مقایسه تاثیر درمان انفرادی و گروهی پذیرش و تعهد بر اختلال حمله وحشت‌زدگی و هراس

محورهای موضوعی : تربیتی

پیمان دوستی ¹ ( دکتری تخصصی روان‌شناسی، گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. )
گلناز قدرتی ² ( گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه خاتم، تهران، ایران. )
محمد اسماعیل ابراهیمی ³ ( استادیار گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران. )

تاریخ دریافت : 1398/02/30 تاریخ پذیرش : 1398/04/22 تاریخ انتشار : 1401/09/01

کلید واژه: حمله وحشت‌زدگی, آگورافوبیا, ترس و هراس, درمان‌گروهی, درمان انفرادی, درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد,

چکیده مقاله :

این پژوهش با هدف مقایسه تاثیر درمان انفرادی و گروهی ACT بر دو اختلال وحشت‌زدگی و آگورافوبیا صورت گرفت. طرح پژوهشی این مطالعه نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون-پس آزمون با دو گروه آزمایش، بدون گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه مراجعین یکی از کلینیک های روان شناسی شهر تهران در بازه زمانی بهمن ۱۳۹۶ تا خرداد ۱۳۹۷ با تشخیص اختلال وحشت‌زدگی، و آگورافوبیا طبق معیارهای DSM5 و پاسخ به پرسشنامه وحشت‌زدگی و آگورافوبیا Barlow & Zinbarg (1996) بود. نمونه پژوهشی این مطالعه، ۶ نفر برای مداخله انفرادی و ۱۰ نفر برای مداخله گروهی بود که به روش نمونه گیری داوطلبانه، از جامعه مذکور انتخاب شد. مداخله انفرادی برای هر فرد به مدت ۸ جلسه ۶۰ دقیقه‌ای و مداخله گروهی به مدت ۸ جلسه ۱۲۰ دقیقه‌ای به طول انجامید. تجزیه‌ و تحلیل داده‌ها با روش آمار توصیفی و جهت استنباط آنها از تحلیل کوواریانس به وسیله نرم افزار SPSSv.22 استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهندکه درمان‌گروهی پذیرش و تعهد در متغیرهای وحشت‌زدگی، هراس اجتماعی و ترس از مکان‌های شلوغ تاثیر بیشتری نسبت به درمان انفرادی دارد، اما در خصوص ترس‌های درونی، بین درمان‌گروهی و درمان انفرادی تفاوت معناداری یافت نشد. بر اساس این یافته ها می‌توان گفت متغیرهایی که در آنها درمان‌گروهی موثرتر هستند، بیشتر به روابط بین فردی مربوط هستند اما ترس درونی بیشتر به مشکلات فردی معطوف می‌باشد.

چکیده انگلیسی:

This study has been pursued in order to compare the effectiveness of individual and group ACT on both panic and agoraphobia. This research is semi-experimental executed in pre-post forms with two experimental groups, and no control groups. The statistical population of the study consisted of all clients of a psychology clinic in Tehran between February 2018 to June 2018 who had been diagnosed to have panic attack and agoraphobia disorders according to DSM 5 and responses to Barlow and Zinbarg (1996) Panic & Agoraphobia questionnaire. The sample consists of 6 in individual therapy and 10 in group therapy. Individual therapy for per individual was held in eight 60-minute sessions and group therapy was held in eight 120-minute. The therapy plan for both groups included the same practice and discussed topics. Data analysis was done in descriptive statistical method and covariance by SPSS V.22 software. The result manifests group ACT in variables related to panic attack, agoraphobia and fear of crowded places has more effect in comparison with individual therapy. In the case of inner fears, no considerable difference between group therapy and individual therapy was observed. Based on these findings, the variables in which group treatment is effective are more related to interpersonal relationships, but internal fear is more likely to be attributed to individual defects.

منابع و مأخذ:

American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (Revised 5ed). American Psychiatric Association: Washington.

Bakhshipour Rudsari, A. (2004). Investigating the Structural Relationships between the Dimensions of Anxiety Disorders and Depression DSMIV and the Dimensions of the Extended Sectional Model. PhD Thesis in Clinical Psychology: Tehran Institute of Psychiatry.

 

Brown, L., LeBeau, R., Liao, B., Niles, A., Glenn, D., Craske, M. (2016). A comparison of the nature and correlates of panic attacks in the context of Panic Disorder and Social Anxiety Disorder, Psychiatry Research, 235, 69-76.

