی
1
(
رشته روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج
)
خسرو رمضانی
2
(
گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامب واحد یاسوج نویسنده مسول
)
علیرضا ماردپور
3
(
گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج
)
کلید واژه: افسردگی#الگوی ارتباطی# زوج درمانی هیجان مدار,
چکیده مقاله :
چکیده:زوج درمانی هیجان مدار یکی از شیوه های درمانی زوجین است که بر چرخه های منفی تعاملی پایدار در اثر آسیب پذیری هیجانی عمیق توجه دارد و بر کاهش آشفتگی از طریق مداخله در سطح هیجانی تلاش می نماید. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر کاهش افسردگی و بهبود الگوی ارتباطی زوجین است. پژوهش حاضر تجربی با طرح پیش آزمون و پس- آزمون با گروه کنترل است که روش مبتنی بر زوج درمانی هیجان مدار به عنوان متغیر مستقل و متغیرهای کاهش افسردگی و بهبود الگوی ارتباطی زوجین به عنوان متغیرهای وابسته در نظر گرفته شدند. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی زوجین شاغل در ادارات رامهرمز بودند. برای انتخاب نمونه از بین زوجین واجد شرایط ورود به مطالعه 50 زوج انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت درمان مبتنی بر زوج درمانی هیجان مدار با دستورالعمل اجرایی جانسون قرار گرفتند. در این مدت هیچ گونه مداخله‌ای روی گروه کنترل انجام نشد. جلسات درمانی یک بار در هفته و به مدت 90 دقیقه و در مجموع 10 جلسه اجرا شد. داده های آزمودنی ها به وسیله پرسشنامه افسردگی بک، تعارضات زناشویی جمع‌آوری و به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون روش رگرسیون خطی، استفاده شد. نتایج نشان داد که بین دو گروه (آزمایش و کنترل) اختلاف معناداری وجود دارد؛. و زوج درمانی هیجان مدار باعث کاهش نمره افسردگی و بهبود الگوی ارتباطی زوجین ، در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد. واژگان کلیدی: افسردگی، بهبود الگوی ارتباطی زوجین ، زوج درمانی هیجان مدار
The effect of emotion-oriented couple therapy on reducing depression and improving the communication pattern of couples working in Ramhormoz city officesAbstractEmotional couple therapy is one of the couple's treatment methods that focuses on stable negative interaction cycles due to deep emotional vulnerability and tries to reduce confusion through intervention at the emotional level. The aim of this study was to evaluate the effectiveness of emotion-based couple therapy on reducing depression and improving couples' communication pattern. The present study is an experimental with pre-test and post-test design with a control group in which the method based on emotion-based couple therapy was considered as an independent variable and the variables of reducing depression and improving couples' communication pattern were considered as dependent variables. The statistical population of the study included all couples working in Ramhormoz offices. To select a sample from among eligible couples, 50 couples were selected and randomly assigned to the experimental group and a control group. The experimental group underwent emotion-based couple therapy based on Johnson's executive instructions. No intervention was performed on the control group during this period. Therapeutic sessions were performed once a week for 90 minutes for a total of 10 sessions. Subjects' data were collected by Beck Depression Inventory, Marital Conflict Questionnaire and linear regression test was used to analyze the data. The results showed that there was a significant difference between the two groups (experimental and control). And emotion-focused couple therapy reduced the depression score and improved the couple's communication pattern in the experimental group compared to the control group.Keywords: Depression, Improving the couple's communication pattern, Emotional couple therapy
بدیهی زراعتی، فرنوش و موسوی، رقیه (1395). اثر بخشی زوج درمانی هیجان مدار بر تغییر سبک دلبستگی بزرگسالان و صمیمیت جنسی زوجین. فصلنامة فرهنگ مشاوره و روان درمانی، (12)25، 71-90.
