بازخوانی هویت و شکل‌گیری فضای سوم در نقاشی معاصر اصفهان با تأکید بر نظریهی فضای سوم هومی بابا (مورد پژوهشی: آثار حسین تحویلیان، محمد خلیلی، سید محمود حسینی، مهدی حامدی)
محورهای موضوعی : هنر
سید محمود حسینی ده میری
1
,
حسین تحویلیان
2
,
محمد خلیلی
3
1 - مدرس دانشگاه فرهنگیان اصفهان، پردیس شهید باهنر، اصفهان، ایران (نویسنده مسئول)
2 - هیات علمی دانشگاه فرهنگیان اصفهان، پردیس شهید باهنر، اصفهان، ایران
3 - کارشناس ارشد نقاشی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
کلید واژه: نقاشی معاصر, فضای سوم, هومی بابا, نقاشان معاصر اصفهان,
چکیده مقاله :
قرارگیری موقعیت مکانی اصفهان به عنوان شهری واقع در مرکز ایران، به هنرمندان اصفهانی این امکان را داده است تا با تحولات شرق و غرب همراه شوند. این ویژگی به همراه مهاجرپذیری و شکل‌گیری دانشگاه‌های هنر در ایران، تأثیر بیشتری بر روابط فرهنگی و هنری گذاشته است تا جایی که باعث ایجاد حرکت‌های نوینی در نقاشی معاصر اصفهان شده است. هومی بابا با طرح مسئله دو رگه بودگی و فضای سوم به مسئله شکل‌گیری این فضا در نقد پسااستعماری می‌پردازد. هدف این مقاله بازخوانی هویت و شکل‌گیری فضای سوم در نقاشی معاصر اصفهان با تأکید بر نظریهی فضای سوم هومیبابا است. سوال اصلی این پژوهش این است که هنرمندان مهاجر چه تأثیری در بازخوانی هویت و شکل‌گیری فضای سوم نقاشی معاصر اصفهان داشته‌اند؟ روش پژوهش، از نظر هدف، بنیادی – کاربردی و از نظر نوع توصیفی- تحلیلی است و روش نمونه‌گیری در این مقاله به صورت هدفمند با انتخاب چهار هنرمند که همه در تهران تحصیل نموده‌اند، انتخاب شده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که هنرمندان مهاجر اصفهان در شکل‌گیری فضای بینافرهنگی جدید در شهر اصفهان موفق بوده‌اند و این فضای جدید با تعریف فضای سومی که هومیبابا از آن یاد می‌کند، بسیار نزدیک است.
The art of painting in Isfahan has a historical background dating back to cave dwellings in this region, playing a significant role in the evolution of Iranian painting and maintaining its structure throughout governmental changes. Isfahan's geographical location, situated in the center of Iran, has provided Iranian artists with the opportunity to engage with both Eastern and Western transformations. This characteristic, coupled with the migration and establishment of art universities in Iran, has had a profound impact on cultural and artistic relationships, leading to innovative movements in contemporary Isfahan painting. Drawing on the concept of hybridity and the third space, Homi Bhabha effectively describes the formation of this space in postcolonial critique and emphasizes its significance in generating new cultural and artistic interactions. One of the key factors contributing to the creation of such a space in contemporary Isfahan painting is the presence of migrant artists and graduates from art universities in other cities who have contributed to the emergence of a new visual space in Isfahan's art scene. This article aims to review the identity and formation of the third space in contemporary painting in Isfahan, with a focus on Homi Bhabha's theory. The central question of this research is: What impact have immigrant artists had on the reinterpretation of identity and the formation of the third space in Isfahan's contemporary painting? The research methodology employed is primarily a combination of a fundamental-applicative approach in terms of its objective and a descriptive-analytical approach in terms of its nature. The sampling method utilized is purposeful, involving the selection of four artists who have studied both in Tehran and in universities and schools in Isfahan, particularly in the field of painting. The research findings demonstrate that immigrant artists in Isfahan have successfully contributed to the creation of a new intercultural space within the city, closely aligning with Homi Bhabha's conceptualization of the third space.
احمدزاده، رشید،1391، مهاجرت در ادبیات و هنر؛ مجموعه مقالات نقدهای ادبی –هنری، تهران، نشر سخن.
