جنبه های بلاغی در شعر اخوان ثالث

محورهای موضوعی : ادبیات فارسی

مهدی شرفیان ¹ ( نویسنده )

تاریخ دریافت : 1392/11/10 تاریخ پذیرش : 1393/01/22 تاریخ انتشار : 1393/01/01

کلید واژه: استعاره, تشبیه, کنایه, وزن, مجاز,

چکیده مقاله :

در این مقاله به کاربرد بیان (مجاز ـ تشبیه ـ استعاره ـ کنایه) بدیع (لفظی و معنوی) و عروض (وزن و بحر) در اشعار اخوان ثالث پرداخته شده است که نشان می‌دهد هر یک از حوزه‌های شعری اخوان تا چه اندازه از آرایه‌های بیانی و بدیعی و عروض سنتی و کهن سود برده است. آنچه مسلم است بیشتر آرایه‌های به کار رفته در آثار اخوان آرایه‌های بیانی است و بعد بدیع لفظی و معنوی و سپس عروض. اخوان در حوزۀ عروض سنتی از اوزان معدودی استفاده کرده است و در کلّ آرایه‌های شعری او ساده و بی‌پیرایه‌اند خصوصاً در حوزه بیان.

منابع و مأخذ:

منابع و مآخذ

1ـ مجله سخن، شماره 13، ص 1175.

2ـ اخوان ثالث، مهدی. زمستان. تهران: انتشارات زمستان، 1385.

3ـ اخوان ثالث، مهدی. ترا ای کهن بوم و بر دوست دارم. تهران: انتشارات زمستان، 1387.

4ـ اخوان ثالث، مهدی. سواحلی و خوزیات. تهران: انتشارات زمستان، 1387.