جاویدی، نصرالدین، سلیمانی، علی اکبر، احمدی، خدابخش، صمدزاده، منا. (1392). اثربخشی زوج درمانی هیجان مدا بر بهبود الگوهای ارتباطی زوجین. مجله تحقیقات علوم رفتاری، 5 (3):402-411.
جهانگیر، پانتهآ (1391). مقایسه عملکرد خانواده و رضایت مندی زناشویی در زنان متاهل شاغل و غیر شاغل (خانهدار) شهر تهران. فصلنامه علمی پژوهشی تحقیقات مدیریت آموزشی. 4 (2): 177-192.
داودوندی، مریم، نوابینژاد، شکوه، فرزاد، ولیاله. (1396). اثربخشی زوج درمانی هیجان- محور بر بهبود سازگاری زناشویی و صمیمیت زوجها، فصلنامه خانواده و پژوهش، 38 (2): 55-39.
زنگنه مطلق، فیروزه، بنیجمالی، شکوهالسادات، احدی، حسن. رضاحاتمی، حمید. (1396). اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد و زوج درمانی هیجان مدار بر بهبود صمیمیت و کاهش نارسایی هیجانی زوجی. اندیشه و رفتار، 4(1): 58 -47.
شریعت، ارغوان. و محمدی، جواد. (1394). فراتحلیل اثربخشی زوج درمانی بر افزایش رضایت زناشویی ایران. مطالعات زن و خانواده، 3: 93-109.
صادقی، عباس، عطاری، یوسفعلی، پناباد، سیمین. (1395). بررسی اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر افزایش شادکامی و بهبود الگوهای ارتباطی زوجین شهر ایذه، کنفرانس ملی دانش و فناوری روانشناسی، علوم تربیتی و جامعشناسی ایران، صفحه 1-15.
ضیاءالحق، مریمالسادات، حسنآبادی، حسین، قنبری هاشمی، بهرامعلی. مدرس غروری، مرتضی (1391). تأثیر زوج درمانی هیجان مدار بر سازگاری زناشویی. فصلنامه خانواده پژوهی. 29(3): 25-50.
فتوحی، سکینه. میکائیلی، نیلوفر، عطادخت، اکبر، حاجلو، نادر. (1397). مقایسه اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر فراهیجان با زوج درمانی روایتی بر سازگاری و دلزدگی زناشویی زوجین متعارض. فصلنامه فرهنگ مشاوره و روان درمانی دانشگاه علاوه طباطبایی، (3)34: 77-101.
مظهری، محبوبه. زهراکار، کیانوش. شاکرمی، محمد. داورنیا، رضا. عبدالهزاده، عادل. (1395). تاثیر برنامه غنی سازی ارتباط بر کاهش تعارضات زناشویی زوجهای هر دو شاغل. مرکز تحقیقات مراقبتهای پرستاری دانشگاه علوم پزشکی ایران (نشریه پرستاری ایران)، (29)29: 32-44.
نجفی، مریم. سلیمانی، علیاکبر، احمدی، خدابخش، جاویدی، نصرالدین، حسینی کامکار، الناز، پیرجاوید، فاطمه. (1393). بررسی اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر افزایش سازگاری زناشویی و ارتقاء سلامت جسمی و روانشناختی زوجین نابارور. مجله زنان مامایی و نازایی ایران، 133(2): 8-21.
نیکونظری، لیلا .صفرنیا، افشین .(1395). تأثیر زوج درمانی هیجان مدار (EFCT) درکاهش تعارضات زناشویی و بهبود الگو های ارتباطی درمادران با کودک کم توان ذهنی درسال 94-1393، هفتمین کنفرانس بین المللی اقتصاد و مدیریت، سوئد- دالارنا، مرکز ارتباطات دانشگاهICOAC، دانشگاه دولتی دالارنا.
Rostami, M., Taheri, A., Abdi, M. and Kermani, N. (2014). The effectiveness of instructing emotion-focused approach in improving marital satisfaction in couples. Social and Behavioral Sciences, 114: 693-98.
_||_
