معرفی و بررسی محتوایی رسالۀ اساس‌المعرفه اثر کمال‌الدین صدیقی
محورهای موضوعی : عرفان اسلامی
مهران محبی
1
(
دانشجوی دکتری زبان و ادبیّات فارسی، واحد دهاقان،دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران.
)
مریم محمودی
2
(
دانشیار گروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد دهاقان،دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران.نویسنده مسئول:
m.mahmoodi75@yahoo.com
)
پریسا داوری
3
(
استادیار گروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد دهاقان،دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران.
)
حسین آقاحسینی
4
(
استاد گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان،ایران.
)
کلید واژه: عرفان, mysticism, تصحیح, manuscript, نسخۀ خطی, correction, سدۀ دهم هجری, اساس‌المعرفه, کمال‌الدین صدیقی, 10th century AH, Asās al-Marefat, Kamāl al-Din Siddighi,
چکیده مقاله :
نسخ خطی باقیمانده از گذشتگان جزء مهمی از فرهنگ و تمدن محسوب می شود که لزوم توجه به آن به عنوان یکی از گنجینه های میراث فرهنگی، بسیار با اهمیت است. رسالۀ اساس المعرفه، از آثار نفیس سدۀ دهم هجری است که تاکنون تصحیح و چاپ نشده است. از این اثر تنها یک دست نوشته باقی مانده است که با شمارۀ 2001-101/11 در کتابخانۀ آیت الله گلپایگانی قم نگهداری می شود و اساس پژوهش حاضر قرارگرفت. متأسفانه رسالۀ اساس المعرفه تاکنون ناشناخته مانده است لذا با توجه به اهمیت رساله، نگارندگان در این پژوهش می کوشند ضمن معرفی رسالۀ اساس المعرفه کمال الدین صدیقی، به بررسی محتوا، عناصر و مؤلفه های سبکی آن نیز بپردازند. بررسی این اثر نشان می دهد که کمال الدین صدیقی، عارفی برجسته و از شاگردان معنوی جامی و نیز از پیروان محیی الدین بن عربی است و ردّپای عرفان ابن عربی به وضوح در این رساله مشهود است. کمال الدین صدیقی همچنین نویسنده ای تواناست و به ساخت و بافت کلام اهمیّت زیادی داده است. صورخیال، لغات و مضامین عربی، کنایات، استعارات، مرادفات، تکلّفات و تصنعات که در دیگر آثار و متون این دوره دیده می شود، در این اثر نیز به وضوح مشهود است.
The remaining manuscripts of the ancestors are an important part of culture and civilization, and considering it as one of the treasures of cultural heritage is very important. The treatise of Asas al-Ma'rafat is an exquisite work of the tenth century, which has not yet been corrected and published. The work remains only one handwritten note held in the library of Ayatullah Golpayegani from 11.01.2001, and is the basis of this research. Unfortunately, this treatise has not yet been made known. So, due to the importance of this treatise and considering this fact that it has not been known so far, the authors in this research are trying to introduce this work of Kamāl al-Din Siddighi, and to study its content, elements, components, and style. The study of this work shows that Kamāl al-Din Siddighi is a distinguished mystic, spiritual disciple of Jami and a follower of Mahdi al-Din ibn Arabi, and the trace of Ibn Arabi's mysticism is clearly evident in this treatise. Kamāl al-Din Sedighi as a writer is capable of constructing and texturing words greatly. Figurative language, Arabic words and contents, allusions, metaphors, synonyms, complexity of language and literary language that are seen in the other works and texts of this period are clearly evident in this work. This treatise has great importance in the field of cultural study as it contains mystical and philosophical thoughts, terminology, historical information, and so on.
_||_
