مقایسه اثربخشی آموزش هوش سازمانی و آموزش توانمندسازی کارکنان بر بهره‌وری سازمانی و جامعه‌پذیری سازمانی (حمایت اجتماعی) در کارکنان دارای استرس شغلی
محورهای موضوعی : روانشناسي اجتماعيامین ضمیری 1 , علیرضا حیدریی 2 , پرویز عسگری 3 , بهنام مکوندی 4
1 - گروه روانشناسی سلامت، واحد بین المللی خرمشهر -خلیج فارس،دانشگاه آزاد اسلامی ،خرمشهر،ایران.
2 - گروه روانشناسی،واحد اهواز،دانشگاه آزاد اسلامی ،اهواز، ایران.
3 - گروه روانشناسی،واحد اهواز،دانشگاه آزاد اسلامی ،اهواز، ایران.
4 - گروه روانشناسی،واحد اهواز،دانشگاه آزاد اسلامی ،اهواز، ایران.
کلید واژه:
چکیده مقاله :
هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش هوش سازمانی و آموزش توانمندسازی کارکنان بر بهره‌وری سازمانی و جامعه‌پذیری سازمانی (حمایت اجتماعی) کارکنان دارای استرس شغلی بود. روش پژوهش شبه آزمایشی طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش شامل 60 کارمند مبتلا به استرس شغلی ( 20 نفر گروه آزمایش 1 (آموزش هوش سازمانی)، 20 نفر گروه آزمایش 2 آموزش توانمندسازی کارکنان و 20 نفر گروه کنترل) بود که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه پرسشنامه بهره‌وری هرسی و گلداسمیت (1999)، پرسشنامه جامعه پذیری سازمانی تائورمینا (1997) و پرسشنامه استرس شغلی رایس (1992) بود. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره مانکوا، آنکوا و تحلیل واریانس چندراهه، تک متغیره استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده‌ها نشان داد، آموزش‌های هوش سازمانی و توانمندسازی کارکنان باعث افزایش بهره‌وری سازمانی و جامعه‌پذیری سازمانی (حمایت اجتماعی) کارکنان دارای استرس شغلی گروه آزمایش (1) و (2) در مقایسه با گروه کنترل شد و همچنین، مشخص شد بین آموزش‌های هوش سازمانی و توانمندسازی کارکنان بر بهره‌وری سازمانی و جامعه‌پذیری سازمانی (حمایت اجتماعی) کارکنان دارای استرس شغلی تفاوت معناداری وجود دارد و آموزش توانمندسازی کارکنان نسبت به آموزش‌های هوش سازمانی در افزایش بهره‌وری سازمانی و جامعه‌پذیری سازمانی (حمایت اجتماعی) کارکنان دارای استرس شغلی اثربخشی بیشتری داشت.
The aim of this research was to study the comparison of the effectiveness of the organizational intelligence training and empowerment of employees on increasing organizational productivity and organizational socializational (support social) in employees with job stress in Persian Gulf Star Oil Company. This design of the study was pretest, post test control group. The sample include 60 employees with job stress (20 group experimental 1 (organizational intelligence training), 20 group experimental 2 (empowerment of employees) and 20 group control) were selected randomaly sampling and the were requested to answer organizational productivity Hersi and Goldasmith (1999) scale, organizational socializational Taurmina (1997) scale and job stress Raise (1992) scale questionnaire. For analyzing the results we used covariance (MANCOVA and ANCOVA) and variance (MANOVA and ANOVA). The results of data analysis showed that as organizational intelligence training and empowerment of employees caused the increasing in organizational productivity and organizational socializational(support social) in employees with job stress experimental (1), (2) groups in comparison to the witness group and concluded that there is any significant difference between effectiveness of the organizational intelligence training and empowerment of employees on increasing organizational productivity and organizational socializational (support social) in employees with job stress and empowerment of employees was more effectiveness than organizational intelligence training on the ncrease of organizational productivity and organizational socializational(support social) in employees with job stress.
