تأثیر یوگا بر نشانههای نقصتوجه و بیشفعالی-تکانشگری در دانشآموزان پسر دورة ابتدایی دارای اختلال نقصتوجه/ بیشفعالی
محورهای موضوعی : تربیتیمهسا احدیان 1 , حمید پورشریفی 2 , محمد مهدی میرلو 3
1 - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
2 - دانشیار روانشناسی سلامت دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، ایران.
3 - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه تبریز ، تبریز، ایران.
کلید واژه: بیشفعالی-تکانشگری, نقصتوجه, یوگا, دانش آموزان پسر دورة ابتدایی,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش تعیین تأثیر یوگا بر نشانههای الگوهای بیتوجهی و بیشفعالی در کودکان دارای نشانگان اختلال نقصتوجه/ بیشفعالی در قالب طرح آزمایشی بین گروهی با گروه آزمایش و کنترل بود. از میان دانشآموزان سه مدرسة ابتدایی پسرانة شهر زنجان،20 نفر از کودکان 7 تا 11 سال که در یکی از مقیاسهای بیشفعالی-تکانشگری یا بیتوجهی و یا هر دو، بر اساس ارزیابی معلمان توسط مقیاس درجهبندی کانرز و ارزیابی والدین توسط مقیاس علائم مرضی کودکان نمرة بالاتر از برش به دست آوردند، انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. جلسات یوگا به مدت 12 جلسه، دو جلسه در هفته، برای گروه آزمایش برگزار شد. در پایان، هر دو گروه با پرسشنامة علائم مرضی کودکان فرم والدین و مقیاس کانرز فرم معلمین سنجیده شدند. یافتهها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تجزیهوتحلیل شدند. یافتهها تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و کنترل در میانگینهای هر یک از مقیاسهای نقصتوجه و بیشفعالی-تکانشگری در پرسشنامههای علائم مرضی کودکان فرم والدین و مقیاس کانرز فرم معلمین نشان دادند (05/0>P).
The aim of this study was to determine the effect of yoga on reducing each pattern of inattention and hyperactivity-impulsivity symptoms in elementary school-ageboys with attention deficit hyperactivity disorder. Between-subject experimental design was employed. Participants were 20 students, aged 7-11 years, met thecriteria for inclusion in the study (cut of score in the Conner’s Teacher Rating Scale (Conner, 1969) and parent’s form of Children Symptom Inventory (Sprafkin & Gadow, 1984) questionnaire). They were randomly assigned to a 12 session yoga group or a control group and were assessed pre and post intervention on the parents form of Children Symptom Inventory and Conner’s Teacher Rating Scale. The yoga sessions were held twice a week. Multivariate Covariance Analysis (MANCOVA) model was applied using SPSS software version 19. Results showed significant differences between the control and yoga groups in the post test average scores for the parent’s form of Children Symptoms Inventory and the Conner’s Teacher Rating Scale. In his study it was revealed that yoga sessions reduce the symptoms of children with attention deficit hyperactivity disorder’s symptoms (P<0.05).
