تدوین مدل پیش بینی امیدواری بر اساس تاب آوری وتنظیم شناختی هیجان با میانجی گری کیفیت زندگی در زنان مبتلا به سرطان پستان

محورهای موضوعی : روانشناسي اجتماعي

فاطمه مرادی ¹ , مهدیه صالحی ² , رویا کوچک انتظار ³ , بلال ایزانلو ⁴

1 - دکترای تخصصی، گروه روانشناسی عمومی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - -استادیار،گروه روانشناسی بالینی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - استادیار، گروه روانشناسی عمومی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
4 - استادیار، گروه تحقیقات آموزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

تاریخ دریافت : 1399/02/11 تاریخ پذیرش : 1399/08/05 تاریخ انتشار : 1399/09/01

کلید واژه: امیدواری# تنظیم شناختی هیجان# تاب آوری# کیفیت زندگی# سرطان سینه,

چکیده مقاله :

هدف پژوهش حاضر، تدوین مدل پیش‌بینی امیدواری بر اساس تاب‌آوری و تنظیم شناختی هیجان با میانجی‌گری کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان پستان بود. پژوهش از نوع توصیفی و روش آماری همبستگی بود. جامعۀ آماری پژوهش متشکل از بیماران مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به انستیتو سرطان بیمارستان های امام خمینی و میلاد تهران در سالهای 1397-1398 بودند. انتخاب نمونه پژوهش به صورت روش نمونه گیری هدفمند بود، به این ترتیب که از بین بیماران مبتلا به سرطان پستان 300 نفر براساس ملاک های ورود و خروج پژوهش به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تاب‌آوری کونور-دیویدسون، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران، مقیاس کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و پرسشنامه امید اشناید و همکاران بودند. در تحلیل دادهها از روش معادلات ساختاری استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که اثر مستقیم کیفیت زندگی برامیدواری بیماران مبتلا به سرطان پستان برابر با ( t=1.98 و β=0.31 ) بود. و تاب‌آوری بر امیدواری بیماران مبتلا به سرطان پستان اثر مستقیم ( t=2.38 و β=0.37) و غیرمستقیم ( t=2.03 و β=0.14) و به واسطۀ کیفیت زندگی معنادار دارد ( p < 0.05 ). همچنین تنظیم شناختی هیجان مثبت و تنظیم شناختی هیجان منفی بر امیدواری اثر مستقیم معنادار ندارد. تنظیم شناختی هیجان مثبت بر امیدواری اثر غیرمستقیم ( t=2.14 و β=0.18 ) و تنظیم شناختی هیجان منفی بر امیدواری اثر غیرمستقیم ( t=2.09 و β=0.16 ) (به واسطه ی کیفیت زندگی) معنادار دارد ( p < 0.05 ) . نتایج تحلیل مدل اندازه گیری نشان داد ساختار عاملی مقیاس های پژوهش مورد تایید بود. نتایج آزمون مدل مفهومی نشان داد شاخص های برازش مدل پژوهش در وضعیت مطلوبی قرار دارد. افزایش میزان تاب‌آوری هم بطور مستقیم باعث افزایش امیدواری بیماران مبتلا به سرطان پستان می‌‌شود و هم به واسطه افزایش کیفیت زندگی، سطح امیدواری این بیماران را افزایش میدهد. همینطور، افزایش میزان تنظیم شناختی هیجان از طریق افزایش کیفیت زندگی سطح امیدواری بیماران را افزایش می دهد.

چکیده انگلیسی:

The purpose of this study was to investigate the hopefulness prediction modeling based on resilience and cognitive emotional regulation considering the mediating quality of life in women with breast cancer. The research method was descriptive and the statistical method was correlation. The statistical population of this study included all patients with breast cancer referring to Cancer Institute of Imam Khomeini and Milad hospitals in Tehran in 1397-1398. Purposeful sampling method was used to select the sample. In this way, 300 patients with breast cancer were selected based on the criteria of entering and leaving the research. The research instruments were the Conor-Davidson Resilience Questionnaire, Garnowski et all, Cognitive Emotion Regulation Inventory), World Health Organization Quality of Life Scale, and Schneider hopefulness et all, for data analysis, structural equation modeling was used. The findings showed that the direct effect of quality of life on hopefulness of patients with breast cancer was equal to (t = 1.98 and β = 0.31) and Resilience had a significant direct (t=2.38 & β=0.37) and indirect (t=2.03 & β=0.14) effect on the hopefulness (mediating of quality of life) (p <0.05). Also, positive cognitive emotion regulation and negative cognitive emotion regulation did not have a significant direct effect on hopefulness. Positive cognitive emotion regulation on the hopefulness had significant indirect effect (t = 2.14 and β = 0.18) and negative cognitive emotion regulation on the hopefulness had significant indirect effect (t = 2.09 and β = 0.16) (mediating of quality of life) (p <0.05). The results of the model analysis showed that the factor structure of the research scales was confirmed. The results of the conceptual model test showed that the fitting indices of the research model are in a favorable situation. Increasing the rate of reproduction directly increases the hopefulness of patients with breast cancer and also increases the level of hopefulness of these patients by increasing the quality of life. Also, increasing the cognitive emotion regulation by increasing the quality of life increases the level of hope of patients.  

منابع و مأخذ:

باقری زنجانی اصل منفرد، لیلا. فومنی انتصار، غلامحسین .(1395). اثر امید درمانی گروهی بر تاب‌آوری وامید به زندگی در بیماران                  مبتلا به سرطان پستان شهر زنجان. نشریه مدیریت ارتقای سلامت ، 4 (5)، 67-68

بهرامی، بتول. بهرامی، عبدالله. مشهدی، علی و کارشکیف حسین. (1394). نقش راهکارهای کنترل شنختی هیجان در کیفیت زندگی بیماران در سرطانی. مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد. 58(2)، 105-96.

حسینی، سید سجاد. حسینی، سعیده سادات. (1397). بررسی رابطه تاب آوری و کیفیت زندگ بااختلال استرس پس از سانحه در جانبازان شهر همدان. مجله دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی. 3 (3)

شعاع کاظمی، مهرانگیز و مومنی جاوید، مهرآور. (1388). بررسی رابطه ی بین کیفیت زندگی و امید به زندگی در بیماران مبتلا به سرطان بعد از عمل جراحی. فصلنامه بیماری های پستان ایران، 2(3)، 30-21.

گلزاری، مهناز. (1393). رابطه بین امید با راهبردهای مقابله با استرس و کیفیت زندگی در معتادین شهرستان زاهدان. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت.

محبت بهار، سحر. اکبری، محمد اسماعیل. ملکی، فاطمه و مرادی جو، محمد. (1394). اثربخشی روان درمانی گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان. مجله اندیشه و رفتار، 9(34)، 27-17.

محمودی، مریم سادات. محمودی، سید عباس. حقیقی، فاطمه. محمودی، سید مصطفی. (1393). تعیین مرحله بالینی سرطان پستان توسط الگوریتم های داده کاوی. فصلنامه بیماریهای پستان ایران، 8 (4).

ندائی، علی؛ پاغوش، عطاالله و صادقی هسنیجه، امیرحسین (1395). ارتباط عامل های شخصیت، تنظیم و بازشناسی هیجان با کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن. مجله روانشناسی بالینی، 8(4)، 50-35.

 

Bandora, A, (2006). Adolesent development from and agnatic perseptive. In F . Pajares and T. Urdan

(Eds). Self-efficacy belifes of Adolescent, 5, 143-146.

Bentler, P.M. (2005). EQS 6 Structural Equations Program Manual. Multivariate Software, Encino.

Byrne, B. (2010). Structural Equation Modeling With AMOS, Basic Concepts, Applications, and Programming, 2nd ed. New York : Routledge.

 Baraciszeweski, J.(2010). Trajectories of emotion regulation into middle childhood: An investigation of attachment, temperament and language. A Dissertation submitted in partial fulfillment of the requirements for the degree of doctor of philosophy.