Carrascosolopez, F., valdiviasalas, s. (2009). Acceptance and commitment therapy (ACT) in the treatment of Panic Disorder. International journal of psychological therapy, 9(3), 299-315.

Carrascosolopez, F. (2000). Acceptance and commitment therapy (ACT) in Panic disorder with Agoraphobia: a case study. Psychology in Spain. 4(1), 120-128.

Dousti, P., Ghodrati, G., Ebrahimi, ME. (2019). Guide of group psychotherapy Based on Acceptance and Commitment Therapy (ACT). Faragir hegmataneh: Hamedan.

Dousti, P., Gholami, S., Torabian, S. (2016). The effectiveness of acceptance and commitment therapy on aggression among students with internet addiction. Journal of health and care, 18 (1), 63-72. [Persian]

Dousti, P., Hosseininia, N., Dousti, S., Dousti, P. (2021). Online group therapy based on acceptance and commitment on body dysmorphic and fear of body image in overweight people, Rooyesh-e-Ravanshenasi Journal, 10(4), 25-32. [Persian]

Dousti, P., Mohagheghi, H., Jafari, D. (2015). The effect of Acceptance and Commitment Therapy on the reduction of anxious thoughts in students. Environment conservation jornal,16, 327-333.

Foret, M., Eaton, P. (2014). Acceptance and Commitment Therapy Anger Group. Vallejo Medical Center: Washington.

Halgin, R.P. and Whitbourne, S.K. (2012) Abnormal psychology: Clinical perspectives on psychological disorders. 7th Edition, McGraw-Hill, Boston.

Harris, R. (2013). Getting unstuck in ACT. New Harbinger: New York.

Hayes, S. C. (2004) “Acceptance and Commitment Therapy, Relational Frame Theory, and the third wave of behavioral and cognitive therapies”, Behavior Therapy, 35, 639-665.

Hayes, S., Boyd, C. P., Sewell, J. (2011). Acceptance and commitment therapy for the treatment of adolescent depression: A pilot study in a psychiatric outpatient setting. International journal of psychological therapy, 2(2), 86-94.

Hayes, S. C., Strosahl, K.D., Wilson, K.G. (2012). Acceptance and Commitment Therapy: The process and practice of mindful change. Guilford Press: New York.

Howell, D. (2014). Fundamental Statistics for the Behavioral Sciences, Eighth Edition. Jon-David Hague.

Meuret, A., Twohing, M., Rosenfield, D., Hayes, S. C. Craske, M. (2012). Brief Acceptance and Commitment Therapy and Exposure for Panic Disorder: A pilot study. Cognitive and Behavioral Practice, 19(4), 606-618.

Mohagheghi, H., Dousti, P., Jafari, D. (2016). The effectiveness of acceptance and commitment therapy on reduction, generalized anxiety disorder, social phobia and health anxiety in students. Clinical Psychology Studies, 6(23), 81-94. [Persian]

Olaya, B., Victoria Moneta, M., Miret, M., Ayuso-Mateos, J. L., Haro, J. M. (2018). Epidemiology of panic attacks, panic disorder and the moderating role of age: Results from a population-based study, Journal of Affective Disorders, 241, 627-633.

Pankey, J., Hayes, S. C. (2003). Acceptance and Commitment Therapy for Psychosis. International Journal of Psychology and Psychological Therapy, 3(2), 311-328.

Rodwell, G. (2017). A National History Curriculum, Racism, a Moral Panic and Risk Society Theory. Issues in Educational Research, 27(2), 365-380.

Sadock, B. J., Sadock, V. A., & Ruiz, P. (2015). Kaplan and Sadock's synopsis of psychiatry: Behavioral sciences/clinical psychiatry (11th ed.). Wolters Kluwer Health.

Swain, J., Hancock, K., Dixon, A. Koo, S., Bowman, J. (2013). Acceptance and Commitment Therapy for anxious children and adolescents: study protocol for a randomized controlled trial. (Retrieved 18 OCT 2018, from http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3662565).

Van Doorn, M., Bodden, D., Jansen, M., Rapee, R. Granic, I. (2018). Linking Mother--Child Discrepancies to Behavioral Observations of Children's Anxiety. Child & Youth Care Forum, 47(4), 481-498.

Veiga-Martínez, C., Pérez-Álvarez, M., García-Montes, J. (2007). Acceptance and Commitment Therapy Applied to Treatment of Auditory Hallucinations. Clinical Case Studies. 7(2): 118-135.

WoidneckKieffe. M. (2013).Acceptance and Commitment Therapy for the Treatment of Posttraumatic Stress among Adolescents. Ph.D Theses. Utah State University.