آیتون، جان،1386، فرهنگ ریشهشناسی انگلیسی. ترجمه حمید کاشانیان. فرهنگ نشر نو، تهران، معین.
بابا، هومی،1392، فضای سوم؛ مصاحبه با هومیبابا، ترجمهی شیما کاشی. دوماهنامه سیاسی چشمانداز ایران. تهران (77) :82 87.
پورمختار، صدیقه، مراثی، محسن،1399، تحلیل امکان تحقق فضای سوم در نقاشی معاصر ایران بر مبنای اندیشه های هومیبابا، نگره، شماره 56، صفحات: 109 تا 120.
ترنر، برایان .اس، 1390 ، رویکردی جامعهشناختی به شرقشناسی، پستمدرنیسم و جهانیشدن. ترجمه محمد علی محمدی. تهران، شرکت بینالمللی پژوهش و نشر یادآوران.
تفرشی مطلق، لیلا، 1389، مطالعات پسااستعماری در ادبیات مهاجرت، فصلنامه تخصصی علوم سیاسی، شمارهی دهم، صفحات 208 223.
حیدری، فاطمه، ربیعزاده، رویا، 1395، نقد پسااستعماری آثار روحانگیز شریفیان، فصلنامه تخصصی تحلیل و نقد متون زبان ادبیات فارسی، شماره 27، بهار 95، صفحات: 29 تا 52.
خورشیدیان، رانیکا، زاهدی، حیدر، 1396، مکتب سقاخانه، نگاهی پسااستعماری یا شرقشناسانه، سال چهاردهم، شماره 53، صفحات: 41 تا 52.
دلوز، ژیل، 1389، فرانسیس بیکن؛ منطق احساس، ترجمه حامد علی آقایی، تهران، نشر حرفه هنرمند.
سوجا، ادوارد، 1396، نظریهی انتقادی اجتماعی(تاریخ، جغرافیا، مدرنیته)در کتاب مجموعه مقالات مطالعات فرهنگی با سرویراستاری سایمون دیورینگ، ترجمهی نیما ملک محمدی و شهریار وقفیپور، تهران، انتشارات علمی فرهنگی.
سعید، ادوارد،1386، شرق شناسی، ترجمهی لطفعلی خنجی، تهران، انتشارات امیرکبیر.
سمیعی، امیر، خدابخشی، سحر، فروتن، منوچهر، 1395، مطالعهی تطبیقی بازنمایی فضای معماری سنتی در آثار نقاشی و معماری معاصر ایران، نمونه موردی آثار نقاشی پرویز کلانتری و آثار معماری هادی میرمیران، نشریه معماری و شهرسازی آرمانی، شماره 17، صحات: 63 تا78.
شاهمیری، آزاده، 1389. نظریه و نقد پسااستعماری.تهران، نشر علم.
شیرزادیان، رضا، 1388، مطالعات پسااستعماری، نقد و ارزیابی دیدگاههای فرانتس فانون، ادوارد سعید و هومی بابا، نشریه مطالعات سیاسی، دوره 2 شماره 5، صفحات: 149 تا 174.
کاپور، ایلان؛ 1399، سیاستهای پسااستعماری توسعه (نقد پسااستعماری توسعه)، ترجمه رشید احمدرش، مصطفی احمدزاده، تهران، انتشارات اندیشه احسان.
کورونول، الیزابت، 1383، مکتب پسااستعماری، مترجم، عباس مخبر، دایرهالمعارف زیباییشناسی، تهران، مرکز تحقیقات هنری وزارت ارشاد اسلامی.
Bahabha, Homik. (1990) Nation and Narration. London: Routledge.
Bhabha, H. K, (1994) The Location of Culture. London & New York: Routledge.
Castle, Gregory. (2001) Postcolonial Discourses an Anthology. UK: Blackwell
Huddart, David. (2006). Homik.Bhabha, London and New York: Routledge.
Meredith, Paul. (1998).Hibridity in the Third Space. Rethinking Bi Cultural Politics in Aotearoa/ New Zealand. The our Rangahau Maori Reserch and Development Conference, Massey University.
_||_