Carlson JM, Dikecligil GN, Greenberg T, Mujica-Parodi LR (2012). Trait reappraisal is associated with resilience to acute psychological stress. J Res Personal.;46(5):609-13. DOI: 10.1016/j.jrp.2012.05.003

Conner, K. M., & Davidson, J. R. T. (2003). Development of a new resilience scale: The Conner-Davidson.

Coolican, H .(2009). Research methods and statistics in psychology .Newyork: Hodder Education.

Chao, Xu. Peh., Ee, Heok. Kua & Rathi Mahendran. (2015). Hopfulness, emotion regulation, and psychosocial well-being in pationts newly diagnosed with cancer. Official Jurnal of International Gastric Cancer Association & Japanes Gastric Cancer.

Demark-Wahnefried W. (2007). Move  Onward, Press Forward, and Take a  Deep Breath: Can Lifestyle  Interventions Improve the Quality  of Life of Women With Breast  Cancer, and How Can We Be Sure?  Journal of Clinical Oncology.  25(28): 4344-5

Frounfelker, R. L., Tahir, S., Abdirahman, A., & Betancourt, T. S. (2019). Stronger together: Community resilience and Somali Bantu refugees. Cultural Diversity and Ethnic Minority Psychology. Advance online publication.

Kim SW, Kim SY, Kim JM, Park MH, Yoon JH, Shin MG, Yoon, JS. .(2012)  Relationship between a hopfulnessful attitude and cellular immunity in patients with breast cancer. General hospital psychiatry 2011; 33(4):371-6.

Hariharan, A., Adam, M. T. P., Astor, P. J., & Weinhardt, C. (2015). Emotion regulation and behavior in an individual decision trading experiment: Insights from psychophysiology. Journal of Neuroscience, Psychology, and Economics, 8(3), 186-202.

Hepburn SR, Barnhofer T, Williams JMG(2009). The future is bright? Effects of mood on perception of the future. J Happiness Stud;10(4):483–96.

Liao MN, Chen SC, Lin YC, Chen MF, Wang CH, Jane SW (2013). Education and psychological support meet the supportive care needs of Taiwanese women three months after surgery for newly diagnosed breast cancer: A non-randomized quasi-experimental study. International journal of nursing studies; 51:390-9.

Rezapour, M. Qeysari, F. Rezapour, N & Alimahmudi, P. (2014). A study on the relationship between happiness, interpersonal skills, responsibility and hopfulness and mental health of student. Journal of Counseling International Journal of Manegment and Humanity of Sciences, 3(4), 1744-1750.

Schroevers, M, J. Kraaij, v. Garnefski, N. Weijmer, J. Frans. (2010). Cognition coping, Goal Adjustment, and Depressive and Anxiety Symptoms in People Undergoing Infertility Treatment: A Prospective Study.

Snyder, C. R. (2000). Genesis: The birth and growth of hopfulness. In C.R. Snyder (Ed.), Handbook of hopfulness: Theory, measures, and applications (pp. 25-57). San Diego, CA: Academic Press.

Snyder, C. R. (2002). Hopfulness theory: Rainbows in the mind. Psychological Inquiry, 13(4), 249-275.‏

Snyder, C. R., lopez , S. J. (2005). (Eds). Handbook of Positive Psychology. Oxford University press.125-126  

Snyder, C. R., Lehman, K. A., Kluck, B., & Monsson, Y. (2006). Hopfulness for rehabilitation and vice versa. Rehabilitation Psychology, 51, 89-112.

Tabakhnick, B. G., & Fidell, L. S. (2001). Using Multivariate Statistics (3th ed.), Boston: Allyn & Bocon.

Taleghani F, ParsaYekta Z, Nikbakht Nasrabadi A(2006). Coping with breast cancer in newly diagnosed Iranian women. Journal of Advanced Nursing; 54; 3: 265-73.

Vedat I. P. G, Seref k, Anmet O. A. F. The relationship between disease features and quality of life in pationts with canser. Canser Nursing 2001;24:490-495.

Werner K, Gross JJ(2010). Emotion regulation and psychopathology: A conceptual framework. In: Kring A, Sloan DM, editors. Emotion regulation and psychopathology: A transdiagnostic approach to etiology and treatment. New York, US: Guilford Press;. p. 461.