مقایسه اثرات دز های زیرکشندگی آفت‌کش‌های استامی‌پراید و پریمیکارب روی پارامترهای جدول زندگی شته Myzus persicae (Hem.: Aphididae)

محورهای موضوعی : حشره شناسی و سایر بندپایان

سمانه تاج الدین ¹ (گروه گیاهپزشکی. دانشکده کشاورزی.دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان. اصفهان. ایران)
مسیح رزمجو ² (گروه حشره شناسی،دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان،اصفهان)
محمدحسن بشارت نژاد ³ (مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی،اصفهان)

تاریخ دریافت : 1396/07/04 تاریخ پذیرش : 1397/05/20 تاریخ انتشار : 1397/06/01

کلید واژه: acetamiprid, دز زیرکشنده, استامی‌پراید, پریمیکارب, Myzus persicae, Sublethal dosage, pirimicarb,

چکیده مقاله :

شته سبز هلو Myzus persicae (Sulzer) یکی از آفات مهم فلفل در گلخانه ها محسوب می شود. در این تحقیق کشندگی و زیرکشندگی سموم استامی پراید و پریمیکارب روی افراد ماده بالغ بی بال شته M. persicae مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تأثیر دز زیرکشندگی سموم استامی پراید و پریمیکارب روی ویژگی های زیستی و پارامترهای دموگرافیک شته M. persicae در شرایط آزمایشگاهی با دمای 1±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی %5±60 و دوره نوری 14 ساعت روشنایی و 10 ساعت تاریکی بررسی شد. مقدار LC50 سموم استامی پراید و پریمیکارب روی شته M. persicae به ترتیب برابر 75/51 و 08/54 ppm بود. منحنی بقاء (lx) شته M. persicae در تیمار تحت تاثیر سم استامی پراید نسبت به تیمارهای شاهد و پریمیکارب، با سرعت بیشتری به صفر رسید. میانگین طول عمر در شته M. persicae در تیمارهای استامی پراید (30/2 روز) و پریمیکارب (07/3 روز) با اختلاف معنی داری نسبت به تیمار شاهد (64/9 روز) کاهش یافت. بیشترین و کمترین مقدار نرخ خالص تولیدمثل (R0) و نرخ ناخالص تولیدمثل (GRR) شته M. persicae به ترتیب در تیمارهای شاهد و استامی پراید مشاهده شد. نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm) شته سبز هلو در تیمار شاهد (547/0 ماده بر ماده بر روز) و در تیمارهای استامی پراید و پریمیکارب به ترتیب به 114/0 و 163/0 ماده بر ماده بر روز کاهش یافت. نتایج تحقیق حاضر نشان داد سموم استامی پراید و پریمیکارب دارای کارایی خوبی در کاهش جمعیت M. persicae هستند. بنابراین برای کنترل شته سبز هلو روی گیاه فلفل در گلخانه ها توصیه می شوند.

چکیده انگلیسی:

Myzus persicae (Sulzer) is one of the most important pests of pepper in greenhouses. In this research, the toxicity of Acetamiprid and Pirimicarb was studied on wingless adults of M. persicae.  Also, effects of sublethal concentration(LC25) of the two insecticodes on life table parameters of M. persicae was tested under laboratory conditions (25 ± 1°C, 65 ± 5% R.H. and a photoperiod of 14: 10 (L: D) h.). The LC50 values of Acetamiprid and Pirimicarb were 51.75 and 54.08 ppm, respectively. Survival rate (lx) of M. persicae decreased more quickly to zero in the Acetamiprid treatment compared to control and pirimicarb treatment. Acetamiprid and Pirimicarb significantly reduced adult longevity in comparison with the control. The mean adult longevity of M. persicae was 9.64, 2.30 and 3.07 days in the control, acetamiprid and pirimicarb treatments, respectively. The highest and lowest net reproductive rate (R0) and gross reproductive rate (GRR) of M. persicae was observed in the control and acetamiprid, respectively. The intrinsic rate of increase (rm) of the green peach aphid was 0.547 day-1 in the controland decreased in Acetamiprid (0.114 day-1) and Pirimicarb (0.136 day-1) treatments. The results of this study showed that imidacloprid and Pirimicarb can be effective against M. persicae. and these insecticides cawldbe suggested for controllig M. persicae in greenhouses.