تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی بر بهبود شاخص‌های روانی SCL-90 و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت
محورهای موضوعی : تربیتی
فاطمه خانی
1
(
کارشناس ارشد روان‌شناسی دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان (خوراسگان)
)
سیدمحمدرضا صمصام شریعت
2
(
دانشجوی دکتری روان‌شناسی دانشگاه اصفهان
)
علی مهداد
3
(
عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان (خوراسگان)
)
فاطمه تکی
4
(
کارشناس پرستاری دانشگاه اصفهان
)
مهرداد کورنگی بهشتی
5
(
کارشناس زیست‌شناسی دانشگاه آزاد اسلامی فلاورجان
)
رویا حکمت روان
6
(
کارشناس ارشد روان‌شناسی دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان (خوراسگان)
)
کلید واژه: شاخص‌های روانی SCL-90, کیفیت زندگی, آموزش مهارت‌های زندگی, دیابت,
چکیده مقاله :
این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی بر بهبود شاخص‌های روانی SCL-90 و کیفیت زندگی (QL) بیماران مبتلا به دیابت در شهر اصفهان، انجام شد. روش تحقیق نیمه‌آزمایشی و طرح آزمایش، پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعۀ آماری همۀ مراجعه‌کنندگان به درمانگاه تخصصی دیابت آریانا بود که براساس تمایل مراجعان به شرکت در کلاس‌های آموزشی مهارت زندگی، نمونه به‌صورت تصادفی از بین آنها انتخاب شد. براساس نظر پزشک در مورد تشخیص دیابت، نمونۀ نهایی شامل 70 تفر در دو گروه آزمایش (35=n) و گواه (35=n) گمارده شدند. ابزارهای تحقیق شامل؛ 1ـ مقیاس شاخص‌های روانی (SCL-90-R) و 2ـ پرسشنامۀ کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL-26)، بود. نتایج تحلیل مانوا نشان داد که میانگین گروه آزمایش در روان‌پریشی، ترس مرضی، اضطراب، افسردگی، وسواس، شکایات جسمانی و سلامت روانی (01/0P
The aim of this study was to determine the effect of life skills training on improving SCL-90 psychological indicators and quality of life in patients with diabetes. The present research was a quasi-experimental study by pre-post test and control group design. Statistical population included all the patients referred to the professional clinic of diabetes, Aryana Clinic. The sample randomly recruited from those patients interested in participating in life skills training. According to the diagnosis of professional clinic, the sample were divided into experimental (n=35), and control (n=35) groups. Research tools included 1- Symptom Check-list 90 and 2-World Health Organization Quality of Life Questionnaire (WHOQOL-26). The results of MANOVA showed that mean scores of experimental group were lower in Symptom Check-list 90 (psychoticism, phobic anxiety, anxiety, depression, OCD, somatization and mental health (P < 0.01) and higher in WHOQOL -26(physical and mental satisfaction (P < 0.05) compared to control group. It was concluded that life skills training program could have a significant effect on improving mental health and quality of life in patients with diabetes.
Bonomi .AE, Patrick .DL, Bushnell .DM, Martin .M. (2000). Validation of the United States version of the World Health Organization Quality of life (WHOQOL) instrument. Clinical Epidemiological; 53(1): 19-23.
Butler.G., & Hop. T. (1995). Managing your mind.the mental fitness guide.Oxford University Press.
Campbell, A. Converse, P.E. Rodgers, W.L. (1976). The Quality of American Life Perceptions, Evaluation and Satisfaction, New York: Russell.
Dantzer, C. Swendsen, J. Maurice Tison, S. Salamon, Roger. (2003). Anxiety and depression in Juvenile diabetes: A critical review. Clinical Psychology Review. 23: 787-800.
Davidson .M., Boland. A, Li .J .(2000). Skills training for youth with diabetes mellitus has long-lasting effects on metabolic control and quality of life. Journal of Pediatrics, 137, 107-114.
Derogatis, L.R., Lipman, R.S., & Covi, L. (1973). SCL–90: an aaoutpatient rating scale. Preliminary report, a Psychopharmacology Bulletin, 9: 13-27.
Derogatis, L.R., Rickels, K., & Rock, A. (1976). The SCL–90 and the a MMPI: a step in validation of a new Self–Report Scale. British a Journal of Psychiatry, 128: 280-289.
Devries. J.H, Eskes. S.A, Snoek. F.J, Pouwer, F. (2001). Continuous intraperitoneal insulin in fusion in Patients with \"brittle\" diabetes: Favorable effects on glycogenic control and hospital stay. Diabetic Medicine. 19: 496-501.
Diener, E. (1984). Subjective Well-being. Psychological Bulletin, Vol. 95, No. 3: 542-575
Gangwisch, J.E. Heymsfield, S.B. (2008). The correlative study between sleep quality and psychological health of secondary insomnia of diabetes. Chinese Journal of behavioral science. 17(8) :74.
Grey. M., Tamborlan .W, Davidson. M. (2006). Coping Skills training for youth with diabetes on intensive therapy : 3-12.
Goetzmann, L. Bundaberg, C. Benden, C. (2010). Distress and alexithymia in diabetes. Journal of Applied Psychology:382-394.
Kouhan V.L. Vyas .S. (2006). Coping strategies For stress and adjustment among diabetics. Journal of Indian Academy of Applied Psychology. Col. 32, No.2:106-111.
Mazumdar, K., (2004) Quality of Life in Asia Pacific Countries: Quality of Life in a Turbalent World, Cenference Abstracts, Philadelphia.
Rabin. R. (2003). Helping you control your diabetes for life. The journal of pediatrics: 21 .
Sanchez. J.M. (2005). Quality of life in insulin treated diabete related quality of life in diabetes. Diabetes Care, 25(12) :2238.
Watkins, W. Connell, M. (2000). Effect of adults self- Regulation of Diabetes on Quality- of- life outcomes. Diabetes Care. 23: 1511-1515.
Yuan, L.L., (2000). Reflections on Quality of Life Studies, National University of Singapore. Vol. 1
Zoffman, V., Lauritzen. T. (2009). Guided self–determination im proves life skills with type 1 diabetes and A1C in randomized Controlled trial. Patient Edus Couns: 78-86.
