Effect of superabsorbent on the longitudinal trend of Pisum sativum L. plant under drought stress conditions

محورهای موضوعی : Irrigation and Drainage

فرحناز احمدی نورالدین وند ¹ , داود خدادادی دهکردی ²

1 -
2 -

تاریخ دریافت : 1399/08/02 تاریخ پذیرش : 1400/04/12 تاریخ انتشار : 1400/04/19

کلید واژه: Plant height, ارتفاع گیاه, Deficit irrigation, کم‎آبیاری, گلدان, Pot, Location of superabsorbent, محل کارگذاری,

چکیده مقاله :

In this study, the effect of superabsorbent on the height of Pisum sativum L. plant under drought stress conditions was evaluated. The experiment was conducted as a factorial design in a randomized complete block design. Experimental factors included: Irrigation treatments at two levels of 100% of the plant's water requirement (I1) and 75% of the plant's water requirement (I2). The second factor was the levels of the superabsorbent application at three levels of control treatment (S0), 0.5% by weight of potting soil (S1) and 1% by weight of potting soil (S2). The third factor was the superabsorbent location in the pot, which included superabsorbent application in the first 10 cm of the soil (O) (in the root zone), superabsorbent application over the root area in the pot (M) and superabsorbent application in the last 10 cm of the pot soil (U) (in the root zone). Taking into account three replicates, a total of 42 pots were considered for this study. After applying drought stress, the plant height was measured every 15 days and along 6 stages. According to the results, when the superabsorbent application was in the last 10 cm of the pot, after the second stage of measurement, the plant height was increased and when the irrigation treatment was 75% of the plant's water requirement (I2) and superabsorbent treatment was 0.5% by weight of the potting soil, the plant height showed its maximum amount

چکیده انگلیسی:

در این تحقیق اثر سوپرجاذب بر رشد طولی گیاه نخودفرنگی تحت شرایط تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت. طرح آزمایشی به صورت طرح فاکتوریل در قالب بلوک‌های کامل تصادفی بود. فاکتورهای مورد بررسی در این پژوهش شامل: تیمارهای آبیاری، که در دو سطح 100 درصد نیاز آبی گیاه (I1) و 75 درصد نیاز آبی گیاه (I2) بودند. فاکتور دوم سطوح کاربرد سوپرجاذب بود که در سه سطح تیمار کنترل (S0)، 5/0 درصد وزنی از خاک گلدان (S1) و 1 درصد وزنی از خاک گلدان (S2) بودند. فاکتور سوم محل کارگذاری سوپرجاذب درون گلدان بود؛ که شامل کارگذاری سوپرجاذب در 10 سانتی‎متر اول خاک گلدان (O)، کارگذاری سوپرجاذب در طول محدوده ریشه در گلدان (M) و کارگذاری سوپرجاذب در 10 سانتی‎متر آخر خاک گلدان (U) بودند. بعد از اعمال تنش خشکی، هر 15 روز یکبار و طی شش مرحله ارتفاع گیاه اندازه‎گیری شد. با توجه به نتایج این تحقیق، درصورتی‎که محل کارگذاری سوپرجاذب در 10 سانتی‎متر آخر خاک گلدان (U) باشد، از مرحله دوم اندازه‎گیری به بعد، رشد طولی گیاه افزایش یافت و در اکثر مراحل، هنگامی که آبیاری به میزان 75 درصد نیاز آبی گیاه (I2) و سوپرجاذب به مقدار 5/0 درصد وزنی از خاک گلدان (S1) بود، رشد طولی گیاه نخودفرنگی به حداکثر مقدار خود رسید.

منابع و مأخذ:

امیری ده‎احمدی، س. ر.، پارسا، م.، نظامی، ا. و گنجعلی، ع. (1389). تاثیر تنش خشکی در مراحل مختلف رشدی بر شاخص‎های رشد نخود (.Cicer arietinum L) در شرایط گلخانه. نشریه پژوهش‎های حبوبات ایران، شماره  2، ص 84-69.

