تأثیر درمان بین‌فردی بر اضطراب اجتماعی و نظریة ‌ذهن دانشجویان دانشگاه پیام نور استان تهران

محورهای موضوعی : تربیتی

سوسن علیزاده فرد ¹ , زهره رافضی ² , معصومه تدریس تبریزی ³

1 - استادیار گروه روانشناسی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
2 - دانشگاه علامه طباطبائی
3 - کارشناس ارشد روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

تاریخ دریافت : 1395/06/21 تاریخ پذیرش : 1397/07/20 تاریخ انتشار : 1397/06/01

کلید واژه: اختلال اضطراب اجتماعی, نظریه ذهن, درمان بین فردی,

چکیده مقاله :

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی درمان بین فردی بر کاهش نشانه های اضطراب اجتماعی و افزایش توانایی های نظریه ذهن است. این پژوهش نیمه آزمایشی با 40 نفر از افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی داوطلب شرکت در برنامه درمانی انجام شد که بطور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. پرسشنامه هراس اجتماعی کانور (2000) و آزمون ذهن خوانی از طریق تصاویر چشم بارون کوهن و همکاران (2001) بعنوان پیش آزمون برای همه افراد اجرا شد. سپس افراد گروه آزمایش 12 جلسه در برنامه درمان بین فردی بر اساس روش لیپسیتز (1999) و هیمبرگ (2000) شرکت کردند. در این زمان افراد گروه گواه هیچ آموزشی نداشتند. مقادیر پیش آزمون و پس آزمون دو گروه با روش آماری تحلیل کوواریانس مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان دهنده کاهش معنادار نشانه های اضطراب اجتماعی و افزایش توانایی نظریه ذهن گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه است. این یافته ها اهمیت و اثربخشی رفتار بین فردی را برای اختلال اضطراب اجتماعی را مورد تایید قرار میدهد.

چکیده انگلیسی:

The aim of this study was the effect of interpersonal therapy on reduction social anxiety symptoms and increase theory of mind. This research by semi experimental method conducted with pre-test, post-test and control group. The study population included all students of Tehran Payame Noor University. 40 volunteer students with social anxiety selected, and were assigned randomly in two groups: control and experimental groups. Social Anxiety Questionnaire (Connor, 2000) and RMET (Reading the Mind in the Eye Test, Baron-Cohen, 2001) conducted as pretest for both groups. Then experimental group received 12 sessions of interpersonal therapy. The value of pretest and post-test were compared through covariance analysis. Findings showed significant reduction of social anxiety and increase mean scores of theory of mind in experimental group compared to control group (P<0.0001). Results indicated the importance and effectiveness of interpersonal therapy for social anxiety disorder.