اثربخشی شناخت درمانی گروهی بر احساس تنهایی و نگرش نسبت به زندگی دانش‌آموزان اول دبیرستان شهرستان شوش در سال تحصیلی 94-1393
محورهای موضوعی : روانشناسي اجتماعي
1 - دانشگاه قم
کلید واژه:
چکیده مقاله :
این پژوهش به منظور بررسی اثر بخشی شناخت درمانی گروهی بر احساس تنهایی و نگرش نسبت به زندگی دانش آموزان پسر پایه ی اول متوسطه شهرستان شوش، انجام پذیرفت. این تحقیق از نوع طرح های نیمه آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تحقیق را کلیه ی دانش آموزان پسر اول متوسطه شهرستان شوش، تشکیل دادند. به منظور انتخاب آزمودنی ها ابتدا با روش نمونه گیری خوشه ای، یک مدرسه بصورت تصادفی انتخاب شد. سپس از بین دانش آموزان این مدرسه ،40 نفر بطور تصادفی انتخاب گردیده و در دو گروه آزمایش (20) نفر و گروه کنترل (20) نفر جایگزین شدند. گروه آزمایش، 12 جلسه 90 دقیقه ای تحت درمان شناختی گروهی بر مبنای الگوی مایکل فری قرار گرفتند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه نسخه تجدیدنظر شده ی احساس تنهایی (USLA؛ راسل، پپلاو و کاترونا؛ 1980) و پرسشنامه ی نگرش نسبت به زندگی (LRI؛ باتیستا؛ 1998) بود که بصورت گروهی اجرا شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و آزمون کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج بدست آمده از پژوهش نشان داد که بین عملکرد افراد دو گروه در پس آزمون متغیر احساس تنهایی تفاوت معنی دار وجود دارد. یعنی شناخت درمانی گروهی در کاهش میزان احساس تنهایی دانش آموزان تاثیر داشت .بین عملکرد افراد دو گروه در پس آزمون متغیر نگرش نسبت به زندگی تفاوت معنی داری وجود دارد. یعنی شناخت درمانی گروهی در افزایش میزان نگرش نسبت به زندگی دانش آموزان تاثیر داشت. در مجموع شناخت درمانی گروهی برمبنای الگوی مایکل فری موجب بهبود نسبی شاخص های احساس تنهایی و نگرش نسبت به زندگی در گروه های شرکت کننده شده بود.) سطح معناداری آزمون برای هر 2 متغیر در سطح کمتر از 001/0>P معنادار است.(
This study was conducted to assess the efficacy of Group cognitive therapy on loneliness and the attitude towards life of the first grade male students in one of Susa junior high schools. This semi-experimental research design consists of pretests, posttests, and a control group. The population of the study composed of all male students in the first grade of Susa junior high schools. In order to select subjects, cluster sampling method was used and one school was randomly selected. Then 40 students of this school were randomly selected and placed into an experimental groups (n=20) and a control group (n=20). The experimental group had 12 ninety- minute sessions of group cognitive therapy based on the Michael Frey’s model. The questionnaires used in this study were the revised version of loneliness questionnaire (UCLA; Russell, Pepla and Katrona, 1980) and attitude towards life questionnaire (LRI; Batista, 1998) and conducted in groups. The data obtained was analyzed by the SPSS Software using ANCOVA analysis. The results of this study showed that (1) there was a significant difference between the performances of two groups on loneliness test. It means that the group cognitive therapy had an effect on reducing loneliness. (2) There was a significant difference between the performances of two groups on attitude toward life test. It implies that the group cognitive therapy had an impact on increasing students' attitudes towards life. In general, group cognitive therapy - based on the Michael Frey’s model- relatively improved the loneliness and the attitude toward life indicators among participants.