الهیاری، س.، گلچین، ا. و واعظی، ع. ر.(1392). مطالعه تاثیر کاربرد پلیمر سوپرجاذب آب بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم نخود تحت شرایط دیم. مجله پژوهش‌های تولیدات گیاهی، شماره 1، ص 140-125.

ابهری، ع.، عزیزی، ا. و حارث‎آبادی، ب. (1396). تاثیر سوپرجاذب بر عملکرد نخود در شرایط تنش خشکی انتهای فصل. نشریه تولید گیاهان زراعی، شماره اول، ص 202-191.

تیموری، ا.، شیرویی، ح. و محمدی بابازیدی، ه.(1392). بررسی اثرات تنش خشکی و سوپرجاذب بر صفات فیزیولوژیک ارقام باقلا. اولین همایش ملی برنامه‎ریزی، حفاظت از محیط زیست و توسعه پایدار، 1 اسفند 1392، همدان، ایران.

حقیقی، م.، مظفریان، م. و عفیفی پور، ز. (1393). بررسی تاثیر پلیمر سوپرجاذب و سطوح مختلف کم‎آبیاری بر رشد و برخی خصوصیات کمی و کیفی میوه گوجه فرنگی (lycopersicum esculentum L.). نشریه علوم باغبانی، شماره 1، ص 133-125.

رجبی، ل.، ساجدی،ن. و.و روشندل، م.(1391). واکنش عملکرد و اجزای عملکرد نخود دیم به اسید سالیسیلیک و پلیمر سوپرجاذب. مجله پژوهش‎های به زراعی، شماره 4، ص 353-343.

سی و سه مرده، ع.، صادقی، ف.، کانونی، ه.، بهرام‎نژاد، ب. و غلامی، س. (1393). اثر تنش خشکی بر صفات فیزیولوژیک، عملکرد دانه و اجزای عملکرد ژنوتیپ‎های نخود (Cicer arietinum L.). مجله علوم زراعی ایران، شماره 2، ص 108-91.

علیزاده، ا. (1386). طراحی سیستم‎های آبیاری، جلد اول، طراحی سیستم‎های آبیاری سطحی. انتشارات دانشگاه امام رضا (ع)، مشهد، 452ص.

فاضلی رستم‎پور، م.، ثقه الاسلامی، م. ج. و موسوی، س. غ. ر. (1389). بررسی تاثیر تنش خشکی و سوپرجاذب بر محتوی نسبی آب و شاخص کلروفیل برگ و رابطه‎ی آن‎ها با عملکرد دانه در ذرت. فصلنامه علمی پژوهشی فیزیولوژی گیاهان زراعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، شماره اول. ص 31-19.

نه‎بندانی، ع.، سلطانی، ا. و درویشی‎راد، پ. (1394). تأثیر تنش خشکی انتهای فصل بر مصرف آب، رشد و عملکرد نخود (Cicer arietinum L.). مجله علمی پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی، شماره بیست و سوم، ص 27-17.

 

Lafitte, R. (2002). Relationship between leaf relative water content during reproductive stage water deficit and grain formation in rice. Field Crops Research, 76(2-3), pp: 165-174.

Nazarli, H., Zardashti, M.R., Darvishzadeh, R. and Najafi, S. (2010). The effect of water stress and polymer on water use efficiency, yield and several morphological traits of sunflower under greenhouse conditions. Notulae Scientia Biologicae, 2(4), pp: 53-58.

Shukla, S.K. and Dixit, R.S. (1996). Nutrient and plant population management in summer green gram (Phaseolus radiates). Indian Journal of Agronomy, 41(1), pp: 78-83.

Wu, L., Liu, M. and Liang, R. (2008). Preparation and properties of a double-coated slow-release NPK compound fertilizer with superabsorbent and water retention. Bioresource Technology, 99(3), pp: 547-554.